آرشیف

یگان نیمچه ملای تاجیک درافغانستان، بوعلی سینا را ازبلخ (تصور) میکند وسبب افتخارتاجیکان این جغرافیا یعنی افغانستان امروزی میداندوهزارویک افترارا بپای اومی بندد.
ازجمله صاحب برگه یی درفیسبوک بنام <ما خواستار تغییر نام افغانستان به خُراسان هستیم> چنین می دلنگاند:
علامت دواخانه/داروخانه
آیا تا کنون فکر کرده اید که چرا علامت دواخانه ها در تمام جهان (ماری پیچیده به دور یک جام، در حال نوشیدن شراب) است که امروزه به یک علامت بین المللیِ شناخته شده تبدیل شده است.

داستان از این قرار است.
در زمان ابن سینا طاعونی سخت در یکی از شهر ها شیوع پیدا کرد، ابن سینا متوجه شد که تنها عامل این بیماری موش است، پس دستور داد هرکس میخواهد از این مرض در امان باشد، در خانه اش مار نگهدارد تا با خوردن موش توسط مار، مرض از بین برود، البته مار طوری نگهداری شود که به انسان ضرر نرساند، همچنین برای تقویت و زیادشدن زهرمار دستور داد جامی از شراب قرمز در سر راه مار قرار دهند، تا مار توان شکار موش بیشتری داشته باشد.]

واقعیت مگردرینموردچنین است:
{ کادوسه عبارت ازعلامت پزشکی تصویر دو ماراست که به دور یک محور قائم پیچیده اند. نصب این علامت بر روی هر چیزی مشخص کننده ارتباط آن با دنیای پزشکی است .اعتقاد کلی بر این است که دو مار نشانه تعادل و تقارن است. یک مار نماینده علوم تجربی و طبیعی و مار دیگر علامت فضیلت اخلاقی و نیروی معنوی. میباشد.

کادوسه

ریشه پیدایش این آرم
در مورد ریشه "آرم مار" به عنوان سمبل داروخانه ، دو اسطوره یونانی وجود دارد.
داستان نخست اینکه روزی اسکولاپ، پسر آپولو، سرگرم درمان مردی به نام گلائوکس بود که زئوس او را با آذرخشی از پای درآورده بود. ماری به اتاق او خزید و اسکولاپ مار را با عصایش کشت. مار دیگری به درون اتاق آمد و گیاهانی در دهان مار مرده نهاد و او را زنده کرد. سپس اسکولاپ از همان گیاه برای زنده کردن گلائوکس بهره گرفت. از آن پس مار نماد داروخانه و پزشکی شد.

داستان دیگری نیز هست که در افسانه های کهن یونان باستان مار نماد تندرستی بوده است.
مار بود که شهر رُم را از بیماری طاعون نجات داد و به پاس این کار او در سر راهش جام شرابی نهادند تا از آن بنوشد و از آن پس مار نماد بهداشت و نماد داروخانه ها شد.

1- از زهر این حیوان برای مصارف دارویی استفاده می کردند، هنوز هم روی دارو خانه ها تصویری هست از یک جام و ماری که زهرش را در این جام می ریزد.
2- از روغن مار برای درمان دردهای عضلانی و استخوانی استفاده می کردند.
3- در مناطقی که مار زیاد بوده، برخی بیماری ها نظیر طاعون وجود نداشته و بالعکس در اماکنی که مار نبوده، این گونه بیماری ها شیوع داشته است؛ بنابراین، برخی داشتن و نگهداری مار را نشانه سلامت می دانستند و به افرادی که زیاد دچار امراض می شدند، می گفتند:«بی مار» (بیمار!)}