دوست گر صاحب سخن باشد
خوشـتر از عطر نسترن باشد

عـندلـیـب غــزلـســرای بـاغ
زیـنـت گلــشــن وطـن بـاشـد

عشـق را اختر شب افروزی
نــور دل قــوّت بــدن بـاشــد

دشــمـن ظـلـم و یــار آزادی
ضد بند و غـل و رسـن باشد

خـالی از کـیـنه و دل آزاری
فارغ از نکبت و محـن باشد

خـار و خاشاک را زند آتش
گل بی خـار در چمـن باشد

نــزنـد تـیـغ بــر دل یــاران
دشـمن دیـو و اهـرمن باشد

در صف ضد ظلم واستبداد
شـیر در جـامـۀ کـفـن باشد

درخشن روزگار پرزشـتی
نرم چـون دامن پـرن باشـد

در ســراپـردۀ محـبـت یـار
بوی گیلاس و یاسمن باشد

نـشود مـار و عقرب جرار
مرهـم جـان دوای تن باشد

بر سر گور دوستان شفیق
زنـده چـون لالۀ دمـن باشد

در شب سـرد و تیرۀ میهن
گـرم چـون بـادۀ کهن باشد

گرکند خصم قصدجان یار
رسـتـم و زال پیلـتن باشـد

چلچراغی بـه کلبۀ تاریک
شمع رخشـان انجمـن باشد

بهـر مجموع خاطـر یاران
فارغ ازحب ما و من باشد

دوست دانا بال پروازاست
گر نداند پُک و خشن باشد

دوستی میوۀ درخت حیات
همچو الماس پر ثمن باشد

7/5/2014