آرشیف

بعد از یک و نیم سال تجاوزات آشکار جانب پاکستان بر حریم افغانستان، که طی این مدت زمان مسئولین نظامی و اداری این ولایت ها از دولت مرکزی استدعای کمک نیرو و تجهیزات نظامی را بخاطر دفاع از نوامیس ملی، همچو فریاد های دادگرایانه و با عشق و جنون پُر شور و آتشین نسبت به دفاع از میهن را نمودند، مثل فرزندان حلالی و صدیق این مرز وبوم، جنرال امین اله امرخیل قوماندان پیشین قوای سرحدی جنوب شرق و دیگران…، اما با درد و دریغ که بعد ازین فریاد ها این مرد سلحشور و عاشق مردم و وطن نی تنها از جانب دولت مرکزی کمکی دریافت نکرد، بل پاداش این همه سر و صدای افشاگرانهء وطنپرستانه، به برکناری وی ازین پُست وظیفوی منتج گردید.
با دریغ و درد سنگین و تلخ ما همه دیدیم؛ که وزارت داخله و دفاع جمهوری اسلامی افغانستان در راس آن جلالتماب ولسمشر آقای حامد کرزی، خود را به « تگی» زدند. گویا هیچ چیزی ازین داد و فریاد و واویلای عاشقان پاک و نگونبخت این میهن، اصلا چیزی نشنیده اند. بالاخره، تازه، جناب آقای رسول عمر وزیر امور خارجه افغانستان در اجلاس 15 اعضای شورای امنیت سازمان ملل متحد در رابطه با حملات پاکستان به شورای امنیت س.م.م. هوشدار میدهد که گویا « حملات از خاک پاکستان می تواند روابط بین دو کشور همسایه را که بی آنهم متشنج می باشد، بدتر بسازد ».
آقای وزیر امور خارجه، یا دوکتور صاحب طب که تحصیلات عالی شما هم مورد سوالات قرار دارد! وقتی کشوری بالای حریم مقدس شما تجاوز میکند، شما منتظر خرابی کدام روابطی بوده و آیا ازین منظر و روابط در مناسبات حقوق بین الدول، روابط بد تری را جناب شما خود کشف نموده اید؟
رویکرد دیپلوماسی منافع افغانستان امروز بسیاربسیار با صراحت و روشن حکم میکند که اگر شما ها گماشتگان؛ واقعا حافظ منافع و مصالح کشوری چون افغانستان استید، نباید برای بهبود مناسبات به جانب پاکستان، این حاکمیت مزدوری که همه روابط آن با ترفند و دیپلوماسی اکستریمیستی سرکش و خشن و غیر اخلاقی استوار است، مراجعه فرمائید. 
شما بجای گریه و شکوه و شکایت به شورای امنیت، ازین مقام منیع و محترم تقاضا فرمائید که این سازمان، با استفاده از صلاحیت ها و مواد مندرج در منشور این سازمان، با صدور قطعنامه هایی به مجازات این یکی از حامیان معلوم الحال تروریزم بین المللی اقدامات عملی و اجرایی ای را روی دست گیرند.
موجودیت و حضور بیش از 50 کشور خارجی با ساز و برگ بزرگ و سنگین نظامی در افغانستان برای حفظ امنیت و صلح و ثبات توسط مجوز شورای امنیت سازمان ملل متحد ؛ ولی سکوت و بی توجهی آنها به مقابل این اهریمن کوچک متجاوز متداوم چه توجیهی خواهد داشت، متجاوز متداوم یعنی کشور کشور نو تولدی چون پاکستان که عمر آن با عمر جناب عالی چندان تفاوتی ندارد. 

