آرشیف

عیسی ومریم علیها السلام.
بسم الله الرحمن الرحیم

آل عمران، آیه59  «اِنَّ مَثَلَ عِیسى‏ عِنْدَ اللَّهِ کَمَثَلِ آدَمَ خَلَقَهُ مِنْ تُرابٍ)
همانا مثل داستان (خلقت) عیسی به امر خدا مثل خلقت آدم است که او را از خاک بساخت، سپس بدان خاک گفت: (بشری به حد کمال) باش، همان دم چنان گشت. خلقت بی نظیر وغیر معمولی اعجاز گونه  وخارق العاده.‏».
گاهی  در آستانه سال نو میلادی یعنی سالروز تولد معجزه آسائی حضرت عیسی مسیح ع که بروایت قر آن  روح  وکلیمه خداست مطالب از آدرس برخی مسلمانان بخاطر نکوهش تبریک گو ئیی  سال میلادی به نشر میرسد که بی گمان  بد ترین پیام از آدرس یک مسلمان است اینگونه پیام ها در حقیقت کشیدن  شمشیر بر رخ  زیبای قر آن است که میلاد این پیامبر مرسل الهی را یکی از رموز خارق العاده خلقت واز شگفتی های قدرت لا یزال الهی معرفی میکند. مطمئن ترین منبع وومستند ترین آدرس برای معرفی همه پیامبران خدا خصوصا حضرت عیسی مسیح قرآن است .آخرین کتاب منزل الهی که بر آخرین پیامبرش فرستاده است.درین نوشته حضرت عیسی مسیح بر.ایت قرآن به معرفی میگیریم تا آنانیکه  در محافل تولد رهبران وقوماندانان وشیخ وشیوخ خیز حاضر میشوند واما بر تولد پیامبری که تولدش معجزه الهی است خورده میگیرند یک آگاهی ودرس باشد.
تعداد از سوره ها و آیات قرآن زندگی، شخصیت، ویژگی ها و اوصاف حضرت عیسی(علیه السلام)  به معرفی میگیرد. ودر برخی از این آیات راز حمل و خلقت، داستان زندگی مادر و حیات پر ماجرا و  مقامات معنوی و خصلت های اخلاقی آن بیان  شده است در این مقاله نگاهی کوتاه به بر خی از این آیات تحت عناوین ذیل می اندازیم
1- خلقت شگفت انگیز: پسر بدون پدر حضرت جبر ئیل پیام خدارا در برابر سوال نا ممکن خواندن مریم اینگونه بیان میکند.
سوره مریم، آیه21 در جواب مریم می فرماید: «قالَ کَذلِکِ قالَ رَبُّکِ هُوَ عَلَیَّ هَیِّنٌ وَ لِنَجْعَلَهُ آیَهً لِلنَّاسِ وَ رَحْمَهً مِنَّا وَ کانَ اَمْراً مَقْضِیًّا»؛ (گفت: چنین است [که گفتى ، ولى] پروردگارت فرموده است: این کار بر من آسان است و [فرزندى بدون ازدواجبه او بخشیدن] براى این [است] که او را نشانه‏اى [از قدرت خود] براى مردم و رحمتى از سوى خود قرار دهیم؛ و این کار شدنى است)
2-  تولد دور از چشم دیگران)فَحَمَلَتْهُ فَانْتَبَذَتْ بِهِ مَكاناً قَصِيًّا «22پس مريم (به عيسى) باردار شد و با وى در مكانى دور خلوت گزيد
فَأَجاءَهَا الْمَخاضُ إِلى‌ جِذْعِ النَّخْلَةِ قالَتْ يا لَيْتَنِي مِتُّ قَبْلَ هذا وَ كُنْتُ نَسْياً مَنْسِيًّا «23آنگاه درد زايمان او را به سوى تنه‌ى درخت خرمايى كشاند (تا تكيه دهداز شدّت ناراحتى) گفت: اى كاش پيش از اين مرده و فراموش شده بودم..
3-احترام به مقام والای مادر از زبان حضرت عیسی ع :سوره مریم، آیه32 به آن اشاره شده است: «وَ بَرًّا بِوالِدَتی وَ لَمْ یَجْعَلْنی جَبَّاراً شَقِیًّا»؛ (و مرا نسبت به مادرم نیکوکار قرار داده؛ و جبّار و عصیانگر قرار نداده است).
4- عیسی ومادرش نماد قدرت الهی : خداوند در سوره مومنون، آیه50 خلقت حضرت عیسی را یکی از نشانه های قدرت خود بیان کرده و می فرماید: «وَ جَعَلْنَا ابْنَ مَرْیَمَ وَ اُمَّهُ آیَهً»؛ (ما فرزند مریم و مادرش را نشانه‏ اى از عظمت و قدرت خود قرار دادیم). تعبیر به «ابن مریم» بجاى «عیسى‏» براى توجه دادن به این حقیقت است که او تنها از مادر و بدون دخالت پدرى به فرمان پروردگار متولد شد، و این تولد خود از آیات بزرگ قدرت پروردگار بود و از آنجا که این تولد استثنایى رابطه‏ اى با عیسى و رابطه‏ اى با مادرش مریم دارد.
