آرشیف

وضیعت اسفبارکودکان جنگزده وعذاب کشیده افغانستان درطی یک سال حاکمیت«امارت سیاه وتحجرگرای تالبی»

به این مناسبت قبل ازهمه به اسناد پذیرفته جهانی مراجعه وبخشی ازاصل های مندرج«کنوانسیون حقوق کودک»مصوب نومبر سال ۱۹۸۹سازمان ملل راکه کشور های عضو، متعهد به تطبیق آن نیز میباشند، شریک می سازم .

 لطفن با دقت تمام به خوانش گرفته ودرمقایسه با وضیعت فاجعه بارکودکان میهن به داوری بنشینید که این کودکان لااقل ازچند درسد حقوق پیشبینی شده در کنوانسیون متذکره ،بهره مند شده اند؟؟؟

ماده‌ ۳۳ :
كشورهاي‌ طرف‌ كنوانسيون‌ تمام‌ اقدامات‌ لازم‌ از جمله‌ اقدامات‌ قانوني‌، اجرائي‌، اجتماعي‌، آموزشي‌ را جهت‌ حمايت‌ از كودكان‌ در برابر استفاده‌ غيرقانوني‌ از مواد مخدر و يا مواد محرك‌، همان‌گونه‌ كه‌ در معاهدات‌ بين‌المللي‌ مربوطه‌ تعريف‌ شده‌ و جلوگيري‌ از استفاده‌ از كودكان‌ در توليد غيرقانوني‌ و قاچاق‌ اين‌ گونه‌ مواد به‌ عمل‌ خواهند آورد.

ماده‌ ۳۴ :
كشورهاي‌ طرف‌ كنوانسيون‌ متقبل‌ مي‌شوند كه‌ از كودكان‌ در برابر تمام‌ اشكال‌ سوءاستفاده‌ها و استثمارهاي‌ جنسي‌ حمايت‌ كنند. بدين‌منظور، كشورهاي‌ فوق‌ خصوصاً اقدامات‌ ملي‌، دو و چند جانبه‌ را در جهت‌ جلوگيري‌ از موارد زير به‌ عمل‌ مي‌آورند.

الف‌) تشويق‌ يا وادار نمودن‌ كودكان‌ براي‌ درگيري‌ در هر گونه‌ فعاليتهاي‌ جنسي‌.

ب‌) استفاده‌ استثماري‌ از كودكان‌ در فاحشه‌گري‌ و ساير اعمال‌ غيرقانوني‌ جنسي‌.

ج‌) استفاده‌ استثماري‌ از كودكان‌ در اعمال‌ و مطالب‌ پُرنوگرافيك‌.

ماده‌ ۳۵ :
كشورهاي‌ طرف‌ كنوانسيون‌ تمام‌ اقدامات‌ ضروري‌ ملي‌، دو و چند جانبه‌ را براي‌ جلوگيري‌ از ربوده‌ شدن‌، فروش‌ و يا قاچاق‌ كودكان‌ به‌ هر شكل‌ و به‌ هر منظور به‌ عمل‌ خواهند آورد.

ماده‌ ۳۶ :
كشورهاي‌ طرف‌ كنوانسيون‌ از كودكان‌ در برابر تمام‌ اشكال‌ استثمار كه‌ هر يك‌ از جنبه‌هاي‌ رفاه‌ كودك‌ را به‌ مخاطره‌ اندازد، حمايت‌ خواهند كرد.

ماده‌ ۳۷ :
كشورهاي‌ طرف‌ كنوانسيون‌ اجراي‌ اقدامات‌ ذيل‌ را متقبل‌ مي‌شوند.

الف‌) هيچ‌ كودكي‌ نبايد تحت‌ شكنجه‌ يا ساير رفتارهاي‌ بيرحمانه‌ و غيرانساني‌ يا مغاير شئون‌ انساني‌ قرار گيرد. مجازات‌ اعدام‌ و يا حبس‌ ابد بدون‌ امكان‌ بخشودگي‌ را نمي‌توان‌ در مورد كودكان‌ زير ۱۸ سال‌ اعمال‌ كرد.

ب‌) هيچ‌ كودكي‌ نبايد به‌ طور غيرقانوني‌ و خودسرانه‌ زنداني‌ شود. دستگيري‌، بازداشت‌ و يا زنداني‌ كردن‌ يك‌ كودك‌ مي‌بايست‌ مطابق‌ با قانون‌ باشد و به‌ عنوان‌ آخرين‌ راه‌ چاره‌ و براي‌ كوتاهترين‌ مدت‌ ممكن‌ بايد بدان‌ متوسل‌ شد.

