X

آرشیف

خلق در دانه لری
جولای 31, 2024

داکتر فیض الله نهال ایماق

دنبال کردن نویسنده
ا یشیککه کیلدی بیر گدای
( گدای پیر )
داکتر فیض الله نهال ایماق
ایشیککه    کیلدی     بیر گدای
عصا گه  تیه نیب،  هو   دیدی
آی   پاره  قیز،  اویدن  چیقیب
اوی نینگ ایگه سی یؤق دیدی
بابا:
 اوی نینگ ایگه سی یؤق دیمه !
بابانگ  نی   قوروق،   قوله مه
قیز:
بابا – بابا  بار   یؤلیگگه
لایق ایمس من بؤیینگگه
بیر آتم بار،  آلپِ   زمان
کریب کیلر، حالی  زمان
سینی کؤرر، مینی کورر
قازانده گی آش نی  تؤکر
بابا:
قنی   آتنگ   کیلس،    ایدی
سینی مینگگه ، بیرسه ایدی
قؤلیمده گی  سیرلی  عصام
قلین  پولینگ،  بؤلسه ایدی
قیز:
بابا – بابا ،  بار ،   یؤلیگگه
لایق   ایمس   من،  بؤیینگگه
قؤلینگده گی سیرلی عصانگ
اَیله نیب تیکسن،  بؤینیگگه!
ترجمه :
روزی از روزها، گدای پیری دروازه دختری را دق الباب کرد. دختر زیبا روی از خانه برآمد و گفت :
دختر :
بابا جان! برو در خانه کسی نیست، تا لقمه نانی به تو بدهد .
بابای پیر جواب داد:
دختر جان ! نگو که در خانه کسی نیست. بابا جانت را نا امید نساز!
دختر جواب داد :
بابا – بابا ! برو براهت، من لایق تو نیستم. پدری دارم که پهلوان زمان خود است، اگر آمد و ترا با من دید، مرا دشنام خواهد داد و دیگ خانه را چپه خواهد کرد.
بابا به خنده گفت:
دختر جان! ایکاش پدرت می آمد و ترا به من میداد.  حتماً این عصای مقبول خود را به حیث مهر ت برایش میدادم .
دختر در حالیکه قهر و غضب از سیمایش پیدا بود، جواب داد:
ای بابای پیر ! برو به راهی که آمدی، من لایق تو نیستم و این عصا چوبت بگردت بخورد .
X

به اشتراک بگذارید

Share

نظر تانرا بنویسد

کامنت

داکتر فیض الله نهال ایماق

نوشتن دیدگاه

دیدگاهی بنویسید

مطالب مرتبط

پر بیننده ترین مقالات

مجلات و کتب

پیوند با کانال جام غور در یوتوب

دریکی از روزهای پرحادثه ی روزگار که آفتاب از سوراخ ابر های کم پشت به دره می تابید وتابش اشعه ی زرین آفتاب شاخ وبرگ درختان را طلایی جلوه میداد وبر زیبایی های برگ ریزان پاییز میافزود .دره تنگ وکوه ها به ما نزدیکتر بود .راه همه ریگزار وکم عرض بود ،آبادی ها همه به یگدیگر شبیه،بام ها گلی ودیوار ها سنگی وآلونک های ایلاقی از زیر برگ وشاخ درختان سرکشیده بود در چنین روزی من به باغ (کنداخ )که در کناره ی شمالی رود مرغاب از شرق به غرب افتاده رسیدم .سکوت عجیبی بر باغ بال گسترده بود . باغ نشینان (کنداخ ) را رسم است که بادمیدن بهار به این باغ وسیع بساط کشی میکنند وآلونک های از نی وگل وسنگ میسازند وزیر درختان تنومند تخت وصفه برای استراحت میسازند وبه باغ اندرون بر سایه گاه می نشینند وچون مهمان از راه رسد بر صفه می نشیند وخوان می نهند سخت بزرگ از توت وزرد آلو وسایر اطمعه واشربه و خوشی ونشاط بر شاخساران وبه دره می پیچد .تا اول قوس این بساط واین باغ گرم است بعد به قشلاق زمستانی کوچ میکنند وزمستان را به خوشی به امید بهار دیگر میگذرانند . وکیل ۲۹عقرب ۱۴۰۳ چهارسده #ولایت_غور #باغ_کنداخ #چارسده #پاییز_افغانستان #موسیقی_محلی #زندگی_روستایی #طبیعت_افغانستان #دره_مرغاب #گلابی_و_توت #زندگی_کشاورزی #GhorProvince #KhandakhGarden #Chaharsada #AutumnInAfghanistan #LocalLife #RuralAfghanistan #MurghabValley #AfghanNature #TraditionalVillageLife
This error message is only visible to WordPress admins

Reconnect to YouTube to show this feed.

To create a new feed, first connect to YouTube using the "Connect to YouTube to Create a Feed" button on the settings page and connect any account.

گزارشات و مصاحبه ها