آرشیف

زردتلی از جمله مناطق مهم و استراتیژیک و از توابع چغچران میباشد. این منطقه در امتداد سمت جنوب بند بایان و جنوب شرقِ شهر چغچران موقعیت دارد و فاصله احتمالی از چغچران 50 کیلو متر میباشد. درین منطقه 15 قریه از یک سلاله زندگی میکنند. درینجا، یک مکتب لیسه، یک مکتب نسوان وجود دارد. شاید بتوان گفت که بیشتر از 10000 ده هزار انسان که مخلوقِ خداوند هستند درینجا نَفَس میکشَند. من این منطقه را استراتیژیک مینامم چونکه دره ی دارد به طولِ بیشتر از 10 کیلو متر و دارای کوهپایه های شامخ و بلند، تنها در میانِ این دره بیشتر از 5 قریه جا دارد که بلوچک، کیچک، دره گگ، قیچاق و کابلی میباشد. من این منطقه را مهم میدانم چون، سرسبز است، امن است، آبشار دارد، پرُ آب است و بالاخره صخره و ریگزار است. این منطقه زیبا و وسیع است، کوهایش رفیع است و صخره هایش منیع.
در لابلای این همه مهم بودن و استراتیژیک دانستن، این منطقه بدبخت است. چرا که وکیل ندارد، فرماندهانِ آدم کش ندارد، دزدانِ پای لوچ ندارد و در نهایت مردمانش شجاع و پشتیبانِ نظام اند. اینست بدبختی؟
چیزیکه برای هر انسان و زنده جان مهم میباشد، زندگی و حیات است. مرکز صحی فرعی زردتلی که تعمیر کاری اش به قول مردم محل بیشتر از 7 سال میشود که نیمه کار است، قرارداد کننده و پیمان کارِ این پروژه، پروژه را نیمه کاره رها نموده و تا حال متاسفانه کسی درین مورد توجهی خاص انجام نداده است.
طوریکه در تصاویر ذیل میبینید، بسیاری جاه های این ساختمان در حال فروریزی و پاشیدگی است. وقتیکه انسان به داخل این مرکز صحی برود، به حال مردم گریانش میگیرد. من نمیدانم که ریاست صحت عامه ولایتی چرا پیرامون این موضوع هیچگونه توجهی ندارد. با حفظ تمام احترام و محبتی که به داکتر صاحب جمعه گل یعقوبی رییس صحت عامه دارم، اینبار و درین مساله ویرا نمیستایم. درست که مسوولین قبلی صحت عامه نیز درین مورد ملامت و قابل نکوهش اند. اما، در حال حاضر شاید شرایط تا جایی مساعدتر و بهتر باشد که جناب رییس صحت عامه به این منطقه سفر نموده و وضعیت صحی، محیط زیستی و بهداشتی مردم را مشاهده کرده و مسوولیت ایمانی، وجدانی و وظیفوی خود را انجام دهد.
ضرب المثلِ معروف است که: صحت ثروت است. این ثروت میتواند که مادی باشد، میتواند که معنوی باشد و میتواند که به عرصه های مختلفِ زندگی انسان از قبیل، ثروت اقتصادی، ثروت جسمی، ثروت فیزیکی، ثروت فرهنگی و حتا ثروتِ ذهنی تاثیراتِ مثبت و موثری داشته باشد.
من میخواهم که این مردم، فرهنگیان صحتمند، نونهالانِ صحتمند، کودکانِ صحتمند، پسرانِ صحتمند، دخترانِ صحتمند، زنانِ صحتمند و مردانِ صحتمند داشته باشند. و اینکه این همه مسایل بر میگردد به کسانیکه مسوولیتِ اجتماعی و رسمی خویش را به درستی درک نموده و صادقانه ادای مسوولیت انجام دهند.
این منطقه نیاز به دادخواهی های بیشتری دارد. آنچه که درین مقاله کم و بیش به آن اشاره شده است، تنها گوشه یی از مشکلات صحی مردم است. زردتلی درد مشترک است. هرکس که به ولایت دایکندی برود، به غور قند برود، به سیاه چوب و پسابند برود ازینجا عبور میکند. این منطقه باید که مهم دانسته شود، چونکه یگانه دروازه ی ورودی مخالفین به مرکز ولایت است. استراتیژیکش باید دانست، چونکه دره ی مستحکم دارد.
من درست میدانم که داکتر جمعه گل یعقوبی رییس صحت عامه شخصیت فعال و مدیر آگاه است و این متن را میخواند. علاوه براینکه از وی آرزوی واکنش را ندارم، بلکه امیدوارم که این نکات را درک نموده و همه ی محلات را خانه ی خود بپندارد.
از همه کسانیکه این موضوع را مرور مینمایند، تقاضامندم که این موضوع را به اشتراک بگزارند تا باشد که دَینِ اجتماعی و انسانی خود را انجام داده باشند. ازین قبیل مناطقِ زیادِ در غور است که باید راجع به آنان دادخواهی و حق طلبی صورت گیرد. غرچستان و الله یار را هرگز فراموش نکنید، سیاه چوب را هیچگاهی سیاه چاه فکر نکنید.
 
بادرد و درود
غلام رسول مبین
غور، چغچران
26 حمل 1398 هـ.ش.