آرشیف

2015-1-13

پرویز یعقوبی

دولت در چند سال گـــذشته كاميابي اندكي و ناكامي فروان داشته است

 

چهارسال قبل مردم افغانستان به اميد فرداي بهتربه پاي صندوق هاي راهي رفتنند تا رئيس جمهور را انتخاب كنند در پايا ن انتخابات حامد كرزي برنده ونخستين رئيس جمهور ي انتخابي افغانستان عنوان گرفت . اما حالا كه چهار سال يابيشتر از تشكيل كابينه به وسيله آقاي كرزي ميگذرد پرسش اساسي اينست كه حكومت به رهبري كرزي تا چه حدي موفق بوده ودر چه معياري توانسته است خواست ها وارزوهاي مردم افغانستان را براورده سازد.دريك ديد اجمالي مي توان گفت كه افغانستان تحت رهبري كرزي در  چها ر گذشته موفقيت هاي در ساحه روابط بين المللي داشته است امضاي اعلاميه استراتژيك با ايالات متحده امريكا وانگليس را كه بر مبناي ان افغانستان حمايت طولاني مدت  اين كشورها را درراه رفتن به سوي اينده باثبات ومرفه خواهد داشت برگزاري جرگه امن منطقوي بااشتراك هفت صد تن از نمايندگان كشورها ي افغانستان وپاكستان را نيز مي توان از دست اوردها ي بزرگ حكومت كزر ي به شمار اورد .  اما در بعد داخلي به جز از برگزار ي انتخابات مجلس نمايندگان وشوراهاي ولايتي كه انهم با همكاري هاي بزرگ جامعه جهاني راه اندازي شد كرزي واداره اش نه تنها اين كه موفقيت نداشته اند چه در بساموارد به شدت ناكام بوده اند . يك مقايسه سرسري وضيعت امنيتي  ماه ها ي اخير با سال ها ي گذشته نشان ميدهد كه دولت افغانستان باوجود همكاري هاي نيروها ي ائتلاف بين المللي به رهبري امريكا ونيروها ي حافظ صلح تحت رهبري ناتو نه تنها اينكه نتوانسته گام ها ي استواري در راه تامين امنيت بردارد كه با ناكامهاي  جدي مواجه بوده است تا جاي كه كه هر روز اخبار ي از بد امني در ولايات مختلف حتا پايتخت كشور به نگراني ها ي مردم مي افزايد ودولت قادر نيست اقدامات كافي در زمينه انجام دهد .  در بخش اقتصادي نيزهيچ نشانه اي از يك تغيير واقعي در كشور به چشم نمي خورد هر چند در اين مدت جامعه جهاني پول ها ي گزافي را به افغانستان كمك كرده است  ولي درتنا سب به اين كمك ها كار ي در جهت رشد اقتصاد ي كشورصورت نگرفته است سياست هاي مبتني بر تعلقات قومي اداره كرزي سبب شده است كه مردم از نخستين حكومت انتخابي شان سرخورده باشند رجوع     
 دو باره مردم  به رهبران وفرماندهان جهادي كه نشانه بارز ان در انتخاب پارلماني به مشاهده رسيد گواه اينست كه مردم از سياست هاي غير ملي حكومت ناراضي اند وفكر ميكنند با حمايت رهبران قومي خويش مي توانند به حقوق اوليه شان نايل آيند . در بخش ها ي اموزش . صحت عامه . رفاء اجتماعي . بازسازي ودهها وصدها زمينه ديگر نيز دولت نتوانسته تغير متناسب با دوران حاكميت اش به وجود اورد چه دلايلي سبب شده است كه دولت دراكثرزمينه ها باناكامي مواجه باشد ؟ ديگر بهانه حضور جنگسالاران به عنوان يك مانع بزرگ بر سر راه برنامه هاي دولت وجود ندارد كابينه هم ظاهرا بر مبناي شايسته سالاري تشكيل گرديده وحمايت جامعه جهاني همچنان ادامه دارد با اين حال كوتاه ترين پاسخ ميتواند اين باشد!دولت به رهبري كرزي با گذشت چهار سال از عمرش هنوز هيچ برنامه تدوين شده براي كوتاه مدت ميان مدت ودرازمدت نداشته اگراحتمالا چنين برنامه هاي وجود داشته باشد هيچ كس در افغانستان از ان اگاهي ندارد. معلوم نيست آقاي كرزي وكابينه اش بايك چنين بي برنامه گي به كدام سؤ روان اند.پس آينده را چگونه ميتوان مجسم كرد؟هرچند تشكيل پارلمان اميدهاي را در دل هاي مردم ايجاد كرده بود اما به نظرمي رسد اين پارلمان هم نتوانسته جلو ندانم كارهاي حكومت وقضا را بگيرد تركيب به شدت نا متجانس پارلمان نشانه عدم كارايي ان ميتواند باشد. يك پارلمان ضعيف چگونه خواهد توانست با حكومتي كه ازحمايت مستقيم  شماري از كشورها ي قدرتمند دنيا برخوردار است محاسبه شود ؟ چنين به نظر ميرسد كه پارلمان بيشتر از اين كه بتواند ممد  فعاليت هاي مثبت دولت باشد يا درمخالفت هاي دروني غرق است يا هم با سازش ومعامله نوعي متابعت از دولت داشته باشد. با اين وصف يگانه راهي كه ميتواند افغانستان ومردم انرا بسوي يك آينده  روشن رهنما شود .برنامه ريزي هاي دقيق درزمينه هاي مختلف البته برپايه منافع ملي است درغيراين صورت ما نخواهيم توانست ازفرصت طلاي ايكه براي مان دست داده است استفاده كنيم و افغانستان همچنان يك كشور بي ثبات عقب مانده ودست بين ديگران باقي خواهد ماند . تاريخ برهمه اعمال سياستمداران قضاوت خواهد كرد وچه بد بخت  ان سياستمداران كه در برابر دادگاه ومردم چيزي براي گفتن ندارند
با احترام پرویز