آرشیف

اینکه سازمان ملل طبق منشور بیطرافه وارد بازی شود٬ بستگی به عنصر اولیه و سازنده داخلی همانا اجماع مردمی دارد……………..!

عدم حضور طالبان در نشست کنونی دوحه چیست؟

می تواند حفظ توازن و سرد نساختن روابط شان با قدرت های شرق دلیلی باشد٬ که طالبان در اجماع سازمان در دوحه اشتراک نکرد. از طرفی نماینده سازمان در أمور أفغانستان زمان می تواند تصمیم گیرنده شود نه مشورتی: که کرسی دایمی هم بگونه سرپرست به نماینده طالبان واگذار شود به منظور آوردن حکومت قانون در کشور…

جایگاه سازمان:

بیدون شک سازمان با بودنش یا مقرش در آمریکا و پرداخت نزدیک یا بیشتر از ۷۰ فیصد مصارف آن توسط آمریکا٬ ابزاری برای اهداف آمریکا الخصوص در کشورهای جهان سوم در بستر کمک های بشر دوستانه وارد بازی می شود. اما از نبودش کرده بودنش به مراتب به نظم جهانی مفید است. همچنان اینکه سازمان طبق منشور خود عمل کند برمیگردد به خودآگاهی درون کشوری هر کشور … از این جهت کرسی دایمی أفغانستان برابر به کرسی یک ولایت أفغانستان می باشد. که فلسفه سازمان در گفتگو و قطعا کرسی به هدف حل منازعات بوده نه به مفهوم رسمیت قدرت٬ حالا که بعد ۲۰۱۹ و پسا ۲۰۲۱ به هر نحوه که بود طالبان تمامی قدرت کشوری را با نقش اساسی آمریکا و سازمان در معاهده دوحه ۲۰۱۹ بدست آورده اند. برای آوردن حکومت قانون در أفغانستان مترداف با نماینده تعین شده از سوی سازمان٬ نماینده طالبان نیز پذیرفته شود. اما هدف نیست آنچه برای ما توسط رسانه ها داده می شود.

آپارتاید جنسی:

خانم آمنه محمد دیپلمات سازمان آراسته با فرهنگ اسلامی چند بار وارد کابل شد. خانم سراج نیز با سخنگوی حکومت فعلی در بابت باز شدن مکاتب و دانشگاه ها وارد گفتگو شد – اما خانم میترا مهران در نشست کنونی با آن طرز لباس برای أفغانستان که قطعا حرف ما در برابر سلیقه خودش نیست. یعنی نوشته Stop Gender apartheid  بروی بیراهن شان که اگر آن نوشته را به طالبان نشان داده باشند و یا از آنها خواسته باشند به این معنی که آزار و اذیت خانم ها دیگر هم شدت و بیشتر گردد – زیرا با حجاب اسلامی گروه حاکم دروازه های مکاتب و دانشگاه هارا باز نمی کند٬ که بیدون شک طرز لباس و ربط به معنی٬ بسوی هدف محرکه می باشد. و بازیگران بایستی دیپلمات باشند.

عدم اجماع داخلی یا کنش داخلی و جایگاه مشورتی نشست:

بیدون شک در فقدان نمایندگان انتخابی فعالان مدنی و یا نمایندگان حقیقی که از بطن جامعه وارد بازی نشده باشند. قطعاً نمی تواند این نشست و این اجماع تصمیم گیرنده باشد. و این جایگاه مشورتی از تظاهرات و یا در تقویت تظاهرات های افغان های خارج از کشور در غرب٬ که چهل سال می شود ایرانی های مقیم خارج از کشور در گفتن حلوا حلوا هستند. بیدون آنکه دهان شان شیرین شود با قبول اینکه عنصر یا کنش داخلی ایران در مقایسه افغانستان به مراتبط فعالتر است.

خوش بینی های رسانه ای:

سعادت آنست تا افکار عمومی مدبر و یا تولید کننده مواد یا برنامه های فکری رسانه در امور سیاسی اجتماعی باشند. که وضعیت رسانه ای ما٬ الخصوص از بیرون برای افغانستان از دو حالت بدور نیست: عدم بیطرفی و دوم سواد رسانه ای و یا فقدان عقلانیت سیاسی…

محمدآصف فقیری