آرشیف

12حمل 1389 (اول اپریل 2010)
 
رد فرمان تقنینی رئیس جمهور کرزی در مورد قانون جدید انتخابات از سوی مجلس نمایندگان خشم رئیس جمهور را بر انگیخت. او در برابر کمسیون مستقل انتخابات و جمعی از خبر نگاران امروز 12حمل 1389 خوزشیدی برابر با اول اپریل 2010 میلادی با چهره ی آگنده از  قهر و ناراحتی برای نخستین بار به وقوع تقلبات گسترده در انتخابات 29 اسد 1388 ریاست جمهوری و شورا های ولایتی اذعان کرد. اما وی کمیسیون مستقل انتخابات را هوشیار و وطندوست خواند ، خارجی ها و ماموران سازمان ملل متحد را مسئول و عامل این تقلبات معرفی نمود.
نقطه ی جالب و شگفت آور هم در همین جا بود که رئیس جمهور در حالی که از هوشیاری و وطندوستی کمسیون انتخابات سخن گفت ، به تقلب گسترده در انتخابات که جلوگیری از آن وظیفه ی قانونی و ملی این کمسیون هوشیار و وطندوست بود ، اعتراف کرد. اظهارات رئیس جمهور که با نوعی از تناقض همراه بود هنوز موقعییت ضعیف و مغشوش کمسیون اینتخابات را ضعیف تر و پیچیده تر می سازد و پرسش های بسیاری را در مورد کمسیون مذکور به میان می آورد.
اگر این کمسیون مستقل انتخابات هوشیار و وطندوست بود چرا در انجام وظایف خود در جهت تدویر یک انتخابات شفاف و عاری ا زتقلب ناتوان و ناکام ظاهر شد؟
آیا اظهارات خشم آلود رئیس جمهور کرزی که انگشتان خود را در تقلب انتخابات بسوی خارجی ها و سازمان ملل متحد می برد ، می تواند این ناتوانی و ناکامی کمسیون را توجیه کند؟
اگر خارجی ها و چند نفر مامور دفتر سازمان ملل متحد به هر انگیزه و دلیلی توانستند که تقلبات گسترده را در انتخابات ریاست جمهوری و شورا های ولایتی افغانستان عملی کنند ، پس کار آیی و کفایت کمسیون انتخابات و توان اداره و مدیریت دولت افغانستان که با بیش از دوصد هزار نیروی نظامی و امنیتی خود مسئولیت تدویر انتخابات بدون تقلب را بدوش داشتند ، کجا بود؟
اگر کمسیون مستقل انتخابات برغم آنکه رئیس جمهور به هوشیاری و وطندوستی آن انگشت می گذارد ، در وظیفه ی خود تا این حد ناتوان و ناکام بود که مانع تقلب چند خارجی نشد ، پس تکلیف فیصله ی این کمسیون ضعیف  و ناتوان در مورد تعین  رئیس جمهوری بدون تدویر دور دوم انتخابات چه می شود؟
آیا چنین کمسیون ضعیف و ناتوان فیصله ی آن چنان موضوع کلان و بزرگ را دارد؟
اگر این کمسیون هوشیار و وطندوست ، این هوشیاری را نداشت که جلو تقلب چند خارجی را در انتخابات ریاست جمهوری و شورا های ولایتی بگیرد ، پس منطق و دلیل برگزاری یک انتخابات عادلانه و شفاف پار لمانی توسط این کمسیون ناتوان و ناکام در چیست؟
نکته ی شگفت آور دیگر در اظهارات خشم آلود رئیس جمهور کرزی این بود که ایشان تقلب خارجی ها را در انتخابات ناشی از تصمیم آنها بر ایجاد حکومت دست نشانده و مزدور تلقی می کردند. اما رئیس جمهور نگفتند که آیا حیات و بقای حکومت او با حضور نظامی چهل و دو کشور خارجی  تثبیت کننده ی هویت مستقل این حکومت از اتکاء و وابستگی به خارجی ها است؟
اگر همین اکنون خارجی ها دست حمایت نظامی و مالی را از رئیس جمهور کرزی و حکومت او بردارند ایشان با این حکومت چند روز قادر خواهند بود که حضور مستقل داشته باشند؟