آرشیف

روزنامه را از برج صبح، بتکانیم
تا دوده و سُربش بریزد
تور تلویزیون را آفتاب دهیم
و ملل متحد خود را تعقیم کنیم
             تا انتخابات میکروبی نگردد

ما طراوت را می خواهیم
شست را به لیقة چمن می مالیم
و رأی ما ن را به دامنِ کاریز می اندازیم

می گویند: «آدمی، کِرم طعام است»
پس، پنجه را در خُمِ تنور، سرخ کنیم
تا کودکان ما دلگرم شوند
و رأی خود را از مکتب واپس نگیرند

گفتند: زندگی، پنج روز است !
شب ها را سحَر بندان کنیم تا ده شود
و برگة رأی را به صندوق خورشید غوطه دهیم
تا نوروز، انتخاب گردد