X

آرشیف

اهداء به روحانیت شهدای راه وطـن و رسالت جوانان درقبال آنها در آمد آمد بهار سال 1392 هجری شمسی
دسامبر 24, 2014

استاد فضل الحق فضل

دنبال کردن نویسنده

تا به یــا د ونا م تـو مـن اشــک و آ ه پـا شــیــد ه ا م
در دبـسـتـان هـنـر خــورشـیـــد و مــا ه پا شــیــد ه ام

هــــم به پا س سـو گ و رنـج مـا دران مـسـتمـنــد
بـر سـر هـر کــوه و تـل مـشک سـیـاه پا شــیــد ه ا م

د ر گلـسـتــا ن وطــن ا ز بـهـــر یـا را ن شـهــــیـــد
بر سـرهـــر خا ر و گل چـتـر و کلاه پـا شــیــد ه ا م

د ر بـهــا را ن وطــن د ر دشـت دشــت و کـوه کـوه
شـورعـشـق و حـُب مـیهــن چون گـیـاه پـا شــیــد ه ا م

بهــــر لــیــــلای وطــن ا ز خـار و گلـهــــا ی بـهــــا ر
هـمـچـو مـجـنـون هـرقـدم من خاک راه پـا شـیــد ه ا م

در بـیــا بـا ن مـحـبـٌــت بـهــــر آن گــمـگــشــتـه نـیـز
اشـک حسـرت را بـسی در قـعــر چـا ه پـا شــیــد ه ا م

بهـــر تـنــویــر جـوا نـان در مـقــا م رزم و بـــز م
خـون د ل د ر پـیشـگـاه رزمـگـا ه پـا شــیــد ه ا م

بـهـــر اولاد وطـــن د ر هـــر کـجـا ی کــشــو ر م
درس وجــد و شـور را بـهــر رفــاه پـا شــیــد ه ا م

بـهـــر صـلــح در آرزوی مــقـــد م عــیــد بهـــا ر
گل به فـرق دوسـتا ن صـلـح خـواه پا شـــیــد ه ام

ســال نـو بـا دا مـبـا رک بــر جـــو ا نـا ن وطـــن 
قـنـد و گل در پـای شـان در بـزمگاه پا شـــیــد ه ام

ا ز بــرای د لــفـــگا را ن یـتــیـــم و بـــیـــو ه زن
دُر اشک از چـشــم دل بـرچا ر را ه پـا شــیــد ه ا م

بهــر تـخــریـــب بـنـا ی کـهــنــۀ ظــلـــم و ســتـــم
صـد سخـن از خـون دل بـر شاهـــراه پا شــیــد ه ا م

تا "ثـنـا " خـوا ن وطــن گــشـتــم دریـن فـصــل بـهـــا ر
"جـوهـــر" عـشـق و ا دب بـر جـا یـگاه پا شــیــد ه ا م

از عـنـا یات "عــزیـزه " چـشــم د ل شــد پـر "فــروغ"
هـــم به فــرخـار و طـن گــرد ســپـا ه پا شــیــد ه ا م

بـهــــر" فـا یـق " آ ن ادیـــب و اوســـتــا د روزگـا ر
د فــتـــر رنـــج وطــن بـــر بـا رگاه پا شــیــد ه ا م 

حـرف رزم بـی امــا ن بـر ضــد اسـتـکـبـــا ر عــصــر
بـــر حـــریـــم مـلــت بـی ســـرپــنــاه پا شـــیــد ه ام

بـهـــــر دلاٌ لان عــصــــر رونــق چــور و فــســا د 
چـنــد مـنــی جو لـقــک با قــــد ری کاه پا شــیــد ه ام 

از بـــرای ســـا ل نــو د ر روز نـــوروز و بــهــــا ر 
حـرف صـلح وآشـتـی بــر سـا ل و مـاه پا شـــیــد ه ام

ای عـــزیــزا ن وطــن از فـرقــت تــا ن هـــر نــفـــس
خـون دل در پـای تـان چـون خا ک راه پا شـــیــد ه ام

چـشـــم آن دارم کـه بـیــنــم بـاز یـا ران عـــز یـــز
نـور عــشــق و آرز و بــر د یـــد گـاه پا شـــیــد ه ام

