آرشیف

پ.ن: بندِ بوت اش را به فیروزکوه محکم می‌نمود، طالب شش ولسوالی را از هیبت‌اش ترک می‌کرد. 

چهار سال از غروب ستاره‌ی مقاومت، قهرمان خموش، شخصیت کم‌سخن، مجاهد پاک‌نفس، مرد عمل، انسان بی‌آلایش و رهبر مردمی مرحوم وکیل داکتر محمد ابراهیم ملک‌زاده می‌گذرد. در هر لحظه‌ی این چهار سال یادی رشادت، مبارزه، مقابله و مقاومت ایشان در برابر ظلم، جهل و نا امنی هنوز پابرجاست. 

مبارزه ملک‌زاده فقید بی‌آلایش و هدف اش مشخص بود. او‌ نمی‌خواست ساحات ناامن شده و افراد مغرض از آن استفاده کنند. برای فراهم کردن شرایط زنده‌گی مسالمت‌آمیز برای مردم از هیچ نوع تلاش دریغ نمی‌کرد و همیشه تلاش‌هایش مفید و موثر بود. هیچ‌گاه بخاطر مبارزه اش تبلیغات به راه نمی‌انداخت و خاموشانه وارد میدان جنگ می‌شد تا مردانه دوشادوش مردم بجنگد. هیچ‌گاه زنده‌گی راحت در دوران وکالت را نخواست و همیشه کوشید امتیاز رضایت موکلین را با امن ساختن نقاط بدست آورد. 

معامله‌ی ملکزاده با مردم پولی و نانی نبود. نه پولی از مردم می‌گرفت و نه نیازی به تعارفات داشت. دسترخوان وکالت ایشان و یک فرد غریب جامعه تفاوتی نداشت و هیچ‌وقت این موارد را اهمیت نمی‌داد. قومانده منظم، بسیج مردمی مبتنی بر اعتماد و‌ تفاهم وی را همیشه پیروز میدان جنگ‌کرده بود. 

دنیا، محل زیست قهرمان‌ها نیست. زمین در تحمل قدوم مبارک مبارزین کم می‌آورد و‌ در نتیجه به زمین زدن شان می‌کوشد. او با کسی برای فروش میهن و مردم‌اش تامل نکرد. تا آخرین روز حیات با مسیر مشخص اش مبارزه کرد. هیچ‌گاه در برابر بی‌عدالتی‌ها کنار نیامد و بلاخره طعمه‌ی دشمنان مقاومت و‌ مبارزه شد. طالبان علی رغم رضایت همه رهبران جهادی از تشکیل حکومت مشارکتی با طالبان در نشست روسیه، خاطر نشان ساختند که حتی همه دنیا برای شریک ساختن ما به قدرت کنار بیاید، «داکتر ابراهیم» را چه‌کار کنیم؟! 

افسوس که او‌ ام‌روز نیست و رهبران بی‌هدف سابق مقاومت انگیزه‌ی برای پاس‌داری نام‌، خون و راه این سرداران را ندارند و‌ با پول با همه داشته‌های معنوی مان معامله کردند. مرور کارنامه‌های زرین مبارزین چون «مسعود» و «ملک‌زاده» مکتب‌خانه‌های انسان‌ساز نسل فرداست. بیایید از پاک‌نفسی، قهرمانی، رشادت و مسیر راست این رهبران الگو‌برداری کنیم تا به شاد شدن روح ایشان کمک کنیم. 

یاد قهرمان خموش جاویدانه، گور‌اش منور و جایگاه‌اش برین باد! 

گل‌رحمان فراز

—