آرشیف

11: آیا عقلا سخنان برخاسته از خواب فصیح و بلیغ است؟

در ویکی پدیا دانشنامه ای آزاد خواب چنین تعریف شده: «خواب عبارت است از کاهش تا فقدان سطح هوشیاری، تعلیق نسبی ادراکات حسی، و غیر فعال شدن تقریبا تمام عضلات ارادی در زمان استراحت، بطوری که فعالیت بدن و ذهن تغییر کرده، و توهم های بینایی جاگزین تصاویر واضح واقعی بشوند».

این جزء بدیهیات است که خواب فرآیند طبیعی بوده، و در آن حالت انسان به کمبود هوشیاری مواجه شده و نسبت به اتفاقات اطراف خود ناآگاه است. علماء و دانشمندان خواب را به سه مرحله تقسیم بندی کرده اند که عبارت از: خواب خیلی سطحی، سطحی، و خواب عمیق است.

رؤیا در مرحله ای خواب عمیق اتفاق می افتد یعنی: در زمانیکه خواب از هر جهت خواب است. و واضح است سخنی که از لابلای خواب عمیق حاصل گردد، معمولا سخن پراکنده و غیر عادی و بدون نظم و قانون کلام بوده و فصاحت و بلاغتی ندارد، در حالیکه به گفته ای دوست و دشمن قرآن فصیح و بلیغ می باشد و در این خصوص نشیب و فراز ندارد. به دیگر سخن از اولین آیه ای نازله تا آخرین آیه ای آن، در باب فصاحت و بلاغت همآهنگ بوده و فرقی در این خصوص بین آیات قرآن مشاهده نشده است.

12: جهل مرکب

ما دو نوع جهل داریم یکی جهل بسیط، در جهل بسیط انسان چیزی را نمی داند، اما ملتفت به جهل و نادانی خود هست. و دیگری جهل مرکب.

جهل مرکب عبارت از آنست که شخص نسبت به چیزی جاهل است، اما به این جهل خود ملتفت نبوده بلکه معتقد است که از جمله ای دانایان نسبت به آن است. و نمی داند که نمی داند. مانند اهل اعتقادات فاسده و غیر منطقی که به گمان خود یقین دارند که عالم و دانا به حقایق اند، و خود را صاحب رأی و اجتهاد می دانند. این نوع جهل را، جهل مرکب می نامند، زیرا از دو جهل مرکب شده است: یکی جهل به واقعیت، و دوم جهل به این جهل، و این نوع جهل تباه کن بوده و بدترین نوع جهل می باشد. و فقط می تواند از اقسام جهل تصدیقی باشد زیرا این نوع جهل با اعتقاد به علم و فهم همراه است. بعضی ها می گویند: امروزه بدتر از جهل مرکب هم وجود دارد، و آن عبارت از انکار از بدیهیات است. نمی دانم سکولار ها و سروش در باره ای اتهامات خود نسبت به قرآن عظیم الشان از غربال منطق و عقل سلیم و قضاوت عادله چه بدست خواهند آورد؟ قضاوت با خوانندگان