ج‌) با كودك‌ زنداني‌ بايد به‌ خاطر مقام‌ ذاتي‌ انسان‌، رفتاري‌ انساني‌ و احترامانه داشت‌، به‌ نحوي‌ كه‌ نيازهاي‌ به‌ خصوص‌ سني‌ وي‌ در نظر گرفته‌ شود. كودكان‌ زنداني‌ خصوصاً بايد از افراد بزرگسال‌ جدا شوند مگر اين‌ كه‌ اين‌ امر مغاير مصالح‌ كودك‌ باشد. كودك‌ جز در شرايط‌ استثنايي‌ حق‌ دارد با خانواده‌ خود از طرق‌ نامه‌ و ملاقات‌ تماس‌ گيرد.

د) هر كودك‌ زنداني‌ مي‌بايست‌ از حق‌ دسترسي‌ سريع‌ به‌ مشاوره‌ حقوقي‌ و يا ساير مساعدت‌هاي‌ ضروري‌ و نيز حق‌ اعتراض‌ نسبت‌ به‌ مشروعيت‌ زنداني‌ شدن‌ خود در برابر دادگاه‌ يا ساير مقامات‌ ذيصلاح‌، مستقل‌ و بيطرف‌ و تصميم‌گيري‌ سريع‌ در اين‌ گونه‌ موارد برخوردار باشد.

ماده‌ ۳۸ :
۱ – كشورهاي‌ طرف‌ كنوانسيون‌ متقبل‌ مي‌شوند به‌ مقررات‌ قانون‌ بين‌المللي‌ بشر دوستي‌ در زمان‌ جنگ‌هاي‌ مسلحانه‌ كه‌ مربوط‌ به‌ كودكان‌ مي‌شود احترام‌ بگذارند.

۲ – كشورهاي‌ طرف‌ كنوانسيون‌ هر گونه‌ اقدام‌ عملي‌ را جهت‌ تضمين‌ اين‌ كه‌ افراد كمتر از ۱۵ سال‌ در مخاصمات‌ مستقيماً شركت‌ نكنند، معمول‌ خواهند داشت.‌

۳ – كشورهاي‌ طرف‌ كنوانسيون‌ از استخدام‌ افراد كمتر از ۱۵ سال‌ در نيروهاي‌ مسلح‌ خود خودداري‌ خواهندكرد. اين‌ كشورها براي‌ استخدام‌ افرادي‌ كه‌ بالاي‌ 15 سال‌ و زير ۱۸ سال‌ سن‌ دارند، اولويت‌ را به‌ بزرگترها خواهند داد.

۴ – كشورهاي‌ طرف‌ كنوانسيون‌، مطابق‌ با تعهدات‌ خود نسبت‌ به‌ قانون‌ بين‌المللي‌ بشر دوستي‌ در جهت‌ حمايت‌ از افراد غيرنظامي‌ به‌ هنگام‌ جنگهاي‌ مسلحانه‌، تمام‌ اقدامات‌ عملي‌ را براي‌ تضمين‌ حمايت‌ و مراقبت‌ از كودكاني‌ كه‌ تحت‌ تأثير (عواقب‌) جنگ‌ قرار گرفته‌اند به‌ عمل‌ خواهند آورد.

بادریغ ودرد که دردرازنای جنگ تحمیلی بیشترازچهاردهه کودکان کشورما آسیب پذیرترین قشرانسانی وطن میهن بوده اند، همچنان طی دو دهه تجاوزواشغال واشنگتن وشرکا وارگ نشینان تحمیلی ومزدور چون کرزی، غنی ودبل عبدالله نه تنها برنامه ی برای بهبود وضیعت ناهنجار شهروندان وبخصوص زندگی آشفته کودکان وجود نداشت بلکه این قشرآسیب پذیر، بدترین سالهای زندگی شانرابخاطرنبود رفاهیت های نورمال زندگی، دورماندن از آموزش، انجام کارهای شاق ، تحمل خشونتهای اجتماعی وخانوداه  ،سوء استفاده های جنسی و…را تجربه نمودند!

واما طی یک سال بعد ازتحمیل نمودن گروه تروریستی وبنیادگرای تالبی ازطرف واشنگتن وسپردن سلاح ها وتجهیزات پیشرفته ی نظامی به ارزش ۸۰ ملیارد دالر، بابوجود آوردن فاجعه انسانی بازهم بیشترین آسب را درزمینه، کودکان ما دیده اند.

تالبان عقبگرا به شیوه های حکومتداری معاصربرمبنای قانون اساسی وقوانین منسلک به آن وبه همین ترتیب اعلامیه جهانی حقوق بشرومیثاق های جهانی را به قبول نداشته ومیخواهند براساس احکام قرآنی، دساتیر «شریعت کور» و«سنت های خرافی» ۱۴۰۰ قبل توام با خشونت وشدت عمل حاکمیت استبدادی شانرا ادامه دهند، این کوردلان غافل از آن اند که منابع متذکره اصلن جوابگوی نیازهای زندگی معاصرجوامع بشری وپیشرفت های تکنولوژیک نبوده وراه را بجای نمی برد.

