آرشیف

بـیـا فَـیـسـبـوک را هَک کن  و گوگل تاک  را بشکن
شـمـالی را بـزن آتــش، دوبــاره  تــاک را بـشـکــن
 
بـرو در بـامـیـــان  و قــامـــت تــاریـخ  را خـم  کـن
قـــلاع غـــوریـــان  و شـهــرک ضـحّاک  را بشکن
 
فـقــط  روح تـو  از «آهنگِ  کُشتن»  مـی بـرد لذت
بـیـا و سـنـتـی  و  پـاپ و  رپّ  و  راک را  بـشکـن
 
حـریـم شـخـصـی افــراد پـیـشـت هـیـچ ، پیشت پوچ
کـلـیـد و قـفـل  را  بـرکَن   و مُهـر و  لاک را بشکن
 
دوباره بر بگردان خلق  را  در « دوره های سنگ»
لبِ جویی  بشین  و با تیاق  ات، «کاک»  را بشکن
 
بـیـا و دانـش وعـقـل و مـحـبــت  را بـــزن  بـا  تـیـر
 وبا جزمی که داری  ، فهمِش و  اِدراک را بشکن
 
فـدای گـوسـفـنـدت کـرده ای ، صـد  حـلقِ  اسماعیل
بـکَش پـایـیـن مـقـام  آدم  و  « لولاک » را  بشکن
 
برادر!  گـرگ هـا را هـم بگیر وخوش بخور امشب
وقـدر یـوسـف و پـیـراهــن صــد چـاک  را بـشـکـن
 
بـه خـون خلق  دندان  های تیزت  را بشو هرصبح
به پاس ِ خـاطر میکروب ها،  مـسـواک را  بشکن
 
سـپس بـنـشین و با  یاران نزدیکت، سر «پکنیک»
 سیه کن چشم خویش و توته یی تریاک را بشکن!
 
فیروزکوه/ بهمن  90
نبی ساقی