آرشیف

جنگ ویتنام خونین ترین ،مصیبت بار ترین تراژیدی قرن 20 بود، آمریکا جهت حمایه از  رژیم طرفدار خویش در ویتنام جنوبی کمک های بی دریغ اقتصادی ونظامی را به عمل آورد و در سال 1957  سر انجام به حمله نظامی  مبادرت جست ,افزایش نیرو های آمریکایی و ادامه جنگ و در گیری در ویتنام به شکل گسترده در ابعاد گوناگون جریان داشت و سر انجام به بسیج 500 هزار نیروی نظامی  نتوانست در عرصه سیاسی و نظامی به موفقیت دست یازد و بلا خره بعد از 16 سال جنگ و تلفات 40 هزار سرباز آمریکایی مجبور به عقب نشینی از ویتنام گردیده و تلفات ویتنامی ها 3 میلیون انسان بود .
نیرو های متخاصم در جنگ ویتنام عبارت از ویتنام شمالی با رهبری شخیصت ممتاز چون هوشی مین, انقلابی معتقد و مومن به اندیشه های جنبش آزادی بخش  ملتها ی هندوچین ، و رهبر نظامی چون جنرال جیاپ فاتح "دن بن فو( 1)باموجودیت جبهه
 ملی ویتنام جنوبی (ویت کنگ) که متشکل از آزموده ترین چریک های انقلابی ، وطنپرست مومن و معقتد به آرمان های ملی مردم ویتنام ،در عقب جبهه جنگ و دفاع از ین جبهه مقاومت اتحاد شوروی وقت با فرستن انواع سلاح های دفاعی و تعرضی به ویتنام به شمول فرستادن مشاورین شوروی جهت آموزش تحنیک وسلاح  های پیشرفته ساخت شوروی, چینا یها نیز درین معرکه با قاطیعت از ویتنام با فرستادن کمک های اقتصادی و نظامی از این داعیه ی حمایت مینمودند, موفقیت عمده و اساسی سیاست گذاران ویتنام شمالی و جبهه آزادی بخش ویتنام جنوبی, حفظ موازنه ی دوستی, با دو قدرت بزرگ متخاصم کمونستی چین وشوروی  بود, این سیاست مستقل ملی را هوشی مین با درانت و متانت رهبری نمود ,ادامه این نبرد سر انجام به عقب نشینی آمریکا منتج گردید, ویتنام وحدت دوباره یافت, شکست در ویتنام و عقب نشینی از آن کشور برای آمریکا نهایت مشکل و طاقت فرسا بود, و شوروی ها با حمایت کامل ازاین مبارزه، جهت پیروزی ویتنام نقش مهم را ایفا نمودند.
کودتا ه 1357 حزب دموکراتیک خلق به کمک شوروی به پیروزی رسید فرصت برای آمریکا و هم پیمانان آن میسر ساخت تا به کمک نیرو های مقاومت و جهاد مردم افغانستان بشتابند, نقشه دقیق آمریکا بود که افغانسان را  به ویتنام شوروی مبدل سازد, خاصتآ زمانی رژیم طرفدار  شوروی نتوانست از خود دفاع نماید وشوروی مجبور به فرستادن قوای نظامی خود به افغانستان شد ،و آمریکا توانست از وضع به وجود آمده به نفع خویش سود جسته انواع کمک های اقتصادی و نظامی خویش را به مجاهدین ارسال نموده, افغانستان را ویتنام شوروی ساخت, تا اینکه بعد از گذشت 10 سال قوای شوروی مطابق ماهده ی ژ نیو از افغانستان خارج شد, و دولت دکتور نجیب الله 5 سال بدون حضور قوای شوروی به حیات خویش ادامه داد از هم پاشی شوروی و عدم حمایت روسیه از نجیب الله در حقیقت سقوط دولت را تسریع بخشید,  جنگ و برادر کشی در افغانستان با سقوط دکتور نجیب الله فرو کش نکرد ,بلکه افزایش یافت .علت های گوناگون عدم همآهنگی مجاهدین از بحث موجود بیرون است, هدف عمده و اساسی برای آمریکا این بود که افغانستان را ویتنام شوروی سازد ولی در صورت  شکست وعقب نشینی شوروی از افغانستان در باره اسقرار یک رژیم به سبک و مودل غربی آن هیچ گونه پلان  قبل تنظیم شده ی نداشت, این جنرال ضیاء حاکم نظامی پاکستان بود که استراتیژی آینده ی ساختمان  دولت در افغانستان را تدوین نموده ,توسط سازمان استخباراتی خویش  آن  را به پیش میبرد ,اما در عمل این پلان و نقشه پاکستان ناقص از آب در آمد, و منجر به در گیری های شدید ذات البینی مجاهدین گردید, سر انجام با پیدایش و زایش طالبان و تراکم بنیاد گرا یان کشور های اسلامی درپاکستان و ضیعت منطقه آسیا ی جنوبی تغیر شکل یافت, فعلآ با موجودیت قوای ناتو به رهبری آمریکا و تشدید جنگ درین کشور با حمایت مستقیم پاکستان ازمخالفین دولت , افغانستان ویتنام شوروی, به ویتنام آمریکایی تغیر شکل یافته است ؟.