آقای وزیر! درین روز ها رسانه ها از مذاکرات سه جانبه میان انگلیس، پاکستان و افغانستان و همچنان همانطوریکه خانم حنا ربانی کهر وزیر امور خارجهء پاکستان که مصروف سفر کاری به آمریکا میباشند و از آنجا ارشاد فرمودند، مذاکرات سری میان امریکا، پاکستان و افغانستان نیز تدویر خواهد یافت؛ اکنون به چنین همایش ها و نشست ها و مذاکرات قطعا نیازی دیده نمیشود. 
ما همه چنین نشست های شیطانی و تال چالهای دیپلوماتیک را طی سالیان زیادی شاهد بودیم. دشمنان افغانستان اکنون جنگ اعلام ناشده را علیه افغانستان به پیش می برند. 
گریه و شکایت به شورای امنیت کافی نیست. حکومت ملکی پاکستان فاقد هرگونه صلاحیت اجرائیوی بوده و این سازمان جهنمی جاسوسی آن کشور با جنرالان متقاعد و برحال آن است که این بازی ها را به پیش میبرند؛ و طبق اطلاعات رسانه ها حامیان نیرومند بین المللی نیز دارند. شما این سر و صدا ها را نی تنها در جلسه ِشورای امنیت و فراتر ، بل از طریق کنفرانس های مطبوعاتی و تریبیون های بین المللی با صراحت و شجاعت و حق به جانبی بائیستهء مردم افغانستان، خطاب به جهانیان راه اندازید! 

درست دوسال قبل شعار هایی برای برون رفت از بحران افغانستان در تعداد زیادی از تارنماها ها و نشرات انترنتی بصورت بسیار وسیع و گسترده بدست نشر رسیده بود. باید با استفاده ازان شعار ها که خطاب به همه مردم افغانستان و جامعه جهانی است دست به کار های موثر و قاطع شوید. 
امروز؛ زمان بیش از هر وقت دیگر؛ آبستن شرایط تعمیل بیهراس آن شعار ها میباشد.

شعارهای عمل و آرزو و خواست یک ملت داغان و مظلوم که سرنوشتش با سرنوشت تمام بشریت گره خورده است:

همه آنچه طی سه دههء اخیر؛ بر افغانستان روا داشته شده ؛ توسط مصوبات شورای امنیت ملل متحد جامهء قانونیت پوشانیده شده است !
معذالک در حال حاضر به قضایای بیحد بغرنج دو دهه ی ماقبل ؛ نمی پردازیم ؛ اما از آنجا که در یک دهه ی اخیر:
– مصوبات شورای امنیت ؛ یگانه دستاویز حقوقی نیرو های ائتلاف جهانی علیه تروریزم است !
– ما از شورای امنیت میخواهیم عمل ائتلاف ٰ، نهاد های ملل متحد و کشور های عضو آن را در قبال این مصوبات تفتیش کند !
– شورای امنیت مکلفیت قانونی دارد که بر چگونگی مبارزه علیه تهدید های تروریستی بر امنیت جهانیان رسیده گی و مشت های آنانی را که از این مبارزه به اهداف دیگر استفاده میبرند ؛ باز نماید !
– شورای امنیت باید به جهانیان روشن نماید که آیا ائتلاف مبارزه علیه تروریزم ؛ تا کدام حدود در راستای مصوباتش عمل کرده است ؛ طی یک دهه چه مقدار از این اهداف متحقق شده و علل ناکامی ها واقعاً چه ها میباشد ؟؟!
تدوین و استخراج این شعار ها ؛ با توجه حتی الامکان دقیق بر موازین حقوق و دیپلوماسی بین المللی و با احترام کامل و بائیسته به مقام منیع سازمان ملل متحد و خصوصاً شورای امنیت آن در جهان کنونی ؛ با توجه و تعمق ویژه و پراگماتیک بر منافع و مصالح علیای حال و آینده افغانستان ؛ منطقه و مجموع جهان بشری توسط گروهی از فرزندان آگاه و صاحب احساس مسئولیت آب و خاک و مردمان شرافتمند و پر غرور افغانستان صورت گرفته است .
لذا اینجانب ؛ نویسنده و طراح یگانهء آنها نبوده ولی بخت آنرا دارم که آنها را تقدیم هموطنان عزیز و جهانیان نمایم . تصور میکنم که این مجموعه شعار ها که عمل متقاضی فداکارانه و هوشیارانه را از همهء ما می طلبد ؛ تمامی مجموعه جنبش های مدنی، مترقی، دموکرات و وطندوست افغانستان را در معرض آزمون بزرگی قرار میدهد و هم مؤسسهء ملل متحد و حامیان ملل متحد وپاسداران مقام و منزلت آن در جهان را به چالشی سنگین رو برو میگرداند .
شعار های مردم افغانستان در دهمین سال مصوبات شورای امنیت :
همه آنچه طی سه دههء اخیر؛ بر افغانستان روا داشته شده ؛ توسط مصوبات شورای امنیت ملل متحد جامهء قانونیت پوشانیده شده است !
مصوبات شورای امنیت ؛ یگانه دستاویز حقوقی نیرو های ائتلاف جهانی علیه تروریزم است !

