آرشیف

شب ها به ناله آیم و آه و فغان کشم
گوش فلک ز ناله‌ی خود تا که تر کنم

گویم ز خلق و خوی نکویت به صد زبان
یک یک به صفحه آرم و عالم خبر کنم

بودی تو اهل دانش و عمل و فضیلتی
می زیبد هرچه وصف ترا بیشتر کنم

نوباوگان ز درس تو شد صاحب کمال 
من آفرین به سعی تو صاحب هنر کنم

دیدی ز روزگار بسی رنج بی شمار
کمتر کسی سراغ چو تو در بشر کنم

در وصف شعر و شاعری‌ات بشنوم ز کس
من گوش جان پر از دُر و یا هم گًهر کنم

بودی فروغ بزم ادیبان شهر ما 
پیدا کجا همچو تو صاحب اثر کنم