آرشیف

بنامِ حق 

درین روزها، هرچند که این مملکت و سرزمین هیچ روزش آنقدر متناسب نیست که انسان بتواند با روح و عاطفه آرام و آسوده کاری بکند ویا کنشِ را انجام دهد. 
حیران ماندم و در جدالِ قلم فرورفتم که چی بنویسم. درین مکان هر روزش دارای پیامهای زیادی است. پیامهای که تبعاتِ گونگونِ بدبختی و ناچاری در آن نهفته است. از حادثه دشت لیلای شهرک بنویسم، بند باینِ بنویسم، به روح عزیزانم در پاسگاهِ قطس درود بفرستم، به یادِ شهدا و مجروحینِ میدان بره خانه بنویسم، از بزهکاری های کابل بگویم ویا اینکه هتک حرمت به وکیل ریس عطا محمد دهقانپور را توسط اشخاص اراجیفگو نکوهش و سرزنش کنم. 
ازین همه که بگذریم به حال معلمین گریه نمایم که روزها میشود دربِ مدارس و مکاتب را جهت برآورده ساختن امتیازاتِ خویش بستند ولی کسی به حال شان نگاهی ژرفی نکرد، جز اینکه یگانه کلیه فروشی در عصرگاه های ماه مبارک رمضان جهت کسب نان و روزی در شهر هرات داد میزد: "کیله به نرخِ معلم". اینجاست که معلم به کلیه تشبیه میشود و عمرش میشود کیله یی چونکه این سرزمین را محترم داکتر رنگین دادفر اسپنتا در کتاب خود (سیاست افغانستان روایتی از درون) به نام "جمهوری کیله" نیز یاد کرده است. 
بهرحال، جنگ و بدبختی تبعاتِ فراوانِ دارد که به شانه های آیندگانِ این سرزمین به خاک و خون غلتیده سنگینی میکند. همه اقوام باهم برابرند، باید که برادر زیستن را بیاموزند. 
وکیل رییس عطا محمد دهقانپور به تاریخ معاصر افغانستان برای مردم غور تاریخ آفرید، یک دوره ی موقت را در مجلس نمایندگان افغانستان (پارلمان کشور) رییس بود. هرگونه بی حرمتی به محاسنِ کشور، تجاوز به حیثیتِ موکلینِ باعزتِ این سرزمین است. 
روح همه شهدا شاد باشد، یادشان گرامی بادا. 
فرارسیدن عید سعید فطر را برای همه پیشاپیش تهنیت میگویم. 

غلام رسول مبین
غور، چغچران شهر
9 جوزا 1398 هـ.ش.