آرشیف

مباد هستی و فرجام یا سلب اراده آزاد ما و آن سفری بسوی خودش٬ و این هستی امروزی در علوم تجربی نهایتاً نیرو و انرژی دانسته شده٬ و فلسفه قدم داناتر بسوی شناسایی حضور می نهد٬ که جوهر می گوید. و در دین اسلام وجود لایزالی خودرا نور گفته٬ و جواب تمامی چون و چرا ها که در قلوب مجذوب خود می کند جاذب٬ و نه اینکه قلب بتواند یا قادر است به دریافت حضور٬ بلکه کُل جز خودرا٬ که روح ما است در قلب ما٬ جذب خود می کند. و این سیر مجذوب شدن در مقصد٬ در عمر ابدی یا زندگی پسا مرگ هم پایانی ندارد. حالا پدیداری حضور اینکه: ‌هر آن عمل که غایتش یا نتیجه عمل به نفع بشریت در دنیا قابل محسوس و ملموس نشود. هرگز آن عمل نفع به آخرت محسوب نمی شود. زیرا حسنه دنیا و آخرت ربط منطقی دارد٬ که اینجا پدیدار شود. زمانی اهداف بدست می آید که از عمق و ژرف عقل یا تحقیق تز یا نهاده شود٬ و نتیجه معقول خود اهداف٬ چندین تز یا نهاده های دیگر می کند٬ و نسل در نسل از فیض آن مستفید می شود و از اینجاست که حسنه آخرت را استنتاج می کنیم.

غزل:

الحاق عقل و عشق!

تلفیق عقل و عشق را کجاست؟

مصلحت این دو، یک وجود ماست

کشف ممکنات، چو کاوش مطلق

که آغازِ بی انجام٬ در شوق لقاست

نور عقل و نار عشقش، کز دمِ دمهای او

کز فنای وحدت، کثرتش کی جداست

رونق یکسانی، یک تن و یک جوی او

قطره ام زدریا، او درون گوهرهاست

در وجودِ موجود، وز فنای محبوب

صد سجود و رجوع، در خمی ابروست

نه فقر بتو فقیری، از غنایش مستوری

در هیچ گر مپیچی، این فنا بقاء دوست

مطلب فوق گرفته شده از اثر فلسفی عرفانی  ( أراده قدرت ایمانی)

از:‌ محمدآصف فقیری

امروز ۲۸ نوامبر که سالروز تولدم هم است و ۳۱ ساله شدم – امیدم بر آنست که حق بر باطل که پیروز می شود را٬ در عمر دنیایی خود در کشورم أفغانستان بیبینم ‌و آن پیروزی عقلانیت بر تحجر …