آرشیف

حکومت وحدت ملی که نزدیک به سه سال است از عمر آن می گذرد مردم در زیرسایه آن از چند ماه بدینسو روزهای سختی را تجربه می کنند؛ از افزایش ناامنی های روز افزون تا میزان بلند بیکاری، فقر و تنگ دستی، عدم حاکمیت قانون، فساد اداری، افزایش تنش های قومی و سیاسی، افزایش گروه های افراطی، بی اعتمادی نسبت به آینده،… مردم را به ستوه آورده است که در آخر الامر همه ی این چالش ها مردم را آهسته آهسته رفتن بسوی یک "حرکت" آمده خواهد کرد.
مسلماً در تمام جوامع مشروعیت و مقبولیت یک نظام وابستگی به میزان رضایت مردم دارد، متاسفانه حکومت وحدت ملی در این مدت بنابه ناکاره گی ها و عدم برنامه های واضح و روشن برای بهبود وضعیت زنده گی مردم و تحقق آرزوهای شان دیگر این مقبولیت ناشی از مشروعیت را در میان مردم از دست داده است.
از آغاز شکل گیری حکومت وحدت ملی، در این میان تنها نخبه گان سیاسی، فعالان فرهنگی، احزاب سیاسی و اهل جامعه مدنی بودند که به بهانه توهین به آرا و اراده مردم میخ انتقادات خویش را بر پیکر نیم جان این حکومت می کوبیدند، اما اینسوتر به نحوی از انحا توده ها که دیگر از ایجاد تنش و هرج و مرج در کشور خسته شده بودند، به امید روی کار آمدن یک وضعیت مطلوب به شعارهای رهبران حکومت وحدت ملی دلخوش کرده چشم در راه یک تغییر در زنده گی شان را داشتند. متاسفانه علی رغم همه آرزوها دیگر حکومت وحدت ملی نتوانست به اندکترین بخش از آرزوها و خواست های مشروع مردم و توده ها فایق آید و این بی تدبیری و عدم رسیده گی حکومت به خواسته های مردم دیگر در این شرایط همه گان از حکومت وحدت ملی اعراض و خواهان تغییر وضع موجود به وضع مطلوب اند.
به باور آگاهان رهبری حکومت وحدت ملی خود زمینه ساز ایجاد تنش و بردن مردم در پرتگاه نابودی است. تحقیر و توهین رهبران سنتی، انحصار طلبی و تمامیت خواهی، از کار بیکار کردن هزارها جوان تحصیل یافته، تبعیض وبی عدالتی آشکار، فضای بسته سیاسی، ناموزونی اقتصادی، ناتوانی در زمینه مهاردشمن، برخوردهای عاطفی نسبت به گروه های جانی و دشمنان افغانستان، سردادن شعارهای بی عمل، افزایش روز افزون فساد، شایسته سالاری در حد شعار، عدم حاکمیت قانون، عدم اعتماد بالای مردم و کدرهای ورزیده، قومی سازی ارگ، حذف رهبران مردمی، وضعیت انارشیک موجود….همه ی این چالش ها ساخته و پرداخته رهبری ضعیف حکومت وحدت ملی است که قاطبه مردم را به فغان آورده است. پس حکومت که از همان اوایل نیز ناقوس نا مشروع بودنش در تمام دنیا طنین انداز شده بود و اعتراضات گسترده نخبه گان سیاسی، فعالان فرهنگی و اهل جامعه مدنی را به همراه داشت امروزه چگونه می تواند با آوردن چنین وضعیتی دوام کار بدهد.
اکنون که سه سال است از عمر حکومت می گذرد دیگر هیچ امیدی در میان هیج طیفی از جامعه برای بقا و دوام کار آن باقی نمانده است. حکومت وحدت ملی به صورت کل که در این مدت نه قادر به تامین امنیت مردم شد و نه هم کدام تغییر ملموسی را در دسترخوان و زنده گی مردم آورد دیگر میزان نارضایتی مردم به اوج خود رسیده است.
از طرف دیگر در کنار حمایت نسبی توده ها، حمایت خارجی ها بخصوص امریکا نیز برای بقای این حکومت کارساز بود که اکنون به نظر می رسد خارجی ها بخصوص ایالات متحده امریکا نیز از وضعیت شکننده جنگ و نا امنی ها در افغانستان خسته شده و نگران وضعیت بدی امنیتی در افغانستان می باشند.
در همین حال مردم افغانستان در اوایل از آمدن دونالد ترامپ در رهبری ایالات متحده امریکا به عنوان یک فرد جدی و قاطع با رویکرد استفاده از قدرت سخت در امر مبارزه با تروریزم خوشبین بودند؛ اما برعکس گفته می شود دونالد ترامپ رییس جمهور امریکا در آخرین مورد طی یک بررسی از وضعیت امنیتی افغانستان گفته است" پنتاگون در افغانستان از تمام تلاش هایش استفاده کرده و دیگر دلیلی برای باقی ماندن و ادامه جنگ در افغانستان را ندارند" پس این نشان دهنده اینست که دیگر ترامپ خواهان ادامه جنگ در افغانستان نخواهد بود.
از سویی هم مقامات و تحلیل گران امریکایی در آخرین مورد از ادامه ماموریت شان در افغانستان در زمینه طولانی شدن جنگ افغانستان، هزینه شدن بودجه هنگفت نظامی و مالی، تلفات سنگین نیروهای خارجی در این کشور اظهار نگرانی کرده اند.
این بیانات مقامات امریکایی تلویحاً می رساند که امریکا در جنگ افغانستان شکست خورده است، دیگر امریکا موجودیت و افزایش نیروهای نظامی اش را که در این مدت شانزده سال با وصف صرف هزینه های هنگفت مالی و تلفات جانی بر جنگ افغانستان غالب نشده اند به سود منافع کشورش نمی داند.
از طرف دیگر سناتور بلند آوازه ی امریکا جان مک کین نیز در خصوص امنیت افغانستان به رهبران امریکا هشدار داده است که در صورت عدم مبارزه علیه گروه های تروریستی در افغانستان اوضاع این کشور ده برابر بد از وضعیت عراق در خاورمیانه خواهد شد.
این همه نگرانی ها و هشدارهای پیهم امریکایی ها که بیشتر از همه جنگ و صلح افغانستان را می دانند و مدیریت می کنند توام با ضعف های داخلی کشور افغانستان نشان می دهد که در صورت عدم بازبینی و تجدید نظر رهبران حکومت وحدت ملی با توجه به آنچه در این کشور می گذرد…، وضعیتی بدی در انتظار این کشور خواهد بود.
پس با این میزان بلند نارضایتی مردم از وضعیت بغرنج داخلی و دلسردی مقامات امریکا نسبت به جنگ افغانستان، آینده این مملکت چی خواهد شد؟ سقوط پیهم ولسوالی ها و روستاها از یک سو افزایش تلفات روزافزون نیروهای امنیتی و ملکی، تشدیدنگرانی های فزیکی و روانی مردم، بیکاری نسل جوان و تحصیل کرده از سوی دیگر… همه را به ستوه آورده است.اکنون انتظار داریم رهبری حکومت وحدت ملی در استراتیژی و برنامه های خویش تجدید نظر کند در غیر آن با مقایسه به تاریخ گذشته تمام زمینه ها برای یک اقدام مردمی آمده شده است به راستی مردم دیگر توان تحمل این وضعیت را ندارند که نه امنیت شان تامین باشد و نه نان به خوردن و نه هم امیدی به آینده شان داشته باشند.

با احترام
راغب
16 اسد