آرشیف

حکومت جور آمدِ ملی (حکومتِ دیوِ هفت سر) همان گونه که از نام اش پیداست، یگانه حکومتِ است که پله های استوارش را غالباً اقلیت ها تشکیل میدهند و در این حکومت سیاستِ جهتِ گم کردن حاکمیتِ یک تبار که استقرار و شکل گیری این حکومتِ نیم جان از اثر تلاش و فداکاری های شخصیت های جان نثار تاجک تبار بوده است، بازی شده است.
از ایثار و فدا کاری های ابر مرد های تاجک تبار بصورت نمادین و سمبولیک قدردانی صورت گرفته است و سران حکومتِ وحدتِ ملی، توجۀ قابل ملاحظۀ را در زنده سازی نام های به فراموشی سپردۀ ایشان نکرده اند و دقتِ را در آن لازم نمی بینند.
یگانه جان فدای آزادی راه حق مردم افغانستان، شهید احمد شاه مسعود می باشد که لقبِ قهرمان ملی را با آن سپرده اند اما در بزرگداشت فعالیت ها، بعضی ها را آنقدر از کارکرد هایش تقدیر و تمجید می نمایند گویا که احمد شاه مسعود در آن زمان وجود نداشته و گلیه امورات به دست این اشخاص انجام می یافته تا به دست احمد شاه مسعود.
نامگذاری فرود گاۀ هوایی کابل به نام میدان هوایی حامد کرزی یک جفای بزرگ به حق آزادی طلبان این مرز و بوم است، کرزی کسی است که با در راس بودنش در افغانستان مسبب شد تا کلیه کمک های جامعه بین المللی در افغانستان حیف و میل گردد و نشد که از آنها بطور لازم دید و تحلیل شده از آنها استفاده حسن صورت گیرد. کرزی بود که همیشه طالبان را با وجودِ آنقدر بی رحمی شان در کشتار مردم افغانستان، برادر خطاب می کرد، کرزی بود که امضای پیمان امنیتی با امریکا را وطن فروشی میخواند و کرزی بود که برای مان وعده های رو برفی میداد……!
فلهذا! سران حکومت وحشت ملی باید بدانند که شاید تنها این دورۀ حکومت داری شانس طلائی بوده است که نصیب ایشان گردیده و با این قدر بی رحمی شان در مقابل قوم نامبرده، عاقبت شان به بی اعتباری در برابر اقوام افغانستان کشانده خواهد شد و مردم این تبار در دوره های بعدی وادار به اخلال پروسه انتخابات و ده ها بی احترامی دیگر در مقابل ایشان خواهند شد. چون عدۀ کثیر از مردم بدون در نظر گرفتن ملاحظات قومی، سمتی و مذهبی به پای صندوق های رای رفتند و زعیم آیندۀ شان را با کمال میل و با دادن رای آزاد، عادلانه و سری انتخاب کردند. پس که این طور است نباید به سرنوشت مردم صلح جو معامله صورت گیرد و مسالمت آمیز بودنِ شان را به خشونت مبدل سازند.

با حرمت
گل رحمان فراز