آرشیف

مبلغین اینکه مردم سالاری٬ یعنی تهاجم غربی بر جوامع عقب مانده عبارت از: کسانی اند که دین به مثابه منفعت و نفع دنیایی برای شان ارزش دارد. زیرا اعضاء جامعه توده یا عقب مانده دینی٬ در واقع٬ پدیداری دروغ می باشد٬ که قدرت های جهانی استخباراتی از منشاء این دورغ٬ جهاد اسلامی و اخوان المسلمین را٬ با نظریه های ابن تیمیه٬ سید قطب و محمد بن وهاب الدین نجدی و غیره … وارد می کنند. و به تفکیر دموکراسی می پردازند.

البته آن دروغ که مسبب جلب و جذب گروه های افراطی می شود٬ این می باشد که فاقد تجلی هستی حق در قلب یا ماقبل اینکه حقیقت را درک کنند و به اثباتش گویند:‌ الاالله٬ گویای لااله الاالله می شوند. در حالیکه منظور از نفی یا لااله نفس اماوره بالسوء می باشد. پس منشاء جامعه توده دورغ استکه اعضاء باخودشان نخست گفته اند٬ و این دورغ یا نفرین حق یا باطن شان همانا نفس٬ مسبب دولت دیکتاتوری استبدادی یا جنگ های نیابتی است.

و برخی دیگر که مارکسیست های منقرض از لحاظ منطقی و استدلالی و تجربه ای اند٬ که با شعار اینکه دموکراسی غرب و شرق تلفیق ناپذیر بوده و متکی شدن به حراست از هویت های ذاتی قومی٬ مسبب خیزش های مردمی فاقد هدف هستند.

در نتیجه:

دموکراسی از بیرون٬ نه ارزش است و نه آب حیات٬ زمانیکه از بطن جامعه به کوشش خود اعضاء٬ آزادی بیان و برابری پدیدار شود٬ و از این پدیداری جامعه مطلوب٬ دولت مردمی شکل می گیرد.

پس مردم سالاری را٬ روح یا جانش: خرد٬ فلسفه و تحقیق می باشد. که سقراط باور داشت٬ از دموکراسی کرده افتضاح چی خواهد بود٬ که بر پایه هوا و هوس توده ها بناء شود.

به همین اساس ماکیاولی در شهریار گفته است: دموکراسی را شرافت و فضیلت لازم٬ که اگر اعضاء به آن درجه فکری که عبارت از خرد یا وجدان جمعی و اراده جمعی است٬ نرسیده باشد حکومت استبدادی شاهی لازم٬ زیرا دادن دموکراسی به جامعه توده٬ بستری می شود تا اعضاء یکدیگر شانرا نیست کنند.

یعنی دموکراسی ایده و نظری می باشد٬ فاقد ذات و ذات نیک انسانی متعالی جامعه و کشورست٬ که ملت سازی در کشورما٬ به گونه سازمان دهی شده با چالش و منع روبرو می باشد. که شامل فهم نادرست از دین و قوم گرایی است.

محمدآصف فقیری