آرشیف

به نقل از روزنامه نیویارک تایمز دونالد ترامپ رئیس جمهور امریکا از نیرو های مسلح افغانستان خواسته است تا از مناطق کم جمیعت عقب نشینی نماید و در حفاظت شهر های عمده و پر نفوس توجه بیشتر به  خرج دهند هنوز گفته های ترامپ در طح بین المللی فراگیر نشده بود که سرپرست سخنگوی وزارت دفاع ملی اعلان نمود که این وزارت برنامه‌ای را روی دست گرفته تا نیروهای امنیتی و دفاعی از مناطق دورافتاده، کم‌جمعیت و غیراستراتژیک عقب‌نشینی کرده و در مناطق مهم مستقر شوند به گفته جنرال محمد رادمنش معاون سخنگوی وزارت دفاع ملی به منظور بلند رفتن احضارات، تقویت توان عملیاتی این نیروها در نقطه‌های مهم و استراتژیک و جلوگیری از زیان‌های جانی که غالبا در جنگ‌های چریکی متقبل می‌شوند، مناطق غیراستراتژیک را ترک می‌کنند. به گفته وی پروسه ترک مناطق کم‌جمعیت و غیراستراتژیک از چندی به این‌سو آغاز شده و هم اکنون نیروهای ارتش ملی از مناطق دورافتاده ولایت‌های پکتیا، غزنی، غور و فراه عقب نشینی نموده اند و در برخی ولایات دیگر نیز این پروسه درحال تطبیق است.
از سوی دیگر گفته می شود که این تصمیم مقامات امریکایی بخاطر عقب نشینی از مناطق کم جمیعت  قبلاً نیز بطور خصوصی با مقامات عالی رتبه حکومت افغانستان مطرح شده بود اما شماری از فرماندهان اردوی ملی از آن‌چه ایجاد بدگمانی در میان مردم مناطق دورافتاده گفته شده، در برابر تطبیق این برنامه مقاومت نشان داده موافق نبودند .
به عقیده من مردمان قرا و قصبات نیز افغان اند و حق دارند زیر سایه دولت از امنیت برخوردار باشند وظیفه دولت تنها تحفظ امنیت شهر های بزرگ نیست بلکه دولت باید سرتاسری و ملی باشد باور دارم این طرح نا امنی ها را زیادتر و ساحه فعالیت خالفین را وسیع تر خواهد ساخت با تطبیق این طرح دولت به شهر ها محدود می شود که عواقب خطرناکی را به دنبال خواهد داشت به باور من این طرح  جدید امریکا هرگز به نفع منافع ملی افغانستان نیست؛ و غیر مستقیم نشان دهنده حمایت از طالبان است به باور من خیلی ظالمانه خواهد بود تا یک روستا یا چندین روستا را به دلیل کم بودن جمعیت آن به مصرف بگیریم و بگذاریم که تحت ظلم افراد تفنگ‌دار قرار بگیرند و از تمام امتیازات از قبیل مکتب شفاخانه و دیگر سهولت ها بخصوص مکاتب دخترانه بی‌بهره بمانند؛ این کار خلاف قانون اساسی و خلاف ارزش های انسانی و حقوق بشر است.
فکر میکنم این سیاست براساس این واقعیت بنا شده چون مقامات امریکایی بدرستی میدانند که حکومت وحدت ملی بعد از این قادر به تامین امنیت مناطق دورست و روستاهای این کشور نیست از طرف دیگر با گذشت هر روز روابط طالبان با امریکایی ها نزدیک تر شده میرود این بازی ها گرچه پیچیده اند ولی شخصاً به یاد دارم در حدود یک سال و اندی قبل دونالد ترامپ زمانیکه  استراتژی جدید دولتی‌ خود را برای کشورهای جنوب آسیا و افغانستان اعلام کرد، تاکید داشت که طالبان و گروه تروریستی داعش «باید بدانند که آنان هیچ جایی برای پنهان شدن بعد از این ندارند و هیچ جایی فراتر از قدرت آمریکا و اردوی آمریکا وجود ندارد حالا برای مخالفین دولت افغانستان ساحات معینی را واگذار مینماید از طرف دیگر باید گفت تنها یک چهارم مردم افغانستان در شهرها زندگی می‌کنند و کابل بزرگترین شهر این کشور است که جمعیتی در حدود 5 الی 6 میلیون نفر دارد، متباقی نفوس افغانستان در روستاها ساکن بوده و به کشاورزی و مالداری مصروف اند در سرنوشت این مردمان چه باید نوشت.
به باور من  رها کردن مردم که در روستا ها زندگی دارند آن هم زیر چکمه های طالبان و داعش بدترین نقطه ضعف دولت را  نشان میدهد که نمی تواند امنیت را تامین نماید.
باور دارم این استراتژی عمدتا شبیه به راهبرد نظامی باراک اوباما رئیس جمهور قبلی در افغانستان است که بعد از خروج عمده نظامیان خارجی از افغانستان در سال 2014 به کار گرفته شد. اما بعد از گذشت زمان آن سیاست نادرست و غلط از آب بدر آمد بعضی به این باور اند که بعد از خروج نیرو های منظم اردواز این مناطق دفاع از نواحی دورافتاده عمدتا به دوش نیروهای پولیس محلی یعنی ملیشه های قومی قرار داده خواهد شد که عمدتا آموزش‌های ضعیف‌تری دیده و خیلی بیشتر در مقابل خشونت‌های طالبان آسیب پذیر هستند.و بعداً خلح سلاح قوت های ملیشه درد سر دیگری برای دولت خواهد بود پیشبینی می شود. 
افسران و بزرگان که پولیس ملی را رهبری مینمایند بدون تردید با طالبان در راستای محافظت از خودشان در مقابل حملات معامله خواهند نمود.
نتیجه :
1-به تازه گی مقامات امریکایی مذاکرات را که با طالبان در قطر انجام داده اند طالبان از آنها خواسته است تا مناطق وسیع از خاک افغانستان در اختیار آنها قرار داده شود واگذاری این مناطق بدست مخالفین از جمله  پیشنهادات طالبان که عملی میشود. 
2-واگذاری روستا ها بدست مخالفین امنیت شهر ها و مناطق پر نفوس را با گذشت هر روز تنگ تر و پر مخاطره تر میسازد .
3-رفت و آمد های ترانسپورتی زمین برای کارمندان دولت با تطبیق این طرح محدود گردیده تنها اشخاص و افراد از طریق زمین سفر کرده میتوانند که با مخالفین دولت روابطی داشته باشند.
4-از طرف دیگر این طرح باعث تقویه روحیه دشمن گردیده و موجب تشویش و تضعیف نیرو های دولتی میگردد عواقب این طرح نه علمی است و نه منطقی تطبیق این طرح از سر تا پا به نفع دشمن است باور دارم این طرح در نقطه آخر به نفع دشمن و به ضرر دولت تمام می شود این طرح تضمین کننده منافع مخالفین است نه دولت و مردم افغانستان.
حافظ وظیفه تو دعا گفتن است و بس 
در بند آن مباش  که نشنید یا شنید