آرشیف

ایمان اضطراب زا یا استرس زا یا آشفته ساز٬ شامل ممجموعه تاثیرگذاری های منفی از فرد می شود٬ که مبتلا به ایمان مُرده است. و فرضیه حذف دین از جامعه٬ که توسط مارکسیست ها٬ ارایه می شد را٬ احیای مجدد می بخشد.

که منظور از ایمان مُرده مجموعه اعمال متحجرانه و ضد انسانی می باشد که آزادی اعضای جامعه سلب شده و نظم اجتماعی را٬ برهم می زند و پدیداری ایمان مُرده در محرکه قدرت عبارت از استبداد دینی است. در واقع دین مدنی همانا آزادی اعتقادی و برابری اعتقادی در جامعه٬ که توهین به باور و اعتقاد آزاد بیان گفته نمی شود٬ اخلاق شهروند مدرن پنداشته شده و طبق تجربه مطلوب می باشد. که اسلام هراسی در برابر٬ برابری اعتقادی در جوامع مردم سالار٬ نیز از این رخنه ایمان مُرده پدیدار شده است.

در حقیقت٬ ایمان زنده یا حی منوط به تلاش به تناسب فطرت و ظرفیت فردی هرکس می شود. همانا عرفان٬ که از ناممکن کرده ناممکن تر این می باشد٬ که: چون اقرار زبان لااله الاالله که در زبان همه یکسان می گویند٬ باطن همه را نیز یکسان کنیم. زیرا ماهیت ایمان هرکس از وجود خدا یا برداشت اش از درک حقیقت٬ نظر به توانایی و استعداد اش می باشد. ولی مدعی شدن یکسان سازی باطن اعضاء جامعه٬ در واقع جهل محض بوده٬ و در رویکرد حکومت های دینی سعی و تلاش این یکسان سازی مشهودست. سوسیالیسم مارکسیستی نیز٬ رویکرد یکسان سازی اعضاء جامعه را دارد٬ که مستبد می شوند.

اما پاسداری و حراست از ارزش های جامعه در حیطه وظایف و مسوولیت های مجلس یا شورای مردمی می باشد که بصورت نمایندگان مردم٬ اعمال حاکمیت ملی می کنند. که قوانین را به اساس ارزش ها و یا در تضاد نبودن ارزش ها٬ تصویب و نظارت عملی شدن آن قوانین را می کنند.

محمدآصف فقیری