آرشیف

 پ ن: دموکراسی اگر به عریان باشد، حیوانات دموکرات ترین موجودات اند!
 انسان ها موجودات اند که نقش حاکم و عالم را در عالم فانی ایفا می نمایند. و در امور عقلانیت و ارزشمندی های علمی و درکی، خود را نسبت به کلیه موجودات هستی بارزتر، دانا تر و کاوشگر می دانند. علاوه بر ویژگی های مشترک موجودات چون: تنفس، تکثر، نمو، تغذیه و تولید مثل، انسان ها صاحبان ویژگی های مخصوصِ اند که موجودات زندۀ دیگر مستفید آن مزایا نیستند. بطور مثال، مغزِ انسان در مراحل حضور یابی اش به دنیای فانی محدود و نا فعال بوده که آهسته و پیوسته با انکشافات جسمی اش، به رشدِ ذهنی خویش نیز می پردازد و ویژگی های ارزنده اش تجربه سازی راهبرد ها و روش های کارکرد های کاربردی قبلی می باشد. عاطفه و اخلاق اجمتاعی مورچه یی انسان ها نیز عطف برانگیز است و این دارایی انسان را نسبت به موجودات دیگر برتری میدهد (در موجوداتِ دیگر عاطفه نسبت به همدیگر به ندرت دیده می شود)، ویژگی دیگر آدمیزاد، سخن زدن و افهام و تفهیم انسان ها بین همدیگر است که موجودات زنده دیگر توانایی درک کلی یکدیگر را بخاطر عدم وجود زبان گفتاری عام فهم بین شان ندارند. سطر عورت هم میتواند یکی از ویژگی های تشخیصی انسان ها از موجودات زنده ی دیگر باشد. 
انسان ها به داشتن ویژگی های فوق و چندین ویژگی دیگر همیشه به خود می بالند و همان بالندگی موجب شده است که در گفتار شان آزاد و نا وابسته به دیگران باشند و در پوشش شان پوشیده و ملوس باشند یا اینکه نباشند (بعضی انسان ها).
 در این اواخر، بعضی از افراد در استفادۀ کلمۀ دموکراسی سوه برداشت ها و سوه استفاده های دارند که میخواهم اینگونه به آن بپردازم؛ اول از همه باید به تشریح این بپردازم که دولت های آغوشته به نظام دموکراسی عبارت از دولت های اند که شعارِ شان عملی سازی حکومتداری مردم برای مردم در محیط آزاد است و یا اینکه حکومت مردم سالار و یا حکومت مردمی باشد. در این نوع حکومت ها نهایت تلاش می گردد که اصل برابری حقوق و فرصت ها بین همه اتباع کشور بصورت مساوی پیاده گردد. اما، در این اواخر مفهوم کاربردی دموکراسی را آزادی در برهنه سازی اندام و یا رفع عورت میدانند. (آزادی پوشش)که استفاده این گونه برداشت برای خیلی ها منطقی نیست و نیازِ اصلاحی دارد. هرگاه چنین برداشتِ را از دموکراسی داشته باشیم، به احتمال قوی گفته میتوانیم که حیوانات دموکرات ترین موجودات کره خاکی بحساب می آیند و در حقیقت بوجود آورنده این پدیده اند. 
فلهذا، اصلِ لازمی برای کلیۀ مسلمان ها پیاده سازی احکام و قوانین شرعی برای پیشبردِ اصول زندگی شان است و بدعت در آن ناپسند و غیر قابل قبول شمرده میشود. اسلام با سنجش کلیه پس لرزه های زندگی، قوانین و محدودیت های را برای مان ایجاد کرده است که پابندی در آن جز اینکه به فلاح خودمان و در امان سازی جامعه مان باشد، مشکل ساز و سرطان زا نخواهد بود.

 با حرمت 
گل رحمان فراز