آرشیف

ابتدا بجا می دانم تا به مناسبتِ روزِ جهانی جوان؛ نیک ترین تمنیات خویش را خدمتِ جوانانِ رسالت مند، با هدف، پر انرژی، مبتکر و آینده نگری برسانم که ابتدای آرمان شان را صداقت، پشتکار، مبارزه، تلاش، تحمل و تفکر شکل می دهد. جوانان کوره های داغ انرژی و سر چشمۀ نیروی رشدِ اقتصادی، توسعۀ سیاسی، انکشافِ فرهنگی و روزنۀ ترقی اجتماعی برای ساختنِ جامعه های مدنی با تفکرِ مدنی و نگرشِ مدنیت اند. 
جوانان به آسانی نادیده گرفته نمی شوند برای اینکه ارادۀ آموزش، قدرتِ پرورش، انرژی کار، انگیزۀ ستاره شدن و روحیۀ ایستادگی ایشان در مقابلِ مشکلات راۀ روشن آینده و عبور از تاریکی را باز می کند، همان است که تعبیرِ انظارِ عامه نسبت به اندیشه، شخصیت، صداقت، پشتکار و خلاقیتِ نسلِ جوان معطوف می گردد و روابط ناگسستنی بین انرژی جوان و اندیشۀ پیر ایجاد می گردد که نفع اش برای جامعۀ سالم همگانی می شود.
جوان می داند و می تواند! دانستن و توانستنِ جوانان ارتباط مستقیم بر مساعد بودن/شدنِ شرایط برای شان است. جوامع که به توانایی نسلِ جوان بیشتر از همه باورمند بودند، اجازه دادند تا نسل جوان به خوبی و با سهل از اندیشه ها و اندوخته های نسل کهن/پیر/بزرگ استفاده کنند و خود را به مرتبتِ بلندترِ دانایی، فهم و افتخار فراموش نشدنی سوق دهند. 
جوان نه می تواند و نه می داند! زمانیکه به شخصیت آن حتی به دیدِ یک انسانِ ارزشمند دیده نشود. اکثریتِ بزرگان، جوانان را موجوداتِ مزاحم قلمداد می کنند و بخاطرِ عدم مجرب بودن، ایشان را از انجامِ خیلی کار ها باز می دارند. این مداخلت موجبِ کاهشِ انگیزۀ جوانان، ترکِ ابتکار و ایجاد یأس برای شان می گردد و دیری نمی گذرد که استخوان های تحرکِ نسلِ جوان فرسوده شده و آب انرژی ایشان حالت تبخیر را بخود می گیرد. 
فقط کافیست به جوانان فرصت انجام و اجرای کار داده شود و در مقابل از ایشان تعهدِ "متعهد بودن به اجرای مسئولیت های مرتبط و داده شده گرفته شود." در آن وقت است که جوان نیز احساسِ مسئولیت کرده و خود را در برابر نا بسامانی های علمی، کم تجربگی و مزاحمت به یک شخصیتِ الگو، چترِ برازنده، چهرۀ درخشان و چون خورشید تابان مبدل می کند که بدون شک صلاح، سعادت و ترقی جامعۀ سالم، کشورِ سالم و خانوادۀ سالم در گروِ اندیشۀ جوان، شخصیتِ جوان و تفکرِ جوان قرار دارد.
بارِ دیگر روزِ جوان را برای جوانان مسئول با تفکر معقول و سنجش سخن مبارک باد می گویم. آرزو دارم ارزندگی نقشِ خود را فقط در لابلاي چند پیام تبریکی به مناسبتِ روزِ شان نبینند و هم به سخن های خوب در باره شان خوش نشوند. خود را از آیینه خود شناخته و شخصیتِ خود را از منظر ایده، الگو و نقشِ معمولِ جوان برای دیگران بشناسانند. 

با مهر 
گل رحمان فراز