آرشیف

گمان می برم
روزی 
نور خواهد درخشید
درخت ها سبز خواهند شد 
کبوتران زیبا، رقص آزادی را در آغوش گرم آسمان خواهند چشید
زمین خشک، آب را از لبان دریا خواهد نوشید
غرور دوباره قد خواهد کشید 
مردانگی در رهگذر مروت دست صلح را خواهد فشرد
تو, پرواز خواهی کرد با پرهای راست اعتقاد 
من, دوباره خواهم گشود روزنه اعتماد
کودکان خواهند خندید با نوای چوپان بچه ها 
و سرور خواهد بارید از لای شاخه ها
دهکده در اوراق نور شفقت، مهر را درود خواهد گفت
شهر در لابلای تنیدگی حس پرغوغایش، صلح را طلبگار خواهد شد 
هر که و هر چه راه شان را در خطوط روشن نور تعقیب خواهند نمود
و من نظاره گر بربادی جهل و ابتذال
سروده های بلند صلح را روی دیباچه ی تاریخ خواهم فزود
چون تا انسان زنده است 
خواستن ها باقی ست