5-آمیزش اعجاز خلقت الهی با معجزه حضرت عیسی با سخن گفتن در گهواره: اولین اعجاز و کرامات حضرت عیسی  مسیح در همان لحظات اولیه تولد نمایان شد و حضرت در حالی که در گهواره بود خود را عبد و بنده خدامعرفی کرد که از طرف خدابه عنوان پیامبر انتخاب، و به او کتاب (انجیل) داده شده و او را مایه برکت، تسکین و آرامش قرار داده است. آیات 29 و 30 سورهمریم به این موضوع اختصاص دارد: «فَاَشارَتْ اِلَیْهِ قالُوا کَیْفَ نُکَلِّمُ مَنْ کانَ فِی الْمَهْدِ صَبِیًّا» * «قالَ اِنِّی عَبْدُ اللَّهِ آتانِیَ الْکِتابَ وَ جَعَلَنی‏ نَبِیًّا»؛ (مریم به نوزاد اشاره کرد [که از او بپرسید] گفتند: چگونه با کودکى که در گهواره است سخن بگوییم) * (نوزاد [از میان گهواره] گفت: همانا من بنده خداهستم، به من کتاب عطا کرده و مرا پیامبر قرار داده است)
6- ادب و اخلاق حضرت عیسی مسیح و نحوه گفتگوی آن حضرت با پروردگار: در سوره مائده، آیه116، زمانی که خداوند به عیسی(علیه السلام) مى‏ گوید: (آیا تو به مردم‏ گفتى که من و مادرم را علاوه بر خداوند معبود خویش قرار دهید، و پرستش کنید؟)؛ «وَ اِذْ قالَ اللَّهُ یا عِیسَى ابْنَ مَرْیَمَ اَ اَنْتَ قُلْتَ لِلنَّاسِ اتَّخِذُونِی وَ اُمِّی اِلهَیْنِ مِنْ دُونِ اللَّهِ». مسیح با نهایت احترام در برابر این سوال، نخست زبان به تسبیح خداوند از هر گونه شریک و شبیه گشوده و مى ‏گوید: (خداوندا! پاک و منزهى از هر گونه شریک)؛ «قالَ سُبْحانَکَ». سپس در ادامه می گوید: (چگونه ممکن است چیزى را که شایسته من نیست بگویم)؛ «ما یَکُونُ لِی‏اَنْ اَقُولَ ما لَیْسَ لِی بِحَقٍّ».در حقیقت نه تنها گفتن این سخن را از خود نفى مى‏ کند، بلکه مى‏ گوید اساسا من چنین حقى را ندارم و چنین گفتارى با مقام و موقعیت من هرگز سازگار نیست.همچنین آن حضرت بر خلاف باور و اعتقاد پیروانش که مقام اولوهیت و خدایی را برای آن حضرت اتخاذ کردند؛ انسان ها را به عبودیت و بندگی خدادعوت می کند: «وَ اِنَّ اللَّهَ رَبِّی وَ رَبُّکُمْ فَاعْبُدُوهُ هذا صِراطٌ مُسْتَقیم»(14)؛ (و ([عیسى گفت:] خداوند، پروردگار من و پروردگار شماست؛ او را پرستش کنید؛این است راه راست
7- مواهب الهی بر مسیح(علیه السلام):
قرآن بخشی از سرگذشت حضرت مسیح‏ و مواهبی که به او  ارزانى شده را در سوره مائده، آیه110 به این صورت بیان می کند: «اِذْ قالَ اللَّهُ یا عِیسَى ابْنَ مَرْیَمَ اذْکُرْ نِعْمَتِی عَلَیْکَ وَ عَلى‏ والِدَتِکَ) آنگاه که خداوند ج  گفت: ای عیسی ابن مریم نعمت من را بر خود ومادرت بیاد بیار ‏
. الف- تقویت با روح القدس:-«اِذْ اَیَّدْتُکَ بِرُوحِ الْقُدُسِ‏»؛ (تو را با روح القدس تقویت کردم).
ب – سخن گفتن در گهواره «تُکَلِّمُ النَّاسَ فِی الْمَهْدِ وَ کَهْلًا»؛ (به تایید روح القدس با مردم در گهواره و به هنگام بزرگى و پختگى سخن مى‏ گفتى..
. ج-تعلیم حکمت، تورات و انجیل: «وَ اِذْ عَلَّمْتُکَ الْکِتابَ وَ الْحِکْمَهَ وَ التَّوْراهَ وَ الْاِنْجِیلَ‏»؛ (کتاب و حکمتو تورات و انجیل را به تو تعلیم دادم). .
