آرشیف

مَــــــــــیا زاربا ز دل رنجـــــــــــــیده ای من
دل رنجــــــــــــیده وغمـــــــــدیـــــــده ای من
 
مـــده دردِ فــــــــــــزون برخســـــــــته جسمم
مَرنجا ن تو خــــــیا لی خســــــــــــــته ای من
 
 مـــــــرا جـــــــــزتو انیـــــس وهمد می نیست
بــــــــــیا ای مـــــــــــــه لقا رمیــــــــده ای من
 
خوشــــــــی بی تورمیــــــد از زنـــــده گـــیم
سرشک زهجـــــرتوست بــــــــردیده ای من
 
همــــــــه شـــــــــب را نخفــته تا سحــــــــــرگاه
به غوغا ســـــــت درقــــــفا یت سیـــــنه ای من
 
چـــــــسا ن تَحّمل نما یم دردِ هجـــــــــــرا ن
قـــــــــرارِ نیـــــست بریک لحــــــظه ای من
 
شــــنوشــــــــــــــورِغـــزلها و شعــــــــرِنا ب را
زآه ســـــــــــــــرد و دلی افســــــــــــرده  ای من
 
به سَمّعم با ری لحــــــــن خــــــــــوش نیا مد
زســــــــویـــــت دلــــــبری دُر دانــــه ای من
 
امیرخا ن جوینده
چهارشنبه 15/10/89 شهرکابل