– حل سياسی وصلح آميز مناقشات منطقوی ميان افغانستان، همسايه گان وجهان
مستلزم آنست که سازمان ملل متحد وشورای امنيت آن ارزشهای مندرج در
اعلاميه ها ومصوبات خويش را از ديدگاه اصل تساوی ملل وحقانيت قضايا
بنگرد، نه برمبنای معيار های جانبدارانه وبرخورد های سياسی ومصلحتی قدرت
ها و دول معین!
– ما از شورای امنیت میخواهیم عمل ائتلاف ٰ، نهاد های ملل متحد و کشور های عضو آن را در قبال این مصوبات تفتیش کند !
– شورای امنیت مکلفیت قانونی دارد که بر چگونگی مبارزه علیه تهدید های تروریستی بر امنیت جهانیان رسیده گی و مشت های آنانی را که از این مبارزه به اهداف دیگر استفاده میبرند ؛ باز نماید !
– شورای امنیت باید به جهانیان روشن نماید که آیا ائتلاف مبارزه علیه تروریزم ؛ تا کدام حدود در راستای مصوباتش عمل کرده است ؛ طی یک دهه چه مقدار از این اهداف متحقق شده و علل ناکامی ها واقعاً چه ها میباشد ؟؟!
– شورای امنیت ؛ در اثر تحقیقات از کان وکیف جریانات یک دهه باید به تعریف دقیقی از تروریزم و جبها یمبارزه علیه تروریزم برسد که جهان به سختی محتاج آن است.
– بدون باز نگری در مصوبات شورای امنیت ، تامین صلح در کشور ما و پیشرفت در مبارزه علیه تروریزم میسر نخواهد بود.
– مراکز و پایگاه های تروریستان در پاکستان شناسایی شده اند. زمان آن فرارسیده تا شورای امنیت ملل متحد برای محو آنها اقدامات عملی را روی دست گیرد!
– ملت افغانستان تنها بخاطر معاملات و مدارا های حلقات ائتلاف بین المللی در برابر پاکستان ؛ قربانی می گردد !
– کشتار مردم بیگناه افغانستان بس است! جنگ علیه تروریزم باید در جایگاه اصلی تروریزم منتفل گردد!
– کشوری که «حق تعرض» بین المللی را بر تروریستان در خاک خود نمیدهد، حامی تروریزم است و باید مجازات شود!
– شورای امنیت توسط فشار های دیپلوماتیکی- سیاسی، اقتصادی و نظامی بر حامیان تروریزم، میتواند صلح و ثبات دایمی را در افغانستان و منطقه تامین کند و تحکیم بخشد.
– از شورای امنیت بپرسیم، چرا پاکستان «حق تعرض» را به مراکز تروریستی در خاک خود نمیدهد؟
– با تظاهرات مسالمت آمیز نیرومند باید شورای امنیت و وجدان بشریت را بیدار ساخته، ملت و کشور خود را از ورطه ی فلاکت و تجزیه نجات دهیم!
– ما از شورای امنیت ملل متحد میخواهیم تا اقدام مستقیم به مجازات حامیان تروریزم نماید!
– در سال 2010 حدود 75 فیصد از اهالی ملکی به دست طالبان کشته شده اند. باید آنان چون جنایتکاران ضد بشری از جانب شورای امنیت محکوم گردد.
– با باز نگری در مصوبات ده سال قبل شورای امنیت ، گره کور بحران بین المللی در «افپاک» گشوده خواهد شد.
– اشتراک فعال در کمپاین عدالت طلبی از شورای امنیت و وجدان بشریت ، وجیبه ی ملی و وطنی هر فرد افغانستان است.
– تغییر سرنوشت کشور، مستلزم رستاخیز مدنی مسالمت آمیز افغانها ، برای در خواست اقدامات قانونی از شورای امنیت است.
– نیرو های نظامی جامعه ی جهانی بایست در مناطق سوق الجیشی بین دو کشور افغانستان – پاکستان جا بجا شوند.
– پاکستان که ثابت شده است حامی تروریزم است، باید از لیست متحدین مبارزه بر ضد تروریزم اخراج و عضویتش در ملل متحد به حالت تعلیق قرار گیرد!