آرشیف

تعیین جایگاه اپوزسیون فرمائیشی !!

 

 

پیوسته به گذشته قسمت سی ودوم :

 

 

اکنون از مدت مدیدی است که گویا این شیوه مرضیه و این برهان قاطع و این دلیل محکم بر سر "دموکراسی" و " انتخابات " در افغانستان نیز رائیج شده است . هرروز خبری از حمله این ستاد بر آن ستاد و این گروه بر آن گروه ، از دشنام دادن و شائعه پره گندن این دسته بر آن دسته ، از هجوم این جمع به آن جمع و هرروز حادثه ای از این میتینگ بر آن میتینگ ، از سخنرانی های آتشین تا گردهم آئی های مصلحتی شنیده میشود . بگذارید ببینیم راستی ما را چه شده است ؟ و این همه برهان « قاطع !!» از کجا آمده است ؟ قبل از هرچیز نه باید فراموش کرد که تا دیروز در بستر دموکراسی و بازار آزاد بر وزن " آزار" اقتصادی که بیش از یک دهه بر جامعه فقیر و جنگزده ما سایه انداخته است شعار های از استقلال! ، آزادی ! و منم رستم زمان !! سر میدادیم و فضائل ، فیوضات و کرامات این اعجوبه بینظیر قرن معاصر را مانند دانه های تسبیح سرازیر می ساختیم وهیچگاه متوجه نه بودیم و نه شدیم که دراوجی ازچنین ستایشهای مصنوعی و اغراق آمیز نهال استبداد تاریخی که با به راه انداختن حرکت های همه گیرملی و بالاتر از هرنوع تعصبات قومی – مذهبی و لسانی خشکیده بود ، دوباره جان میگیرد .اتفاقأ بقایای چنین روحیه ای شعاری نه تنها درمیان ما و افراد وگروه های مافیایی وابسته به رژیم مافیائی به ملاحظه میرسد بلکه حتی در میان اقشار و گروه های شبه روشنفکر و دموکرات لائیک نیز با ؤفور به نظر می خورند . خوب طبیعی است که وقتی چنین وضعیتی سالها و حتی قرن ها بتواند راه را برظهور استعداد های آزاد و رشد فرهنگ تکاملی انسان ببندد هرچند چهار چوبه اش در هم ریخته باشد اما رسوبات و نتائج اش باقی است . این است که میبینیم برخی از همین روشنفکران مافیائی جامعه شیوه های را که برای تغییر استبداد نرم افزاریی حاکم بر سرنوشت جامعه بکار گرفته اند هنوز در رفتار شان حضوردارند . ما برای مبارزه با استعمار سرخ و سرنگونی حاکمیت ها و رژیم های متجاوز مذهبی نه میتوانیستیم به جز به شیوه های که در عرف دیپلماتیک خشونت تلقی میگردد نه میتوانیستم روبرو شد ، روبرو هم شدیم و آن رژیم های بیگانه پرست شبه مذهبی و حتی سکولارشبه مارکسیستی سرنگون هم شدند ، اما آثار ی از شیوه ها و تاکتیک های سرنگونی در وجود ما باقی ماند و بسیار ی از ما هنوز چنین می پنداریم که افکار ، شیوه ها ، و اندیشه های سرنگونی در برابر رژیم و مخالفین فعلی را نیز با همان چماق ایدیولوژیک و تیوریزه شده میتوان درهم کوفت . بسیاری از ما خوش هستیم و برخود می بالیم که در برخورد با مسائل پیرامون خود بی تفاؤت نیستیم و از سبک وشیوه های مجربی استفاده میکنیم که قبلأ آموخته ایم وبه نتائیج مطلوبی نیز رسیده بودیم . !!! این جاست که با استفاده از فرصت به موضعگیری ها و خط مشی های که گاهی از هواداران سراپاقرص رژیم مافیائی حتی آنگاهی که ازمیدان شطرنج انتخابات شعار های ضدونقیض و پارادُکسیالی را سر میدهند اشاره ای بنمائیم .

تعیین جایگاه اپوزسیون فرمائیشی !!
مسخره ترین و درعین حال بی خِرد ترین مطلبی که تا اکنون شنیده ایم و دیده ایم فقره چهارم ضمیمه اعلامیه مشترک میان دسته های انتخاباتی ریأ " ست " جمهوری افغانستان است که مغائر با هرنوع معیار های حقوقی وواقیعت های تاریخی ای نه تنها جامعه افغان بلکه در همه جوامع و کشورهای استعمارزده و عقب مانده در باره اپوزسیون میباشد که مطــابق به احــکام مــندرج این ضمیمه یعنی « رییس جمهور مقام رهبر اپوزیسیون را ایجاد میکند. و کاندید دومی انتخابات شخص مورد نظرش را انتخاب مینماید تا این مقام را اشغال نماید.» 
نخست ببینیم که معنای اپوزسیون در جامعه شناسی سیاسی چیست ؟ و به چه نیروهای میتوان اپوزسیون را اطلاق کرد ؟
اپوزیسیون در لغت به معنای ضدیت , مخالفت و مقابله است و در مفهوم وسیع به معنای کوشش و تلاش احزاب , اتحادیه ها و گروه ها برای دست یابی و رسیدن به اهدافی در جهت مخالف هدف های دارندگان قدرت سیاسی , اقتصادی و اجتماعی است .با وضاحت کامل به ملاحظه میرسد که اپوزسیون Opposition یا در اصطلاح سیاست به مجموعه افراد و نهادهای مخالف اصل نظام سیاسی گفته می‌شود که در صدد بر اندازی نظام حاکم میباشند . این بدان معنی است که رهبر اپوزسیون Opposition مانند حاکمان با بخشی از جا معه ارتباط دارد و نه میتوان برای کنترول ونظارت این بخشی از جامعه که در اتحادیه ها وگروه های دیگراندیش سیاسی در مقطعی از تاریخ و جغرافیای از زمین گردهم آمده اند و با منطق بُران سیاسی و عقیدتی خویش عملکرد های حاکمان را به نقد میکشند لایحه و فرمان صادرکرد . 
بله ، بسیاری از روشنفکران ، رسانه ها ی گروهی و دسته های سیاسی که دارای اندیشه های عمیقأ انسانی میباشند بدون هرگونه پشتوانه معنوی و اقتصادی حلقات حاکم برای ادای مسؤلیت های فکری و تیوریک خویش که در برابر جامعه و نسل های آئنده یک جامعه احساس می نمائند تبلیغ و ترویج میکنند ….
ادامه دارد

(۱) 
با مثال " برهان قاطع "به نقش حضرت جان کری John Kerry وزیر خارجه ایالات متحده امریکا اشاره شده است