آرشیف

در طول دو دهه (بیست سال) گذر زمان حاکمیت سیاسی و اخذ قدرت نظام داری در افغانستان حدوداً سه گروه مردم رهبری مأموریت نظام ها را به عهده داشتند و هر کدام شان به تعبیر خود شان از خود شهامت ها، ابتکارات، صداقت ها، مبارزات، اصلاحات، نظام مندی، اندیشه ها و خلاقیت ها داشتند.
گروه اولی که بعد از شکست قطعات محدود اتحادیه جماهیر شوروی (برای اشغال افغانستان آمده بودند) سر کار شدند و حاکمیت سیاسی را به دست گرفتند، طبقه مجاهدین، مقاومت گران و یا بقول معروف گروه ریش دار پکولی بودند، این گروه مردانه وار رزمیدند، مقاومت کردند تا اینکه دلیرانه در مقابل ایستادگی و مجاهدت شان شوروی سابق را از کشور شان بیرون راندند و افتخار آزادی کشور شان را از دست قدرت صاحب زنجیر های سیاه و ابرقدرت سرخ سابق آزاد نمودند.
گروه دومی را رژیم سیاه و شوم طالبان شکل می دهد، اینها که شعار شان پیاده نمودن نظام کاملاً اسلامی بود، خیلی وحشت آفریدند و بی اندازه دهشت افگنی کردند، بالای مسلمانان پیروی از احکام دین مقدس اسلام را به اجبار می گرفتند، ظلم و ستم در این نظام بالای مردم عوام داد می زد و اقتدار سیاسی مختص دارنده گان ریش و لونگی و یا پشتون ها بود.
گروه سومی که حاکمیت شان تا حال جریان دارد همانا گروه نکتایی پوش و چپن دار است، این گروه را در جهان سوم بنام گروه تکنو کرات نیز می شناسند. مهم ترین اصل که در عمل این گروه پیروی می کند، اصل تعقل، برنامه ریزی، نیرنگ، سیاست در اصول پسندیده، مأموریت از طریق فهم و رهبری با مدیریت پیشرفته و همه شمول واقعی (نه شعاری) است.
هر یک این سه گروه از خود نواقص و خلاء های عظیم داشتند و در حین حال ویژگی خوب و بارزی را نیز دارا بودند، مجاهدین در دوران حاکمیت شان خوب درخشیدند ولی به محض اینکه فهم استفاده از قدرت را دریافتند و به سیاست پی بردند، دست به یک سلسله پرخاشگری ها برای کند کردن حاکمیت همدیگر اجرا و انجام نمودند و این پرخاشگری ها باعث تخریب کشور شد، تیم و رژیم طالبان هم علی رغم همه محدودیت آوری ها، سراسر می خواست فساد، دزدی و اختلاس را از بین ببرد که این را توانست و دوره سیاه شان شفاف ترین دوره محسوب می شد. 
گروهی سومی (گروه تکنوکرات) می بایست تا از گروه های شکست خورده عبرت بگیرد و افغانستان را با دانش آموخته شان در کشور های خارج و با مقایسه به دولت های آنجا به اوج شکوفایی برسانند ولی تقابل گروه پکولی با گروه نکتایی همه زخم ها را برملا و درد ها را بر افراشته ساخت، جنگ بر سر اخذ حاکمیت نظام صورت گرفت و همینکه که حکومت وحدت ملی شان به بی برنامگی و عدم جور آمد محکوم شد.

با مهر 
گل رحمات فراز