آرشیف

 
 
بنام خداوند شکافنده دانه وهسته..
بهار مظهر قدرت و توحید خداست پس سالگرد تولد وحیات مجدد طبیعت مبارک باد
فرا رسیدن لحظات وساعات خجسته  ونیک سال نو و بهار پرطراوت را كه نشانه از نشانه های قدرت لایزال الهی و تجدید حیات طبیعت می باشد را به تمام دوستان وهموطنان خویش  تبریک وتهنیت عرض نموده و سالی سرشار از بركت ،معنویت با صلح وآرامش ، خوشحالی وآسایش برای همه  آرزو دارم.
فَسُبْحَانَ اللَّهِ حِينَ تُمْسُونَ وَحِينَ تُصْبِحُونَ (17) وَلَهُ الْحَمْدُ فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَعَشِيًّا وَحِينَ تُظْهِرُونَ (18) يُخْرِجُ الْحَيَّ مِنَ الْمَيِّتِ وَيُخْرِجُ الْمَيِّتَ مِنَ الْحَيِّ وَيُحْيِي الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِهَا ۚ وَكَذَٰلِكَ تُخْرَجُونَ (
قدوم بهار را همیشه پاس دارید : بهار فصل جوانه هاست ،  تازگی ونشاط جوانه ها مظهر قدرت لایزال اوست ولباس سبز بهاری تجلی کوچکی از زیبائی و وصفائی  خالق مطلق است که در هر بهار قدرتش را با آفرینش تازه بتازه ونو به نو به نمایش میگذارد و من وتو را نا گزیز میسازد تا فریاد سر دهیم که(إِنَّ اللَّهَ فَالِقُ الْحَبِّ وَ النَّوَى يُخْرِجُ الْحَيَّ مِنَ الْمَيِّتِ وَ مُخْرِجُ الْمَيِّتِ مِنَ الْحَيِّ ذلِكُمُ اللَّهُ فَأَنَّى تُؤْفَكُونَ‏    ترجمه:  به راستى خدا شكافنده دانه و هسته است. زنده را از مرده پديد مى‏آورد، و پديد آورنده مرده از زنده است. اين است خداى شايسته پرستش)؛ پس چگونه منحرف مى‏شويد؟..
با آغوش کشیدن فصل زیبای بهار ومشاهدۀ  جوانه زدن شاخه ها ودانه ها از ته دل این ترانه را زمزمه میکنید که : برگ درختان سبز در نظر هوشیار ** هر ورقش دفتیریست معرفت گردگار   .وسپس دست دعا بسوی آسمان بر می افرازی ومیگو ئی: ای خدای شکا فندۀ دانه ها وهسته ها با فلق نور ایمان دانه دل من را بشکاف  وتاریکی را از تن وجودم دور ساز وجوانه های امید وزندگی را در سر زمین قلبم برویان.آمین.
بلی با استقبال فصل زندگی وحیات بهار وگسترش فرش زمین بخاطر پذیرائی مهمانان سر کشیده از زیر خاک  یقین میگنی که پشت پردۀ این تحول ودگر گونی خالق دانه ها وهسته هاست خالق که نامش رمز بهار است.باز هم با ایمان کامل ویقین سر شار فریاد میکشی ( یا حی یا قیوم)) ودعا میکنی .ای زنده جاویدان همانطوریکه ظرف وفرش زمین را برای استقبال زنده های جدید بزرگ ساخته ای خانه قلب مارا نیز بزرگ بساز ..
بلی فصل بهار معلمی است که بما می آموزاند  دانه ها در زیر زمین مشت ولگد رهروان را تحمل کردند وشاخه ها سردی وسختی زمستان را وزمین سختی وانجماد را وحالا با فرارسیدن فصل موعود  زمین با پوشیدن لباس زیبای سبز پاداشش را میگیرد ودانه ها به خنده می ایند وشاخه ها سر بر آسمان میکشند با شور وشغف زائد الوصفی چهره نمائی میکنند ومارا به وا میدارد تا باز فریاد سر دهیم : ای خدایی که صبر طبیعت را با صفا و طراوت بهار، پاداش می‌دهی! استقامت در مسیر بندگی خودت را هم به دل ما یاد بده! و شیرینیِ رسیدن‌ها را به کاممان بچشان! امین.!
………………………………………………..
تفاوت فضیلت سال  شمسی وقمری ؟:
بهار، پیام آور تعادل است درین فصل شب وروز با هم برابر میشوند وما عدالت و توازن را که بر حسب ارشاد الهی ( وبالعدل قامت السموات والارض ) مایه  قوام ،حفظ واستواری آسمانها وزمین هاست جشن میگیریم  و اینکه در سایه تعادل، زندگی زیبا می شود  ومیگو ئیم : خدا یا تو  عادلی و آفتات ومهتاب را  یکسان وسیله حساب ونظم زندگی انسانها معرفی کردی بر بنیاد همین هدایت عدۀ از بندگانت در بخش های از کرۀ خاکی زمین  بخاطر حرمت به محمد ص  مبدأ حساب زندگی شانرا  بنام هجری شمسی  از گردش آفتاب آغاز کرده اند اما عدۀ که نور دانش وعلم تاریکی وظلمت دید وقلب شانرا نشکافته  دانسته ونا دانسته با تعین فضیلت  وبر تری بین شمس وقمر ویا آفتاب ومهتاب با تا کید بر حساب وسال قمری فرمودۀ ترا جرح میکنند که امید وارم از برکت نور آیه ذیل (فَالِقُ الْإِصْبَاحِ وَ جَعَلَ اللَّيْلَ سَكَناً وَ الشَّمْسَ وَ الْقَمَرَ حُسْبَاناً ذلِكَ تَقْدِيرُ الْعَزِيزِ الْعَلِيمِ‏ ( تاریکی قلب ودید شانرا بشکافی. چون تو فرمودی: خداوند شكافنده صبح است، و شب را (براى) آرامش، و خورشيد و ماه  هردو را وسيله حساب قرار داده است. اين است اندازه‏گيرى آن خداى عزّتمند و دانا.   خدایا  بتو پناه می بریم  از شر تاریکی اندیشه ها ئیکه فصل خوشحالی  بخاطر حیات دوباره مرده ها  وفصل تقویت ایمان وعقیده  از رهگذر گسترش نشانه های توحید وقدرت ترا کفر می پندارند..
