آرشیف

معمولن «ادیان» گروه‌های گونه‌گونی را در شکم خویش پرورش می‌دهند. بسیاری از دین، اخلاق و انسانیت می‌آموزند، بعضی هم خشونت و اندکی هم چیزهای دگر. زیرا انسان‌ها نسبت به یکدیگر برداشت متفاوتی از دین دارند. بسیاری به این اندیشه‌اند که تنها به زور و خشونت، قامت دین را می‌توان استوار نگه داشت، بعضی هم بدین فکر اند، انسان‌ها را با اخلاق و انسانیت می‌توان شکار دین کرد و اندکی هم راه های دگری را برای زنده نگه داشتن دین مفید می‌دانند. دانش‌مندانِ زیادی بدین باورند، موفقیت و جهانی شدن دین به نماینده‌گان آن، بستگی دارد. اگر یک دین دارای پیام های عالی و انسانی باشد، اما نماینده‌گان و پرچم‌برداران وی‌، آن را به جهانیان خشن معرفی کنند و یا رفتارهای غیر انسانی و ضد بشری از خود نشان دهند، انسان‌ها به آن دین پشت کرده و از آن بیزاری می‌جویند و اگر دینی، دارای پیام های زشت و یا زیبا باشد، پیروان و علم‌برداران وی، از خویشتن رفتار های انسانی و اخلاقی نشان دهند، طبعن بسیاری از انسان هایِ روی زمین شفته و کشته‌ی این دین می‌شوند.

تمام ادیان مختلف در گذشت تاریخ گروه‌های عجیبی را در شکم خویش تربیت کرده اند. زمانی پرچم برداران دین دست به خشونت زده اند، گاهی هم دست به انسانیت زده اند و بسیاری اوقات بعضی از پیروان یک دین دست به خشونت برده در حالی‌که گروهی دگری دست به انسانیت می‌زنند. از این میان دین اسلام است که در گذشت تاریخ و حال مملو از گروهای افراطی، متشدد، خشونت پرور و… بوده و در عین حال انسان های با اخلاق، میانه‌رو، انسان‌پرور، عدالت‌خواه و… نیز تولید کرده است. البته باید دانست، این مشکل از دین اسلام نیست که انسان های خشن به بار آورده بلکه فهم غلط از دین سبب شده، تا انسان‌ها خشن و خشن‌تر شوند. از اول اسلام با بروز گروه افراطی به نام خوارج شروع، تا گروهایی امروزی مانند داعش و القاعده همه یکی خشن‌تر از دگر به بد نام سازی دین اسلام دست برزده اند. 

جالب این‌که ایشان خویشتن را دوست داران اصلی دین دانسته و انسان های دیگر را بی‌دین و مرتد می‌دانند. بدین اندیشه‌اند که با رفتار افراطی و غیر انسانی خود، بهترین خدمت را به دین انجام داده اند. ایشان، گرفتن جان انسان ها را بهترین خدمت به دین می‌دانند. ایشان ریختاندن خون انسان ها را بخاطر موافق نبودن با طرز فکر و اندیشه خودشان بهترین ثواب تلقی می‌کنند. ایشان خشن معرفی کردن اسلام و متنفر ساختن انسان ها را از دین زیباترین عبادت محسوب می‌کنند.  

در این اواخر ادیان دگر کوشش دارند، تا لکه‌ها خشونت را از تاریخ خود پاک کرده و خویشتن را سچه و دور از خشونت جلوه دهند، اما بسیاری از پیروان «دین اسلام» از جریان سلفیت گرفته تا القاعده و صدها سازمان دگر کوشش می‌کنند تا دین اسلام را خشن و خشن‌تر به جهان معرفی کنند. لذا باید دانست، این دلسوزی ایشان به دین، نه تنها هیچ گره از مشکلات اسلام را باز نکرده، بلکه گره دیگری نیز بر مشکلات آن بسته می‌کند. از همین رو می‌توان گفت «دین اسلام» بیش‌ترین تیر را از کمان دلسوزان جاهل خود خورده است.