آرشیف

وقتی خبر نشر رمان دختران تالی را شنیدم مشاق خواندنش شدم. من در گذشته از استاد سیامک هروی "گرگ های دوندر"، "سرزمین جمیله"، "بازگشت هابیل" و چند داستان دیگر را خوانده بودم که همه جالب و خواندنی بودند. هرچند من در غور زندگی می‌کنم و رفت و آمد من به کابل و هرات کم است، اما بی‌قرار خواندن اثر شدم و به دوستی فرمایش دادم تا آن را تهیه کند و برایم بفرستد. کتاب خیلی زود برایم رسید و من شروع به خواندنش کردم و این کتاب قطور را در یک هفته خواندم.

آقای سیامک در این رمان به وضعیت رقت‌بار زندگی مردم ولایت بادغیس پرداخته است. او می کوشد تا با نمادین ساختن کوثر، گیسو، نگین، سیمین و چند زن دیگر، دشت و کوه جوند را بگردد و ظلم ملاها، اربان و قدرتمندان را بیابد و انعکاس بدهد. 

آقای سیامک که درکِ درستی از وضعیت زندگی مردم دارد رسم و رواج، مشکلات، ظلم، فقر و عقب‌مانی تاریخی مردم‌ را در قالب این رُمان بخوبی به تصویر می‌کشد.

از کرکترهای مانند استاد "صادق" می توان صداقت، از "کوثر" مبارزه، از "سیمین" قربانی شدن، از "گیسو" عشق و جنون، از "ملا خداداد" جهل، از "صیدو" پاس، از "زبیده غیرت، از "عبید" ظلم، از مناطقی مانند "تالی" زیبایی توام با فقر و عقب‌مانی، از "جوند" جوش و از "نریمان" لذت زندگی را آموخت.

زیبایی، طبیعت و پاک‌دلی را می توان در تالی جُست و مردم را دل پاک، صادق و بی‌غش یافت.

در این رمان ازدواج زیر سن با فتوای ملاهای بی‌خبر از شرع و قانون و صادر حکم سنگسار توسط مفتی‌ها و مولوی صاحب‌ها قابل مکث است.

مطمئنم که آقای سیامک در بادغیس زیاد نبوده است، ولی توانسته است در 464 صفحه کتاب، زندگی دختران تالی و ظلم ملاها را به خوبی تصویر و توصیف کند. 

بارِ دیگر، از استاد هروی بابت این کار خارق العاده اش ممنونم.

با مهر 

گل رحمان فراز