.
بهار یا نوروز ؟ گفتن روز نو در شهر ودیار  ما گناه است به همین دلیل بهار وسال نو مینویسم  من سال نو وفصل بهار میگویم  چون عدۀ شنیده اند که  حضرت محمد ص فرموده عید اضحی ورمضان بهتر از نیروز ومهرجان است .با آنکه هیچ نهی وانکار از پیغمبر اسلام وآیات قرآن وارد نشده  گروهی بخاطر مبارزۀ فرهنگی به آن رنگ مذهبی ودینی داده پای حرمت وحلت را بمیان آورده اند دکه هیچ اساس دینی ندارد.اینها بخاطر بر تری خواهی فر هنگی یک دیدۀ دوست داشتنی  ورسم کهن ملت های دیگر را را منفور وحرام معرفی کرده اند مثل اینکه حلال را حرام کرده اند. من را میگویند با خوش آمد گوئی بهار وگذاشتن نام نوروز حرام را حلال ساخته ای ومن میگویم نه خیر تو حلال را حرام  معرفی میکنی تو عادت وکلتور را دین ومذهب ساخته ای .ما بحکم خداوند وبفرمودۀ الهی ارج میگذاریم که آفتاب ومهتاب را یکسان وسیله حساب تقویم  زندگی  انسانها قرار داده اما تو یکی را منکری بناءٌ منکری قرآن خدائی.
بلی مبدأ سال نو ما با هجرت پیامبر بزرگوار اسلام از مکه به مدینه شروع میشود اما گناه ما این است که بجای مهتاب آفتاب را اختیار کرده ایم یعنی هجری خورشیدی( شمسی) اما مفتیان شهر ما که الفبای زندگی را با خواندن کتابهای عربی آغاز کرده اند میگویند بلی هجرت پیامبر ص درست اما باید با عربها هم آهنگ بود چون ما علم مان را بزبان عربی  وخواندن کتابهای عربی آموخته ایم پس در جنگ فر هنگی باید جهت عربهارا بگیریم.مثل اینکه آفتاب را فارسیان آفریده باشند ومهتاب را عربها در حالیکه خداوند ج میفر ماید آفتاب ومهتاب هردو  علاوه از مزایا وفوائد دیگر وسیله حساب روز وشب وماه وسال اند.
اینجاست که میگویم ترک ها سزاوار ستایش اند.ترک ها الفبای عربی ندارند وزبان عربی را نمیدانند اما در مسلمانی الگو  ونمونه اند .ندای خوش الحان آذان وقرائت شان بر قلب ها چنگ وبر بدن رعشه می اندازد آنهارا عقیده بر این است که خدا به هر زبانی می فهمد حتی نغمه مرغان ونجوائی حیوانات وخزندگان را  بلی آن کسی محبوب خداست که از ته دل خدارا بجوید ونه اینکه بر زبان الله گوید.خدا جو با خدا گو فرق دارد ** حقیقت با هیا هو فرق دارد.
بلی ما بخاطر رعایت خاطر آ نا نیکه گناه های کبیره را در کوره های تاریک اندیشه تازه مهندسی میکنند و بجای شرک ودزدی ،زنا وافتراء، دروغ  وخوردن شراب و مال حرام  گرامی داشت از حلول وقدوم سال نو وحیات نو وآغاز زندگی نو را گناه کبیره میدانند نو روز گفته نمیتوانیم.  فقط سال وبهار  نو را خیر مقدم میگویم وبرای هموطنان ما آرزوی سعادت ومحبت میکنیم.. وحق داریم به قشنگی بهار صحبت های زیبا وقشنگی  اشته باشید بهار بهانه قشنگی است برای تراویدن حرف ها وکلیمات دلنشین وعبرت آفرین. با دیدن بهار، رحمت و محبت خداوند را به یاد می آوریم. اگر ما او و نشانه هایش را فراموش کنیم، او بادگرگونی فصل ها جلوه گری می کند تا شاید دلی به یاد او افتد و چشمی از خواب غفلت بیدارشود و یقین کند که تحول شب وروز وفصل های سال نماد ودلیل قدرت اوست.. فَسُبْحَانَ اللَّهِ حِينَ تُمْسُونَ وَحِينَ تُصْبِحُونَ (17) وَلَهُ الْحَمْدُ فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَعَشِيًّا وَحِينَ تُظْهِرُونَ (18) يُخْرِجُ الْحَيَّ مِنَ الْمَيِّتِ وَيُخْرِجُ الْمَيِّتَ مِنَ الْحَيِّ وَيُحْيِي الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِهَا ۚ وَكَذَٰلِكَ تُخْرَجُونَ (