آرشیف

صدهزاران مردوزن راازبرای سودخود
با دل سنگین به هرگام سیاست می کشند

آفتاب ذهـن انسان را به دسـت دیـو شب
بـا چماق کینه در شـام سیاست می کشند

شور وشادی را بفرمان نگهداران سوگ
در نهـاد زنــده بـا نـام سیاست می کشند

گپ دل هایی که مهر ودوستی آرد ببار
با نپور زشت و دشنام سیاست می کشند

خام طبعانی که آتش را نمی دارنـد پاس
پختگی را بر سر خام سیاست می کشند

مـسـت آزادی اگر پـا را فـراتـر می نهد
میگساری در دل جـام سیاست می کشند

بس که می ترسند ازشور و قیام مردمی
شوق جنبش رادراندام سیاست می کشند

انتخابات دروغـین در وطن شـد مسخره
تاکه قانون رابه احکام سیاست می کشند

طالبان را تا شریک ارگ کابل می کنند
حق زن ها را درابهام سیاست می کشند

خاک ومردم را بمزدوران پاکستان دهند
بیش با تیغ خون آشـام سیاست می کشند

زیـر نام صلح طالب جنگ داعش آورند
امنـیت را بـاز بـر کام سیاست می کشند

ذهن افراطی زویروس کرونا بدتر است
زان که بـا تـیغ سیافام سـیاست می کشند

جنگ ویروسی اگرآلوده می سازد جهان
تـنـدرســتی را بـه آلام سیاست می کشند

هز زمان با شیوه یی هردم با رنگ دگر
وه که انسان را به اقسام سیاست میکشند