آرشیف

دریغــا !  نوجــوانـان  دلاور
به  نامردان شــدند  ناگه  برابر

نه جای دست وپای وکار وکوشش
نه وقت حرکت واقـدام و جـوشش

وجود  تک تک  مــردان  سنگر
 شده برخاک و خون آنجا برابر

ز مُــزدوران  بی آزرم   دوران 
بیا ! ای نوجوان هنگامه بستان

درین  جا دشمن  مغرور  تا کی؟
وطن  در سلطۀ  مُــزدور تا کی ؟

بیا هـمچون عــلاء الدین غـوری
برزم اینجا توچون شیرشاه سوری

بران  این خیل  مزدوران  زخاکت
ز مــــرز  مـــــردخـیــز و تابناکـت

بیا !  بـنگــــر  به  تاریخ  بزرگان
که باشد همچو خور هر جا نمـایان

ســـــرود هــمـد لـی را باز سـر ده
به  مـلـت  هــرکجـا  آواز سـر ده

که  بـر وحــدت  علمبـردار باشنـد
به رزم و بزم بـس هوشیار باشند

بــرآ رنــــد نعـــــرۀ  الله  و اکـبــر
هـمـه  اقـوام  باهـم  چـُون  بـرادر

بجـوشنــد وخـروش رزم جُویـنـد
ز بی نظمی  براینـد نظم  جُوینـد

به  زیـر  بـیــرق  دیـن و  دیانـت
کنند برضـد  مُــزدران  جـسـارت

صف دشمن به همت تار وماراست
گروه مزدوران هم خوار وزاراست

اگر باعـزم  چون مـردان  بـرزمـیــد
به  حکـم  حضـرت  سبحان برزمـیـد

شونـد خوار و ذلـیـل و خسته هـرجا 
به  دسـت  مــردم  تان  بسته هـرجـا

ازین  مـرز کهـن  باید  شــوند  دور
ازیـن وادی  ازین  خانه  ازین غـور

یقـیـن  دارم  به مــردان غـیـورش
به آن  اسطوره های با غرورش

که  تاب  و صبر مُـزدوی نـدارنــد 
توان ظـــلــم ومـغـــروری نـدارنــد

به دشمن درس عبـرت میدهـنـد باز
اگر با شـنـد به هـــم همراه وهمـراز

ازین  آرویـن  ازین دشواری سخـت 
بـیـرون  آیـنـد هــمـی از یاری بخـت

به  وحـدت می توان بشگافت کوه را  
زبون هم می توان کرد  هر گروه را

ز فیـض وحـکـمــت وحـدت  خبر شـو
بیا  ! با  مــردم  خـود هــمـنـظـرشـو

وگـرنه  بشکــنــد  دشــمـن  شـمـا را
بگـیـرد  از شـمـا  صلـح  و صفــا را

خدایا  ! د شمــن  دیـن  را  زبون کــن
دوچشمش کور وقبلش غرق خون کـن

خدا ونـــدا ! به  لطــف  حــی سبــحــان
وطــن  را  خـوار  و   ویـرانه  مگـردان

جوانـان  را صفــا  وعـقـل و دین بخـش
زعیـمـان  را مقـا م  سهـمگیـن بخــش

که  تا  دشـمــن ســـرش  از  پا  نــدانـد
ازیـن  جـا  تا  به   آ ن  بـکـوا  نـدا نـد

خــداونـــد ا  !  به  فـضـــل  بـی مثالــت
به  رویــی سیـــــدی نــیـکـو خصـالـت

زبـون  کـــن  دشمــن  بدخـــواه  ما را
 بـشـــرمـــان   مــردم   گـمـراه ما را

که  تا  مـلـــت  شــود  آزاد   و  آبــاد
نبــیــنـد  رنــج  و  زحـمـت  آدمـیـزاد ….

استاد فـضــل الحق فـضــل
شهــر فــراه  28 سرطان سال 1396 هـجــری شـمـســی