آرشیف

کارزارهای انتخاباتی نامزدان انتخابات ریاست جمهوری در بعضی از ولایات و رسانه ها گرم است. وقتیکه سخنگویان دسته های انتخاباتی به رسانه ها حاضر میشوند؛ بحثی مهمی که میان گردانندگان برنامه ها و این سخنگویان مطرح میگردد چیستی برنامه های تیم های انتخاباتی میباشد، یعنی پرسش اساسی که از سخنگویان دسته های انتخاباتی پرسیده میشود اینست که برنامه تان چیست؟
من معتقدم که شاید تعداد انگشت شماری ازمردم افغانستان پشت برنامه بگردند، برنامه را بدانند و همینطور به برنامه رای بدهند. اما، متاسفانه اکثر مردم افغانستان به برنامه رای نمیدهند، به این فکر میکنند و یا به این توجه دارند که چه کسی پول دارد، کی قدرت دارد، کی میتواند ما را مقرر کند، کی میتواند با ما همکاری کند، کی نان خوب میدهد، کی از قوم ماست، خلاصه کی هم نژاد، هم مذهب و همزبان ماست؟ بعضی ها هم به این فکر اند که خارجی ها بخصوص امریکا از چه کسی حمایت و پشتیبانی میکند؟!
متاسفانه به گفته شاعر توانای کشور مرحوم ( رازق فانی )
 
جمعی به تلاش تاج سلطانی خویش
جمعی به خیال گنج پنهانی خویش 

این ملت بیچاره در این جنگ و ستیز
پیش کی بنالد از پریشانی خویش 
 
طرف دیگر مبارزات انتخاباتی خیلی بی محتوی و فاقد طرح که امید ایجاد کند. از جانب دیگر رسانه ها و صفحات مجازی پر از راست ودروغ. از طرف دیگر دلیر مردان تا هنوز در قوای مسلح وجود دارند که با کمترین امکانات با دشمن میجنگد، واز ننگ و ناموس این سرزمین در مقابل مزدوران این و آن  دفاع مینمایند.  از سوی دیگر گروهی از فاسدین، یعنی دزدان دیروز و حامیان امروز تیم های انتخاباتی در صف مقدم ایستاده اند. هیچ کس خجالت نمیکشد دیروز چه میگفتند امروز چه میگویند دیروز چه کردند و فردا چه خواهند کرد. دلقکان زور و زر فرو مایگاه که گاهی بنام چپ و گاهی بنام تیکه داران دین معامله کرده اند باز به میدان آمده اند حضور این گروه ها و این آدمک های برفی باور ها را به شفافیت و سرنوشت انتخابات خیلی کم رنگ میسازند. 
 
با کمال تأسف هر روزی که میگذرد، وضع کشورمحبوب  وهم میهنان مظلوم ما بدتر از روز قبل میشود هیچ دور نمای بهبودی دیده نمی شود.
 
اگر یکجا نشویم دست اتحاد و همدلی با یکدیگر ندهیم هیچ کس به تنهایی نمیتواند این کشتی شکسته را به منزل مقصود برساند ما باید یکی شویم.
 
 
درد ورنج های تومیهن،نتوان کرد حساب
که تـوانـد بـشــمـارد،قـطــــرات بـــاران را