آرشیف

منظور از انقلاب صنعتی برای افغانستان عبارت از: رویکرد علمی به پدیده های تصدی صنعتی می باشد. که فرهنگ این پدیده ها یا بهتر ژرف شویم کارکرد پدیده های مدرن٬ فارغ از هر فرهنگ درون جامعه ای٬ بخود وابسته اند. یعنی نظم و قوانین این پدیده ها٬ منوط به یک جامعه و باور خاص نمی شود.

البته صنعت و تصدی تکلیف بالای دولتها نیز می باشد. که بهر کدام بطور جداگانه در سازمان خاصی بنام ریاست یا وزارت میپردازند. این پدیده های شامل: برق و انرژی٬ ترانسپورت و هوانودری٬ ارتباطات و انترنت٬ صحت عامه و وابستگی آن با سازمان بین المللی صحت و غیره … پدیده های روزافزون می باشند٬ که نحوه رویکرد دولتها جهت تصدی این پدیدها٬ تخصص و عقلانیت فارغ از باور و فرهنگ درون کشوری هارا٬ دارد.

از طرفی پدیده های مدرن خادم عقاید مردمی نیز شده است. بطور مثال: روشن کردن حرمین شریفین توسط برق که حاصل فکری کافر به قولی و یا انتقال حجاج به بیت الله توسط طیاره٬ که محصول فکری برادران رایت در ۱۹۰۴ که پیرو دین یهود بودند.

صنعت و مدرنیته در واقع محک نزدیک شدن مردم با فرهنگ های مختلف از نقاط گوناگون جهان نیز شده است. اما حس برتری جوی و مدعی برتر بودن متحجران دینی٬ جامعه دین زده افغانستان به حدی عقلانیت را٬ حواشی کرده اند٬ که فرهنگ صنعتی یعنی رویکرد علمی برای استفاده از پدیده های تصدی مدرن را٬ نیز نداریم.

در نتیجه:‌ مبارزه علمی تخصصی برای صنعتی شدن افغانستان٬ خود نیروی تغییر بسوی مطلوبیت دانسته می شود – که اکثر حرکت های نمادین یا احزاب فعال در خارج برای افغانستان٬ در اساسنامه شان٬ چون صنعتی شدن اعمال تصدی دولت٬ موردی را تز یا نهاده نکرده اند. تا جزییات آنرا در گفتگوی های رسانه ای و نشست های منطقه ای و فرامنطقه بحث کنند.

محمدآصف فقیری