آرشیف

روز خبر نگار روزیست که در این روز افراد متعلق به رکن چهارم حکومت های صاحب دموکراسی برای اطلاع دهی، خبر سازی و آگاهی اذهان مردم عوام می کوشند. خبرنگاران در قالب رسانه های چاپی، صوتی و تصویری تلاش می کنند تا تازه ترین و بی طرف ترین اخبار روز را برای معتبر ساختن رسانه ی که در آن کار می کنند و یا برای کسب شهرت شان به دست نشر می سپارند.  
نقش آنها در آوردن اصلاحات، ساختن جامعه مدنی، آوردن اتحاد و هم فکری، فراهم سازی پروسه ملت شدن بارز است که اکثراً علت ایجاد، تأسیس و اجرای فعالیت شان را انتقاد از عملکرد نا درست افراد دولتی شکل می دهد که بیرون داد فعالیت های شان دقیقاً با آوردن اصلاحات منتهی و خلاصه می شود. 
با اهمیت ترین اصل که باید خبرنگار آنرا رعایت کند همانا بی طرف بودن به مسایل است، او باید بکوشد تا گزارشات را به اعتبار اسناد دست داشته بی طرفانه و غیر جانب دارانه به دست نشر بسپارد. فعالیت به این نحو وا می دارد تا خبر نگار موقف اجتماعی اش را حفظ دارد و در بین جامعه از اهمیت و اعتبار بخصوص برخوردار باشد،
حتی در این حالت مردم بدون پرس و جوی خبرنگار حاضر اند تا به تحویل دهی اطلاعات حاصله شان خبرنگار را نیز مطلع سازند و در ارایه گزارش خبرنگار سهولت آفرینی کنند.
مسلکی بودن خبرنگار به مسلک اش بر افتخار این مسلک می افزاید، حالا که اکثریت خبرنگاران از سواد درست گویی و درست نویسی خوب برخوردار نیستند هم در رده فعالیت های رسانه ای قرار دارند و این مسلک امرار معیشت می کنند، شاید که فرصت خوبی برای زندگی کردن همان خبر نگار غیر مسلکی باشد ولی ضربه ی بزرگ به خانواده مطبوعات، رسانه ها و خبرنگاران است.
متأسفانه سوء استفاده از این مسلک بی نهایت زیاد شده است، حالا در اکثریت موارد جانب دارانه عمل کردن خبرنگاران مشهود است. آنها بیشتر می کوشند تا زیادتر به حمایت جنبه ی بپردازند که از لحاظ قدرت و زور توانا تر از جنبه های دیگر باشد. هم چنان بعضی ها در برابر پخش و نشر گزارش ها پول/باج اخذ می کنند که گرفتن باج ایشان را از انعکاس حقایق باز می دارد.
یکی مورد شاخص دیگر را که در کشور ما عده ی به نام خبرنگار به پیش می برند این است که مسلک خبرنگار را راهی برای بیرون رفت از مشکلات افغانستان و رسیدن به قاره های دیگر می بینند، آنها با گزارش های نمادین شان به خارجی ها نشان می دهند که گویا کشور بومی شان محل مناسب برای زندگی شان نخواهد بود و از اینکه تحت خطر اند باید درخواست پناهندگی شان قبول گردد. 
در بعضی از موارد دیده شده است که خبر نگاران غیر مسلکی و کم تحصیل حتی وحدت، هم پارچگی، رسم، عنعنات و آیین رفتاری دیار شان را در برابر پول ناچیز می فروشند. آنها که همیشه به دنبال سوژه برای اخذ پول از تحویل کنندگی گزارش ها می گردند، می کوشند تا به گزارش های دست زنند که بعد تفرقه افگنی در بین مردم را دارد و ایشان را از اتحاد و وحدت باز می دارد.
در گذر از مسائل یادشده که تخلفات افراد به این مسلک پنداشته می شود، خبرنگاران واقعی و قابل قدر هم وجود دارند که شب و روز بدون کدام هدف در تلاش کسب حقایق و افشای آن به مردم شان اند، خبرنگاران دلسوز حتی زندگی شان را به خطر می اندازند تا عالی ترین پیام را با شفافیت تمام و بی طرفی مطلق به بیننده، شنونده و یا خواننده شان ابراز دارند.
خیلی از موارد را دیده ایم که خبرنگار واقعی لت و کوپ و تحقیر می شود، تهدید به مرگ می شود و حتی زندگی اش در خطر است ولی باز هم از افشای حقایق و انعکاس آن دست بر نمی دارد تا به این مسلک خیانت صورت نگیرد.
امروز که موقع بزرگداشت از شغل خبرنگاری قرار داریم جا دارد تا از کلیه خبرنگاران مسلکی که برای بیداری اذهان، اتفاق، هم دلی کار می کنند تشکری کنم و برای ایشان در پبشبرد موفقانه فعالیت مربوطه توانایی لازم آرزو دارم. آنها در واقعیت صدای عدالت خواهی و حنجره آشنای جامعه اند که از احترام کافی در نزد مردم شان برخوردار بوده اند و هم خواهند بود.
خبرنگاران واقعی! روز تان خجسته، موفقیت در کار و ایام به کام تان باد!

با مهر 
گل رحمان فراز 
حوت 27 کابل