. د- زنده کردن پرندگان به اذن خدا: «وَ اِذْ تَخْلُقُ مِنَ الطِّینِ کَهَیْئَهِ الطَّیْرِ بِاِذْنِی فَتَنْفُخُ فِیها فَتَکُونُ طَیْراً بِاِذْنِی‏» (از گِل به فرمان من چیزى شبیه پرنده مى‏ساختى سپس در آن مى‏ دمیدى و به اذن من پرنده زنده ‏اى مى ‏شد).
ه- شفای بیماران خاص: «وَ تُبْرِئُ الْاَکْمَهَ وَ الْاَبْرَصَ بِاِذْنِی»‏؛ (کور مادرزاد و کسى که مبتلا به بیمارى پیسى بود به اذن من شفا مى‏ دادى).
 زنده کردن مردگان: «وَ اِذْ تُخْرِجُ الْمَوْتى‏ بِاِذْنِی‏»؛ (مردگان را به اذن من زنده مى‏ کردى).6-
و- حمایت در برابر بنی اسرائیل: خداوند در ادامه آیه می فرماید: من در برابر این همه هیاهو و دشمنان سر سخت و لجوج تو را حفظ کردم تا دعوت خود را پیش ببرى: «وَ اِذْ کَفَفْتُ بَنِی اِسْرائِیلَ عَنْکَ اِذْ جِئْتَهُمْ بِالْبَیِّناتِ فَقالَ الَّذِینَ کَفَرُوا مِنْهُمْ اِنْ هذا اِلَّا سِحْرٌ مُبِینٌ‏»؛ (و [به یاد آور] هنگامى [را] که بنى اسرائیل را از آسیب رساندن به تو، باز داشتم؛ در آن زمان که دلایل روشن براى آنها آوردى، ولى جمعى از کافران آنها گفتند: «اینها جز سحر آشکار نیست»).
ز- حضرت عیسی کلیمه  با وجاهت خدادر دنیا و آخرت : در هیچ موردی از آیات قرآنی به طور خاص، به کسی یا چیزی جز حضرت عیسی(ع) کلمه گفته نشده، تنها درباره او که میفرماید اِنَـما المَسیحُ عیسَی ابنُ مَریَم رَسوُلُ الله وَ کـَلِمَته اَلقاها الی مَریَم (النساء171)جز این نیست که مسیح، عیسی بن مریم، فرستاده خدا و کلمه اوست که به مریم القاء کرده. در ضمن بشارتهایی که به حضرت مریم داده شد،
8-وجیح : فرشتگان گفتند (یا مَریَمُ اِنَ الله یُبَشِرُکَ بـِکـَلِمَةٍ مِنهُ اسمُهُ المَسیحُ عیسَی ابن مَریَم وَجیهاً فِی الدُنیا وَ الاخِرَةِ وَ مِنَ المُقرَّبین (آل عمران45)ای مریم، خداوند تو را به کلمه ای از خویش که نامش مسیح، عیسی بن مریم است و در دنیا و آخرت وجاهت دارد و از مقربان است، بشارت می دهد
9- تکرار نام عیسی مسح در قرآن: نام «عیسی» ۲۵ بار در قرآن آمده‌است.[۳] برای مثال در آیات ۱۵۷، ۱۶۳ و ۱۷۱ سوره نساء، آیات ۷۸ و ۱۱۴ سوره مائده، آیه ۸۵ سوره انعام، ۳۴ سوره مریم، ۷ سوره احزاب، ۱۳ شوری، ۶۳ زخرف و آیات ۶ و ۱۴ سوره زخرف این نام ذکر شده‌است. در آیه ۸۷ سوره بقره
10- مقامات معنوی و اخلاقی حضرت عیسی علیه السلام در قرآن.
