آرشیف

ظلـم افـزون سـلطۀ ظالـم را بـر می کند

ریشۀ طالب را از عـمق کشـور می کند

آه مظـلـوم خـرمــن ظـالـم را آتـش زنـد

خون پاک بی گناهان ظلم را سرمی کند

میهـن آزادگان زنــدان مظـلـومـان شـده

کاخ جور طالبان را خلق ما در می کند

تا که پاکـسـتان شـده حـامی ظلم ظالمان

قبرخودرا پیش چشم غرب وخاورمیکند

مسلـخ خونین طالـب را حـمایت می کند

که در آنجا کله هایی ر از پیکر می کند

نونهالان را به رگبار مسلسل بسته است

رشتۀ پیوند شـوهـر را ز همسر می کند

جهل طالب علم ودانش راکند زنده بگور

مرد را سر می زند از زن زیورمی کند

خـانـۀ مـردم را بـا زور اشـغال می کنند

چـشم دلها را ز روی ناز منظـر می کند

درشب تاریک طالب روز را گردن زند

ماه را در خون فکنده چشم اختر می کند

زیـر عـنـوان خـدا تـبعـیـض قـومی آورد

عالمان را می کُشد بـازوی منبر می کند

هرقدر ظلم و سـتم را میکند طالب فزون

بیخ مردار خودش را هرچه بیشتر میکند

تـا بکی دنیا کـند نظّاره بـر کـشـتار خلق

ناله های خلق چشم و گوشک کرمی کند

16/9/2022

رسول پویان