بـهـــر ا ســتـقـبــا ل یــا را ن در بـهـــا ر ســا ل نــو
گـل به پــای دوســـتـان تـا شـا مـگاه پا شـــیــد ه ام

بـهــر تـحـکــیــم عــد ا لــت رونـق احـکـام شـــر ع
اصـــل تـحــلـــیـــف وفــا بـر دادگــاه پا شـــیــد ه ام

در دیـار درد ورنــج و ســر زمـیـن جـنـگ و خــو ن 
من دریـن سـوگ بزرگ ، اشک سـیـاه پا شـــیــد ه ام

صــلــح بـا شـــــد آرزویــی مــلـــت رنـجـــور مــا 
زان سـبـب خون جگـــر بــر خــا نـقـــا ه پا شــیــد ه ام

فـضـل حق یا راسـت دایــم بـر غـریـبـا ن ای" عـزیــز”
سـیـل ا شـک و تـیــر آهــــم بـر گـنـاه پـا شــیــد ه ا م
 

اوستاد فـضـل الـحـق فــضــل
چـغـچــران – دیار فیـروزکوه – غــور حوت سال 1391هـجـری شـمـســی

این پارچـه به ا سـتقـبا ل شـعــر زیبای خواهــر عـزیـزم عـزیزه جان عـنـایت که نام خــدا از اشعـار زیبای شان هـمیـشه گل می بارد زیــر عــنـوان ( طــوا ف کــعبـۀ دل ) هـــمــز مـان با ا مــد آمـــد بـهـــا ر نـو سـال 1392 هــجـــری شـمـسی سـروده شــده است.

 

X

به اشتراک بگذارید

Share

نظر تانرا بنویسد

کامنت

استاد فضل الحق فضل

نوشتن دیدگاه

دیدگاهی بنویسید

مطالب مرتبط

پر بیننده ترین مقالات

مجلات و کتب

پیوند با کانال جام غور در یوتوب

دریکی از روزهای پرحادثه ی روزگار که آفتاب از سوراخ ابر های کم پشت به دره می تابید وتابش اشعه ی زرین آفتاب شاخ وبرگ درختان را طلایی جلوه میداد وبر زیبایی های برگ ریزان پاییز میافزود .دره تنگ وکوه ها به ما نزدیکتر بود .راه همه ریگزار وکم عرض بود ،آبادی ها همه به یگدیگر شبیه،بام ها گلی ودیوار ها سنگی وآلونک های ایلاقی از زیر برگ وشاخ درختان سرکشیده بود در چنین روزی من به باغ (کنداخ )که در کناره ی شمالی رود مرغاب از شرق به غرب افتاده رسیدم .سکوت عجیبی بر باغ بال گسترده بود . باغ نشینان (کنداخ ) را رسم است که بادمیدن بهار به این باغ وسیع بساط کشی میکنند وآلونک های از نی وگل وسنگ میسازند وزیر درختان تنومند تخت وصفه برای استراحت میسازند وبه باغ اندرون بر سایه گاه می نشینند وچون مهمان از راه رسد بر صفه می نشیند وخوان می نهند سخت بزرگ از توت وزرد آلو وسایر اطمعه واشربه و خوشی ونشاط بر شاخساران وبه دره می پیچد .تا اول قوس این بساط واین باغ گرم است بعد به قشلاق زمستانی کوچ میکنند وزمستان را به خوشی به امید بهار دیگر میگذرانند . وکیل ۲۹عقرب ۱۴۰۳ چهارسده #ولایت_غور #باغ_کنداخ #چارسده #پاییز_افغانستان #موسیقی_محلی #زندگی_روستایی #طبیعت_افغانستان #دره_مرغاب #گلابی_و_توت #زندگی_کشاورزی #GhorProvince #KhandakhGarden #Chaharsada #AutumnInAfghanistan #LocalLife #RuralAfghanistan #MurghabValley #AfghanNature #TraditionalVillageLife
This error message is only visible to WordPress admins

Reconnect to YouTube to show this feed.

To create a new feed, first connect to YouTube using the "Connect to YouTube to Create a Feed" button on the settings page and connect any account.

گزارشات و مصاحبه ها