آرشیف

داکنر و بیمار ومادر را به خنجر می زنی
کودک نوزاد را بـر روی دامـان می کشی

می زنی آتش به مسجـد میکشی وقت نماز
بازمی گویی به حکم دین وقـرآن می کشی

سوگواران را به گورستان می بندی به تیر
کودک وپیر وجوان راگرد میدان می کشی

می کنی از مکـتـب و تعلـیـم منع دخـتـران
قلب اسـتاد می دری طفل دبستان می کشی

بزم شـادی را بـه خـون انتحاری می کَشی
تازه داماد و عروس ناز ومهمان می کشی

محفل ساز و سـرود و عیش دل را دشمنی
بلبلان چهچـه زن را در گلـستان می کشی

زیـر نـام طالب و داعش می آیی بـه جنگ
درمیان شـهر و روسـتا و بیابـان می کشی

سال‏ها این جنگ خونین راهدایت کرده اید
نوکر وداروغه وسرباز و دربان می کشی

نسل آدم راچوگوشت کوفته برسیخ میکشی
بعد ازآن با بمب و آتشپاره بریان می کشی

کودکان را می دهی درس تـرور و انتحـار
نسل انسان را به تیغ جهلِ عریان می کشی

نیست کافی لفـظ حیوان درنـده بر تو؛ چون
بدتر ازوحشی ددوهرگونه حیوان می کشی

با ریـال و دالـر و کلـدار می گیـری معاش
ازبرای حرص پول وقدرت ونان می کشی

ارگ و امـریکا و پاکـسـتان باهـم بـوده اند
تو فـقـط با نقـشـۀ بادار و فـرمان می کشی

نه فقـط خاک وطـن را می فروشی آشکار
روح آزادی و اسـتـقلال پـنـهـان می کـشی