آرشیف

در زنده گی و دوستــــی ها اعتبـــار نیست

در این جهان سفــله یکی غمگســار نیست

امــــــروز هـــــر کــه لافِ پروفیسـوری زند

فخـــــر خــــــرد به دیپـــلوم ِ آموزگار نیست

من ســـر گذشتِ تلخِ خـــودم را کنــــم رقم

بشنو عزیز ِمن سخن است این شعار نیست

افتـــــــــاده ام بدور من از یـــــــاری خاطرم

باشد خزان بر ســــــــــرم و این بهار نیست

ناصح ببنـــــــد دفتـــــــر و دیوان خویش را

دلداده ی چو من به جهان بیقــــــرار نیست

آتش زبانـــــــه میکشد از جهل هــــر طرف

از چنگ ظلم و خود سری راهی فرار نیست

پیوسته گشته بستـــــــــــر قانون زیــر پای

آزادی است در وطـن و افتخـــــــــار نیست

شاگـــردی هوتلی شده، شاگـردی اوستاد

استاد کار شنــاس، مگر اهــــــل کار نیست

دست تکدی را به خصــــــــم کرده ایم دراز

ما فاتحـه ی ننــــــگ بخواندیم و عار نیست

هنــگام شب به کوچــــــه و بازار اگر روی

دزد است بکوچه و به سرک پیره دار نیست

قـــــــدرت اگر رسد به تو در چوکی و مقام

هر چیـــــــــــز داری لیک ترا اختیار نیست

جسم گرسنــــگان و ضعیفان بخاک و خون

ظالم که گشتــــه سیــر به آنها وقار نیست

آفت بریـــــــــز بر سری جمع جنــــــاوران

افسوس هر چه است ولی چوب دار نیست

ما از هـــــزار ِ آن یــــکی را هم نگفته ایم

یک گر عیـــــان بُوَد به هزار آشکار نیست

محمود هــرگه خواهـــــــی ببینی بیا ببین

در محضـراش دبدبـــه و بیــرو بار نیست

——————————-
زمستان 1391 هجری خورشیدی
سرودم
احمد محمود امپراطور