آرشیف

بـیـا  ا ی  نا مـه  یـا دی  ا ز هـــر ی کـــن
رهــی  د ور  و د را ز غـــو ر طـــی  کــن
 
ز بـلـــخ  بـا ســـتـا ن  آ ن کـــشـــور د ل
به نـآ ی  مـو لـوی صـد ها ی و هـی  کن
 
زغـور ایـن خطـه ُ  فـرهـنگ  وعـرفـان
د مـی  یـا دی  ز ملــک  رو م و ری کن
 
سـپــس  بـر مـرقــد  مـو د ود  چـشـتـی
لـبـت سـیـراب  زان  خـمهای مـی کــن
 
کـنـــار  چـشـمــه سـاران  چنــا ر ا ن*
جـلا لــی  وار  ذ کـر ذ ا ت  حــیٌ کــن
 
هــمــی بـر مـرقـد گـنـد م عــلی جـا ن
شـکـوه و مـنـظـر کا ووس  و کی کـن
 
کـنـار روضــهُ پـر فـیـض  ا نـصــا ر
درون  را  صــقــل از میـنای می کـن
 
به  شـهــر واعـظ  وفـرهــنـگ  و جا می
روان  مـشــعــــــل  و عـطـا ر حـــی  کــن
 
سـپـس بـر شـصـتـمـیـن سـا لـروز اسـتا د
هـمـیـن یـکـد سـتـه خا ری بسـتـه  ری کــن
 
به  پا س خــلــق نیـک  و حســن ا خـلا ق
دل  و  جـــا  ن  را نـثــا ر نـــا م  و ی کــن
 
بـه  یــا د  شـفــقــت  بـی  مـنـتـهــا یــــش
ز فـضــل ا یـن نا  مـه را تـقـد یـم  وی کــن
 
بـهــا ر عـمــر تـا  بـگـذ  شـت   ا یـنـجــا    
نگــه  با ریــک  بــر پـا یـیــز و  د ی  کـــن
 
سـلا مــی   بـرسـخــا  و جود  ا وسـتـا د
بـر آن  حــا تـــم  ا د یـب  مـلـک  طـی کــن
 
بـیـا ای فـضــل حـق  ازعـشـق و اخلاص
د لــــت  زنــد ه  بـــر آ ن  آوای  نـــی  کــن
 
بـه نـیــر و ی خـــرد  در ســـا لـــروزش
در خــت جـهـــل  را  ا ز ر یـشــه پــی کــن
 

اسـتـاد فـضـل الـحـق فـضـل
هـــرات سـرطان 1389 هـجـری شـمـســی

 
ایــن نـا مـه  به احــتــرام  و مـنـا سـبـت شـصـتـمـیـن سـا لــروز  ولاد ت جـنـا ب اوسـتـا د  گل ا حـمـد نـظــــری   آ ریا نا   که درخلال  سا لـهــای 1353- 1355 هـجـری شـمـســی ا فـتــخـا ر شـا گـردی  جناب ایشـا ن را  در دارالـمـعـلـمیـن عا لـی هــرا ت د ا شـتــم   سـیـه کلـه کـر د ه ا م آ رزو مـنــد م به لطـف قـدیــم شــان این دسـتـه ُ  خا ر را که  به عـنـوان هـد یه ُ به مـنـا سـبـت شـصـتـمـیـن  سـا لـروز تولـد شـان اهـد ا ُ کـرده ا م   بـپـذ یـر نـد .
هــکـذ ا سلامی به صفایی سپیده دم صیح  و شکوه و جلا ل  دلهای پر از مهـر و محبت عارفان شب زنده دار و مجنـونان لـیـلای وطن  وفرهـادان جان نثار بیستون های میهـن را به مناسبت شصتمـیـن سالروز ولادت اسـتا د گل ا حمد نظری آریانا  تقدیم حضور شان مینمایم که عمر گران بهای شانرا سخاوتمندانه چون حا تم  طایی  در خدمت شاگردان  وقلم به دستان نسل جوان  افغا نستان عزیز صرف کرده اند  وصد ها و هزار ها شاگرد ر ا  با کما  ل محبت و صمیمیت از خا ک گر فتند  وبه بار  رسا نید ند  .   بنا بران  در حا لیکه شصتمین  سا لروز تولد جناب اوستاد  را صمیمانه مبارکباد  میگویم  خود را مرهون احسان بیکران  ایشان وسایر اوستادان گرانقدر آن زمان چون جناب فر هنگ ، صالح عبید ، یقین ، ساغری ،  جلیلی، فگار ، بسمل و  منصف  و  محـمـد عـــلیی  و   جناب ضیـا یی میدا نم  و این دسته ُ خار را به جای دسته ُ خاری  بی مقدار ولی جوشیده از قلب وآ فریده ُ احساس وعاطفه ا م  میبا شد تقدیم حضور ایشان مینمایم . ازنوشته ُ جناب اوستاد غلام حیدر یگانه که متا ُ سفانه تا هنوز خوانده نتوانستـم و از دوستان شنیده ام صمیمانه سپاسگزارم.
 فـضـل ا لحق فضــل
هــرات
جوزا 1389 هجری شمسی

*  نام دهـکـد ه ُ هـســت  در ولسـوالی اوبه ولایت  هــرات که  جـلا ل الـد یـن   جلا لـی هـمـا ن عـا شـق مشـهـور  و معـروف  سـیـا ه  مـوی کـه در مسـجـد هـمـان قــریه   درس  میخوانـده  وسپـس سیاه موی را در خواب دیــد و عا شـق روی سیـاه مـوی  شـد  وبا مـدرسـه و مسـجـد وداع کـرد و مد ت هـفـت سا ل تمـا م مجـنـون وار در کـوه وصحـرا  آسیـمـه سر هـمیـگـشـت و دروصف سیاه  موی که در خواب دیده بود غـزل  میخوانـد.