اگر راست می گوئید حمایت تان را از مقاومت ملی مردم به رهبری احمد مسعود اعلام کنید.

کوچک‌نوازی شما مایه‌ی مباهات و سُرور بنده است. من فقط هم‌رکابِ ناتوانی در زنجیره‌ی طویل خِرَدورزان و دیدگاه پردازانِ اندیش‌مندی چون شما هاستم. سپاس بی‌پایان از ابراز دیدگاه بزرگ‌وارانه‌ی شما در مورد یک سیاهه‌یی از بنده. اما در برگرد به دیدگاه ‌های برخی دوستان در کمینه تنی معروض ام که بند و‌ بستِ گفتار ما یا پارو‌زنی قلم نوشتار ما در تلاطم غرقاب امواج جز رسیدن به کنار ساحل چیزی نیست. مخالف هیچ کسی نیستیم و موافق لاطائلات هیچ کسی هم نیستیم. ما در آوردگاه های رزم ‌‌‌و بزم سعی داریم بزن‌گاه ها را نشانه رویم تا با عدول از مسیر سبب نوساناتِ گیر افتاده‌گی در خشم آبِ طوفان های بحری و بری نه شویم. نسل اول سیاس ‌و کیاس دی‌روز هم از چپ و راست در بلندای افولِ. پرتاب به غروب قرار دارند.‌ نسل پسا ما یا نسل جوان و‌ متجسسِ امروز ما فرزندان من و شما ها اند. ما نه باید برای ایشان منادیانِ جعل و جهل باشیم و نه منکرینی از اقرار های گذشته. من نه با آقای شادروان لایق میانه‌ی بسیار نزدیک و عقده‌ی پدری دارم و نه هم آقای نور تربور و یا دشمن ماستند. ما سال های دیرین و جبونانه و نابخردانه از اینان پیروی کردیم به پندار آن که چیزی به نام رهبری سیاسی ‌و مرکزیت دموکراتیک وجود داشت. اما به چشم سر دیدیم که هیچ چیز در مدار اصلی نیست و همه مدار گریزی را پیشه ساخته اند. چیزی به نام تعهدات سیاسی و ملی وجود نه دارد و همه ظاهر پوشی است که گناه بزرگ محسوب می شود. دگر نه آرمان‌گرایی وجود دارد و نه رفیق گرایی. همه چیز بر مبنای منافع قومی و تباری می‌چرخد. ابزار ها در دست گرداننده‌گان سیاست اربابی اربابانی چون آقای نور اند. نه دیگر به کشتمندی اعتبار است، دیگر نه به رفیعی باور داریم و دیگر نه مزدکی است و دیگر نه وکیلی است و خلاصه دیگر هیچ چیزی به نیروی چپ مترقی و انسجام روشن‌فکری وجود نه دارد. شما هایی که بنده را مورد هجوم قرار می‌دهید،‌ به آن چه باور دارید سوگند که اگر روال نیمه‌ی اولِ دهه‌ی شصت یا قبل بر آن در حزب روان می‌بود، همین آقای راوش را به حیث منشی گروپی هم قبول می‌کردید؟ یک حزب از برکت آقای نوراحمد نور و رهبر فروشان دیگر به شمول آقای علومی به بیست شاخه منشعب شد. کدام اهداف و را‌ه‌کار های کرزی غنی با اصول و اساسات اندیشه‌ی ما و شما هم‌خوانی داشت که آقای نور و شادروان لایق و آقای علومی همه مناعت و سلامت حزب را به پای آنان ریختند؟ فقط موضوع تباری ‌و هویتی هیچ چیز دگری نه بود و نیست. من شاهد و ناظر خاموشِ بسیار مسائل و مسایلی بودم که هرگز کسی فکر نه می‌کرد روزی چنین حقایق را کسی برملا کند. نقدِ من هیچ کسی را که قابل تیر خوردن بود و است رها نه کرده و نه می‌کند. نوشته‌ی من در نقل قول از شادروان لایق. به معنای تائید همه جفا های که ایشان به منافع سیاسی حزب و ملت کردند نیست. بل من بار ها در مواردی که لازم بوده از ایشان به تُندی انتقاد کرده ام. برای آگاهی از صحت و ثُقم گفتار ما شما منتقدانِ گرامی باید همه نزدیک به سه صد بخش روایات زنده‌گی بنده را که پیوسته‌ و گسسته‌ منتشر شده اند و به ساده‌گی در گوگل قابل دریافت اند را مطالعه کنید.

من اکر فردا یا همین لحظه هم اسنادی علیه هر عضو رهبری حزب بیابم که قانع شوم راست است از رهبر تا آخرین عضو افشا می‌کنم. گفتار منطقی با استدلال منطقی رد شده می‌تواند.‌ دا گز دا میدان. هر کسی که می‌تواند سه صد بخش از نوشتار حقیر را مستند رد کند و من از دفاع عاجز باشم معذرت خواهی می‌کنم. این تکرار را بار ها کرده ام. چنانی که من به سه عضو دفتر سیاسی و صاحب صلاحیت حزب یک یک ایراد در کتاب های شان گرفتم و گفتم به همان دلایل کتاب های شان باطل است و قابل اعتبار نیست و یا کسی آن را نه خواند و یا خود شان قناعت کنند که همه دروغ گفته اند. اینان آقایان محترم کشتمند صاحب، محترم وکیل ‌و آقای توخی بودند… که تا حال جواب من را داده نه توانسته اند.

حالا وطن کامل و شامل در تصرف پاکستان است و غنی خاین و کرزی خاین که مورد حمایت آقایان نور و شادروان لایق و نایبی و دیگران قرار داشتند و‌ دارند. برای من و همه وطن دوستان رهایی وطن از چنگ طالبانسیم ‌و پشتون‌گرایی پاکستان مطرح است. و در مقابل نخبه های تبار گرایی حزب خود ما به در رأس آقای نور و دیگرانی که مسحور جادوی ایشان شده اند قرار داریم. مقاومت ملی ما راه اجتناب ناپذیری‌ست برای دست یابی رهایی از یوغ قبیله سالاری.

اکر شما باور دارید که آقای نور در خط دفاع از مردم ‌و مقاومت ملی بر ضد اشغال پاکستان و خیبر پښتونخواه و طالب قرار دارند، بگوئید یک اعلامیه از نام حزب نشر کرده و حمایت شان را از مقاومت ملی به رهبری احمد مسعود اعلام ‌و جنایات غنی کرزی را با اعمال طالبان صریحاً محکوم کنند.