در ویتنام که قبلا اشاره شد یک ابر قدرت بزرگ جهان( شوروی)  با اضافه چین کوریای شمالی به صورت کل پیمان وارسا به حمایت از ویتنام متعهد بودند ، و در جنگ افغانستان بعد از تجاوز شوروی, آمریکا ، چین ، کشور های ا سلامی  خاصتآ عربستان و پاکستان و کشور های اروپایی همه در کنار مجاهدین افغانستان از آنها حمایت مینمودند
اما در بحران  موجوده افغانستان, کدام نیرو , گروه, ویا کشوری از طالبان حمایت میکنند ,که ناتو  در لجن زار افغانستان در حال فرو رفتن است  , وفقط پاکستان  است , که مدافع جدی طالبان بوده سرانجام  چالش ها ودشواری های زیاد فراه راه ناتو قرار داده است ,در صورت خروج  قوای ناتو به گفته ی موسسه "گروه بحران" بعد از تخلیه ی قوای ناتو ازافغانستان این دولت سقوط خواهد نمود! شوروی باگذشت ده سال وتلفات زیاد انسانی ومصارف گذاف اقتصادی سرانجام مجبورشد که این کشور را ترک نماید ,ودرویتنام امریکا نیز به چنین سرنوشت مبتلا شده بود, باگذشت ده سال امریکا بازهم مجبور شده است افغانستان را چون ویتنام تخلیه نما ید ؟ جواب این سوال به دوعنصر منطقی بستگی دارد . درقدم اول عدم توجه جدی امریکا به ساختارهای امنیتی افغانستان ؛ازجمله عدم اکمال وتجهیزقوای مسلح کشور،ثانیا ضعف عطالت ساختارهای دولت ,موجودیت فساد ,مافیا قدرت ومافیای مود مخدر , امر یکا با پاکستان اتومی، که مهد بنیاد گرایی وپناه گاه اصلی القاعده وتروریزم بین المللی است ،با چالش ها ودشواری های زیادی روبه رو میباشد.استراتژی امریکا کما فی السابق دفاع ازتمامیت ارضی وحمایت ازمنافع پاکستان بوده ,وافغانستان دراین بحران منطقوی قربانی بیش نیست.
آیا وقت ان نرسیده است که سیاست گزاران امریکا درباره استراتژی نظامی وسیاسی خویش درجنوب اسیا تجدید نظرنموده, منافع خود را ازمنافع پاکستان وابسته به منافع القاعده وطالبان است جدا ساخته سیاست جدید رادرمنطقه روی دست گیرند درضمن فشاربیشتربه پاکستان وارد نموده تاسیاست خویش را درقبال افغانستان وهندوستان تعدیل نماید.امریکا درنیم قرن اخیر خاصتا درجنگ افغانستان استفاده از بنیادگرایان اسلامی تجارب وافر,اندوخته است تجربه نشانداده است ,بنیاد گرایان چون" ماردوسر" عمل مینمایند , وقایع یازده سیپتمبر امریکا ،حوادث میترو لندن دربریتانیا, ووقایع خونباراسپانیا مشت نمونه خروار است .پاکستان از کمک های مالی بی دریغ ملیاردها دالر امریکا سود جسته طالبان را کمک مالی وتسلیحاتی مینماید.درواقعیت این امریکا است فرزندان امریکا واوروپا را به قربانگاه فرستاده وآنها رابه کام نیستی می فرستد ,وباپیشبرد این سیاست دوگانه خویش افغانستان را ویتنام امریکا سا خته است.