افغانستان یگانه کشوری درجهان است که قانون اساسی نداشته وبراساس فرمان های ملا هیبت الله ( رهبرفرضی یا مجازی) تالبان اداره میشود، اداره ی تروریستی،بی کفایت وغرق درفسادوبخصوص پولیس مذهبی یا اداره امربه معروف ونهی از منکر تالبان کشور را به زندان همگانی برای شهروندان وجهنم سوزان به زنان مبدل ساخته است.

«ایران وایر»در زمینه های متفاوت زندگی کودکان وطن طی یک سال حکمروایی تالبان  گزارشی را برمبنای فاکت ها تهیه دیده وتوام با ارقام آنرا به دست نشر سپرده است.

براساس این گرارش به تعداد ۱۴ ملیون کودک درشرایط گرسنگی شدید بسر برده واز جمله ۲ ملیون کودک دروضیعت سوء تغذیه قرارداشته که طی یک سال گذشته به تعداد بیشتر از ۱۰۰۰ کودک به اثر آن درگذشته اند. همچنان به تعداد ۵۰۰ هزار کودک از بی سرپناهی رنج میبرند.

آنچه مایه نگرانی جدیست همانا بازماندن تعداد ۶ ملیون کودک از ادامه آموزش بوده که ۷۰ درسدآنرا دختران تشکیل میدهد.

این شرایط طاقت فرسا ودرواقعیت امرمرگ تدریخی، خانواده ها راوادارساخته تا به فروش فرزندان شان دست بزنند.چنانچه مطابق گزارش « ایران وایر»دختران خانواده های ناچاراز ۲۰ تا ۵۰ هزارافغانی بفروش میرسد.براساس ارقام تنها در ولایت هرات به تعداد ۱۰۰ تن از دختر را خانواده های شان از سرناچاری بفروش رسانیده اند. تالبان به ادامه خشونت های شان به ازدواج های زیر سن میدان داده ، چنانچه از هر ۳ دختر یکی شان که زیر سن اند واداربه ازدواج اجباری میشوند..وبه همین ترتیب به اثرعملیات های مسلحانه دختران زیر سن را ازخانواده های شان ربوده و به حیث برده های جنسی مورد استفاده قرارمیدهند.

اداره صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل میگوید:«دختران افغان با ازدواج زودهنگام، قتل‌های ناموسی، آزار خانگی و خشونت جنسی روبرو هستند. پسران افغان در کناراستخدام نظامی دردرگیری‌های مسلحانه و استثمار جنسی، از خطرات مشابهی رنج می‌برند. هم دختران و هم پسران در معرض کارهای خطرناک، تماس با مین‌های زمینی و خشونت در خانواده قرار دارند.»

بنابرشدت فقرونبود نان آوران خانواده ها که اکثرن به اثرانفجار وانتحارهمین تالبان در رژیم قبلی کشته ویا معلول شدن اند، به تعداد ۲ ملیون تن ازکودکان بعوض ادامه آموزش ،مشغول کارهای شاق اند.

در زمره سایر خشونت ها ، منع ادامه آموزش دختران بالاترازصنوف ششم جنایت نابخشودنی امارت سیاه بشمار می آید که دانش آموزان را دچار سرخوردگی وناراحتی های روانی ساخته است ،چنانچه هدررفتن یک سال آموزشی دختران هرگز قابل برگشت.و جبران نیست!

تالبان این لشکرجهل وترور، نه گوش شنوا ونه هم چشم بینا داشته که باتظاهر وتقابل شروندان وبخصوص زنان آگاه وجسوروتقاضا های بیرونی، تاکنون که ازعمرننگین شان یکسال سپری میشود ،نتوانسته اند ازمشروعیت داخلی وبیرونی برخوردارشوند.

از دید این قلم آنچه امروزدرمیهن جنگزده مابا این همه آشفتگی ونابسامانی ادامه دارد ،مسولیت آن متوجه واشنگتن وشرکاست که دراطاعت بی چون وچرای حاکمیت ۴ نفره به سردمداری غنی خاین ومیهن فروش بخاطرسپردن قدرت و حاکم ساختن یک مشت تروریست وآدمکشان حرفوی بنام «امارت سیاه تالبی»واشغال کشور بوسیله پاکستانی ها میباشد.

سازمان ملل وقدرت های تاثیرگزاربیرونی به سرکرده گی واشنگتن صرف با تقاضا والتماس با این فاشیست های قومی ومذهبی تعامل داشته وهرگز فشار لازم راوارد نمی آورندتا اینان را سرجای شان بنشانند.درنهایت درد وعذاب کشنده وخانمان برانداز را درمیان مردم ما می کشند وبس!

ح « حریف »

  آلمان – ۲۰سپتمبر ۲۰۲۲