آرشیف

نثار آن گرم جوشی ها و آشنایی ها در دارالمعملین غور و لیسة سلطان علاءالدین غوری

درس را امروز، بر «الف» متمرکز کنیم
به «چهل ابدالان» گری، روی آوریم*
به بی عاریه بودنِ بومی در غور
 
شاگرد، در گرمی، گل می دهد
پس، گوگرد زنیم در خفِ برنامه:
شنبه: لبخند
یکشنبه: لبخند
تا پنجشنبه، لبخند و جمعه: دو چندان لبخند
 
مشق را با انگشت بر مهتاب بنویسیم
همین است سنت
کتاب را بخوریم؛ بخوریم فقط، کتاب را
مولوی هم فرمود در فیه ما فیه، فصل مقری…
میدانِ فناوری را با لاله زارهای چغچران روشن کنیم
و از خواهر بودنِ هریرود و اوقیانوسها، انکار را بشوییم
                                                       هفت بار
 
بر کمرها مان،کمی «بایان» بمالیم، باید *
در شوره زارِ جذم، قدری سرسبزیِ «ساغر» و «تیوره» دود کنیم*
زن را «گل سرخ» بخوانیم از جان
و در چای صبح، همیشه تکه ای از کوه «سنگان» بریزیم*
که عقل سلیم در بدن سالم است
 
یعنی، در جو و گندم ریش مان
مهر گیا بروید، مثل واثق*
مستغنی باشیم از تاریخچه بافی، مثل ساقی
و گفت و گو را سیلوار، سیلوار، پیش بریم
                                             مثل مشفق، فایق….
تا شهرما شکوه نمدهای رنگه را داشته باشد
 و جمال را در هر خال مسکین*، حیران گردیم
                                                   بی پروا وار
 
کلاهِ قره قلِ قدرت را از سرِ بره ها، کَنده اند
پس، نوزادان خود را شیر منش، شیر دهیم
به جوانان خود از چرمِ آسمان، توپ بدوزیم
و تور کهکشان را بکشیم در میدان مکتب
و به یلان، تهورِ تسلیم به حق را وثیقه کنیم
تا غـور در قلب افغانستان واقع گردد
ای روزگاریان، ای روزگار آوران، مهربانان
در روزگاری که در لولة تفنگ باید سفر کنیم
                                                  بی شمع

 
صوفیه ـ 1388
 
  ـــــــــــــــــــ
*«چهل ابدالان»، «بایان» و «سنگان» از کوه های غور اند و «ساغر» و «تیوره» از ولسوالیهای خوش آب و هوای این ولایت.
* واثق، ساقی، مشفق، فایق و بی پروا از استادان و تحصیلکردگان غور اند.
* خال مسکین، نوع گیاه خوراکی خود رو است.