آرشیف

اشتباه نخواهد بود اگر بگویم اعضای رهبری جمعیت اسلامی بعد از تصمیم گیری و سیاست های پخته استاد ربانی – شهید صلح، محمد یونس قانونی از جمله سیاست مداران با مدارا و فهیم است که در برد اش فروتنی و در باخت اش صبر ادیبانه دیده ام. 
نظریه پردازی آقای قانونی شاید به نظر مان مزخرف جلوه کند و به استدلال و اعتبار سخن نلسون مندلا (مشکل اصلی در مبارزات ما،سیاه پوستانی بودند که خود را کمتر از سفید پوستان می دانستند) به آن بتازیم! 
ولی در حقیقت، سخنان شان نیاز به دقت دارد و موشکافی سخنان اش ما را بیشتر به سطح درایت و توانمندی باورمند می سازد. 
آقای قانونی قضیه را این گونه مطرح کرده است:
1) نظام ریاستی پاسخگوی مشکلات نیست: این دقیقا طرحی بود که داکتر عبدالله عبدالله نیز به آن تاکید داشت. طرح و پیش شرط همیشه سازنده است، پیش شرط زمینه پشیمانی در تصمیم گیری و سیاست آینده را می کاهد و بر نتیجه خرد سیاسی می افزاید. اگر حضور آقای ضیاء مسعود در صف آقای غنی مختلط به پیش شرط می بود، رسوایی راندن از دروازه ارگ پیش نمی آمد. 
2) حمایت از اتمر: بخواهیم یا نخواهیم، اتمر نامزد پیش تاز این دور و برنده حتمی دور بعدی انتخابات ریاست جمهوری خواهد بود. در تصمیم آقای قانونی خرد حاکم است نه احساسات! پس، پیوستن قانونی در صف اتمر تا به نفع تاجیکان تمام نگردد، به ضرر شان هرگز تمام نخواهد شد. 
3) موضوع ربانی به نفع تیم غنی: قبول داریم که رهبر حزب جمعیت آدم نیک و با صلابت است. نقطه ضعف آقای صلاح الدین ربانی را مصلحت گرایی وی شکل می دهد. ملحق شدن آقای ربانی به تیم آقای غنی به دستور داکتر عبدالله عبدالله کدام نفعی را به مردم اش نمی رساند جز اینکه همچون دوستم از سیاست رهبری منزوی اش سازد که بقول حضرت محمد "انسان نباید از یک سوراخی، دوبار گزیده شود."
4 ). احمد ولی مسعود: سنجیده سخن گفتن آقای قانونی در نیت نیک داشتن وی نسبت به احمد ولی مسعود به پاس روح و یاد آمر صاحب مسعود شهید است.  می دانیم و می داند که احمد ولی مسعود علی رغم نهایت تلاش و جان فدایی نمی تواند برنده میدان مبارزه انتخاباتی باشد. وقتیکه باخت به حتم باشد، برد را از دست دادن خیانت و حماقت است. 
پ.ن: معاونیت اگر سیلی نقد هم باشد بهتر از حلوای نسیه (مقام ریاست جمهوری) است.

با مهر 
گل رحمان فراز