آرشیف

مردم زمانیکه از دستِ بی عدالتی به داد می رسند، می کوشند تا با مراجعه بر نهاد های عدلی و قضایی به مشکلات خویش راه حلِ مطلوب بسنجند و نگذارند غمِ مشکلات اندک، زندگی پر بار و طولانی مدتِ شان را بتکاند. زمانیکه ایشان عدالت را در قالب نهاد های عدلی و قضای تأمین و مطلوب نیافتند، می کوشند تا بخاطر روشن شدن حق و روشن کردن تاریکی به خانۀ ملت که همانا حضورِ وکلای شان است مراجعه نمایند تا حق معلوم و حاصل گردد و ناحق آشکار و باطل اعلان شود. 
زمانیکه خیانت از خانۀ ملت داد کند و نوحه اش گوش های کر را آزار دهد، دیگر اندک اُمید و عادی ترین نوید برای بهتر شدن اوضاع و رسیدن حق به حقدار اش مشاهده نمی شود. تحمل این ناسپاسی ها و اختلاس ها جرس نا سپاسی و خیانت در حقِ رای را به صدا در می آورد و دیگر لاف تعهد در اجرای مسئولیت، صداقت در انجام کار و شفافیت در روند تصمیم گیری نمایندگان در خانۀ ملت را خدشه دار و باطل می سازد. 
اختلاس پولی رئیس ولسی جرگه تنها خیانت مشهود و قابل ملاحظۀ نمایندگان مردم در خانۀ ملت نیست،‌ آنها حتی از مؤکلین خویش یاد نگرفته اند که رای خون شان است و باید آنرا به نفع ملت و فلاح آیندۀ مردم استفاده کنند. به عوض آنها معاملات و باج گیری های عظیمِ را با وزرای پیشنهاد شدۀ رئیس جمهور بعد از معرفی شدن به مجلس نمایندگان برای گرفتن رای اعتماد آغاز می کنند.
این معاملات در یک فضای بستۀ سیاسی و مصئون امنیتی صورت می گیرد که اکثراً دلالان سیاسی محلِ مشخصِ را برای اجرای این معامله به شکل مهمانی تهیه می دارند و بعد از وزرای پیشنهادی تقاضا می کنند تا رای شان را در بدل پول مشخص شده به جنابِ نامزد وزیر بفروشد تا هم ایشان موفق کسب کرسی گردد و هم گاوِ شیری جناب وکیل بزاید تا هم بتواند کارِ‌ عادی مؤکلین اش را به اجرا گذارد و هم مبلغِ هنگفت را به نفع خود رقم دهد تا پس اندازِ بودجۀ شخصی اش گردد.
هستند وکلای که از اول جریان وکیل شدن کاملاً دارا و توانمند اند ولی به محضِ وکیل شدن و سروکار با مؤکلین همه دار و ندار شان را از دست می دهند و بودجه های حاصل شدۀ شان را کفایت مصرف به زندگی شخصی و مهمانان شان می دانند. شخصیت آنطور وکلا واقعاً قابل قدر است اما آنعده وکلای که رای اعتماد شان را به وزرا در بدل پول نه بخاطر توانایی کارکرد اش می فروشند واقعاً خاین و ملت فروخته اند. 
علاوه بر آن خیانت ها، رئیس ولسی جرگه متهم به اختلاس پنج میلیون افغانی است که بدون کدام دلیل منطقی و اسناد قابل قبول پول را از حساب ها بیرون کشیده و صرف مصارف عادی خود نموده است که این بهترین جفا به حق ملت ستم دیده افغانستان است و نباید یک رئیس پارلمان در برابر اعتماد مردم این قدر ناسپاسی کند. 
پس، می بایست تا مردم عوام قبل از رای دادن به شخصِ وکیل، از زندگی، شخصیت و کارکردِ افراد نامزد برداشت کامل و معرفت درست داشته باشند تا اینکه وی بعد از راه یابی اش در این سمت نتواند با رای مردم بازی کند و اعتماد مردم را بسترِ برای اجرای خیانت قرار دهد که در آن وقت هم مردم تباه می شوند، هم دولت بدنام می شود و هم از ترقی، انکشاف و رسیدن به آرمان های واقعی آینده باز می مانیم.

با مهر 
گل رحمان فراز