آرشیف

مگر ابر است عقیم از آن نبارد 
ز آب یک قطره در جویء نمانده 

صدا اندر گلو ها گشته خاموش 
به سر شور و هیاهویء نمانده 

عدالت مرده در دیوان‌ قاضی 
کند میزان ترازویء نمانده

ز حال مردم میهن چه پرسی‌
به جز یک عده بد خویء نمانده 

به صحرا از‌علف دیگر نشان نیست
چرد آنجا آهویء نمانده