آرشیف

سـفـر کـرد زیـن جـهــا ن مـردانه ز لــمـــی
بــســـوی آ خــــرت جــا نــا نـه ز لــمـــی

به فـضــل حـقــتــعــا لــی کــرده اعــمــا ر
به فــردوس بـریــن کـا شـا نـه ز لــمـــی
 

 

اوسـتـا د فـضــل ا لـحـق فـضــل 
چـغـچـــراد دیار فـیــروزکــو ه غــور نـهــــم ما ه دلــو سال 1392 هـجـری شمـســی

 

ایـن پارچه در سـوگ مـرحـوم زلـمـی عـظـیـــمـی فـرزنـد ارشـد استاد محـمـد نادر عظـیـمـی قبلا کارمـنـد بخـش صـحـی شـفـا خـا نـۀ ولایـتـی غور که شـب گذشـتـه در یک حمـلـۀ قـلـبـی به عـمـر 33 سا لگـی چـشـم از جهـا ن بـسـت و هـمـه شـهـروندان شـهـر چغچـران را به گلـیـم ما تـم نـشـا ند سروده شده است. بلـی او واقعـا یک جوان پرکار ، رسالتمـنـد ، دلـسـوز ، مهـربان ، متـعـهــد ونهـایـت قـدر شـنـاس وقدردان بـود. اوکه قـبـلا یک کارکـن صحـی مـمتـا زویک پرستـا ر شایستۀ شفاخانۀ ولایتی غور بود، بدون مبالغه مریضـان با دیدن سـر وسیـمای شاد ولـبـخـنـد های عـطـوفـت آفریـنش درد های شا نـرا ازلطف های خاص وسلوک پسـنـدیدۀ او فراموش میکـردند. او واقعـا یک جوان با احسـاس و فرشـته خصال ونیکوسیـرت بود. اورا همه کس به نسبت اینکه شب وروز به خدمت همه مردم با کمال صداقـت واخلاق طبابت میرسیـد بسیار دوست داشتند. اوهمواره خارج ازاوقات رسمیات نیز به خدمت مردم خود بود وحتی نیمه های شب وقتی دوستانش از او دعوت میکردند تا به کمک شان برسـد هـرگـز نه تنها که جواب رد نمی داد بلکه خواب شیرین نیمه شب ها را به خاطر رضای کردگار و رفع رنج بیماران ومسرت عزیزانش برخود حرام میکـرد وبه خدمت بیماران میرسیـد. بلـی یـقـیـنـا او ازین رنجهـا به نسبت تعـهـد صادقانه اش احساس آرامش روحی می نمود وحتی درین سالهـای اخیـر نیز که رسما کارکن صحی هــم نبود با کمال رسالتمدی وعلاقمندی ومهـر بانـی خاص به مسلک مقدسش می اندیشید و به داد دردمندان میرسیـد. یقیـنـا او محـرم واقعی همه دردمندان وتیماردار واقعی بیماران بود که هرگز خسته نمی شد و خـمـی بر ابرو نمیآورد.بدینوسیله برای اقارب واعضای فامیل مرحومی ودوستان ایشان صبرجمیل وبرای خود مرحومی فـردوس برین را از بارگاه رب الـعـزت مخلصانه وعاجـزانه استـدعا دارم. روحش شـا د وقبـرش نور باران رحـمـت الهـی بـا د!