آرشیف

تو بيا ز كهكشانها به  زمين ، اَبَرستاره!
تو بيا به پهلوي من  بَنَشين، ابرستاره!
توكه خوبِ خوبِ خوبي،توكه جانِ جانِ جاني
مَشَكن دلم، دلم  را تو چنين ، ابرستاره!
چه كنم كه درد هايم و تمام غُصه هايم
سرِ سوزني نيرزد به يقين ، ابرستاره!
دو هزار  بار قسّم  بخورم  كه،  توبه اما
چه كنم نشسته اينجا به  كمين، ابرستاره!
طلبِ نگاه شوخت، شده فرض كلّ عاشق
ولواينكه بوده باشي تو به چين، ابرستاره!
چه  قَدَرخيال  باطل، چه  قدَر اميدِ  بيجا
به گناه  گفته هايم  تو مبين، ابرستاره!
كسي گربپرسد ازمن، كه كي كرده اين چنينت
يخنِ ِ  تو را بگيرم كه ، همين  ابرستاره!!

 
13/10/ 1389
نبي ساقي
فيروزكوه / غور