طوریکه در آیات یاد شده مشاهده نمودید قرآن با ذکر القابی پر معنی وبر گزیدۀ الهی  مقام و شخصیتی خیلی خارق العاده ای  از حضرت عیسی(علیه السلام) ارائه کرده است. برخی از این القاب عبارتند از: «زَکّیّ»؛ «جَعَلَنی مُبارَکاً»؛ «قَولُ الحَقّ»(4)؛ «وَجیهَاً فِی الدُنیا وَ الاخِره»؛ «مِنَ المُقرَبین»؛ «کَلمَه اللهِ»(5)؛ «رُوحٌ مِنَ اللهِ»؛ «رَسوُلُ اللهِ»(6). همچنین در آیه85 سورهانعام وی را در زمره صالحان قرار داده است: «وَ زَکَرِیَّا وَ یَحْیى وَ عیسى وَ اِلْیاسَ کُلٌّ مِنَ الصَّالِحینَ». این توصیف ها نشان از عظمت و بزرگی آن حضرت دارد
شخصیت مریم علیها السلام مادر حضرت عیسی ع:
داستان حضرت مسیح(علیه السلام) در حقیقت  به نام مادر گرامیشان گره خورده است؛ چرا که نوع خلقت ایشان باعث شده که حضرت عیسی با عناوینی چون «ابْنَ مَرْیَمَ»، «عِیسَى ابْنَ مَرْیَمَ» و «الْمَسِیحُ ابْنُ مَرْیَمَ» به مادر بزرگوارشان نسبت داده شود.اولین زن که از طرف خدا بر گزیده شد وبر وی وحی آمد وشخصیت وعفت وپاکدامنی  اش توسط خدا به مردم معرفی شد تا از اتهام وافتراء مردم در امان بماند.در همین نوشته بگوشه از مناقب وسجا یائی شخصیتی حضرت مریم از زبان قرآن اشاره میکنیم.
تصویر شخصیت حضرت مریم علیها السلام در قرآن
 قران کریم در دوازده سوره و 34 آیه از ایشان نام برده است. بگونه ای که بیشترین اسمی که در رابطه با زنان در قرآن کریم آمده است نام حضرت مریم (س) است.  از حضرت مریم (ع) در قرآن کریم به عنوان صدیقه یاد شده است و همچنین در سورهء آل عمران اشاره ای به ارتباط ایشان با ملائکه شده است و لذا به آن زن با فضیلت ، محدّثه نیز گفته می شود.  ایشان روزها روزه می گرفت و شبها شب زنده داری می نمودند. در رابطه با تولد حضرت عیسی (ع) آیات زیادی در قرآن کریم است. قرآن حضرت مریم را به عنوان یک شخصیت برجسته و ویژه معرفی می کند و از آن حضرت با عنوان: بانوی برگزیده، پاک و مطهر، بهترین زنان عصر خود، مظهر عفاف، الگوی مومنان، دختری عابد، بسیار راستگو و هم سخن با فرشتگان یاد شده است.
 در آیات 42 و 43 سورهآل عمران به برخی از این فضائل اشاره شده است: «وَ اِذْ قالَتِ الْمَلایِکَهُ یا مَرْیمُ اِنَّ اللّهَ اصْطَفاکِ وَ طَهَّرَکِ وَ اصْطَفاکِ عَلى نِساءِ الْعالَمینَ» * «یا مَرْیمُ اقْنُتی لِرَبِّکِ وَ اسْجُدی وَ ارْکَعی مَعَ الرّاکِعینَ»؛ (و [به یاد آورید هنگامى را که فرشتگان گفتند: اى مریم! خداتو را برگزیده و پاک ساخته؛ و بر تمام زنان جهان، برترى بخشیده است. * اى مریم! [به شکرانه این نعمت] براى پروردگار خود، خضوع کن و سجده به جا آور؛ و با رکوع کنندگان، رکوع کن).
قرآن کریم همچنین در آیه12 سوره تحریم حضرت مریم را در زمره مطیعان و الگوی پاکدامنی قرار داده است: «وَ مَرْیمَ ابْنَتَ عِمْرانَ الَّتِی اَحْصَنَتْ فَرْجَها فَنَفَخْنا فِیهِ مِنْ رُوحِنا وَ صَدَّقَتْ بِکَلِماتِ رَبِّها وَ کُتُبِهِ وَ کانَتْ مِنَ الْقانِتِینَ»؛ (و همچنین به مریم دختر عمران که دامان خود را پاک نگه داشت، و ما از روح خود در آن دمیدیم؛ او کلمات پروردگار خویش و کتاب هایش را تصدیق کرد و از مطیعان [فرمان خدا] بود)
منابع مورد استفاده.                  
 ). سوره بقره، آیه117؛ سوره آل عمران، آیات47، 49، 59؛ سوره انعام، آیه 73؛ سوره نحل، آیه 40؛ سوره مریم، آیه 35؛ سوره فرقان، آیه 7؛ سوره غافر، آیه 68.
تفسير نمونه، مکارم شیرازی، ، چاپ سى و دوم، ج‏2، ص575.
. تفسير نمونه، ج‏14، ص251.
. سوره مریم، آیات 19 و 31 و 34.
سوره آل عمران، آیات 45؛ سوره نساء، آیه 171.
سوره نساء، آیه 171.
برگزيده تفسير نمونه، مکارم شیرازی،  تهران، ‏1382 ش،‏ چاپ سيزدهم، ج‏1، ص570.
تفسير نمونه، همان، ج‏2، ص 548.
مانند: سوره کهف، آيه 109 و سوره لقمان، آیه 29.
. تفسير نمونه، همان، ج‏4 ، ص220.
). سوره نساء، آیه 171
(14). سوه مریم، آیه 36 .