آرشیف

 شعار  زیر  در سنبله 1383 (سپتمبر 2004) ، که در سایت فارسی بی بی سی انتشار یافت ، در سومین سالگرد شهادت  احمد شاه مسعود در وادی پنجشیر زادگاه او و نخستین پایگاه جهاد و مقاومت دوران مبارزه و مجاهدت موصوف نگاشته شده بود . در وادی پنجشیر که صد ها تن از جوانان و حتی
 پیر مردان آن به فرماندهی مسعود داو طلبانه جان دادند . در این وادی و خارج از آن که  صدها تن از خانواده ها ، فرزندان خود را  تحت فرمان او علی رغم احساس خطرمرگ به قربانگاه فرستادند . اما سه سال پس از نبود احمدشاه مسعود  شاید از سوی یکی یا جمعی از آن مجاهدان دوران جهاد و مقاومت در زادگاه او نگاشته می شود :
مسعود شهید! سودا گران آرمانت سیاه روی باد!
آنچی که از خواندن این شعار به ذهن می رسد  این  پرسش است که آرمان مسعود چه بود ؟ و سودا گران آرمان او کیها اند ؟ پاسخ به این پرسش ها را چگونه میتوان  یافت ؟
هر چند هفته ی گذشته در آستانه ی نهمین سالگرد شهادت احمد شاه مسعود بر سر مزار او رفتم و به وادی پنجشیر  سر زدم  در مسیر راه چشمم به این شعار نخورد . آما  پس از 9 سال شهادت مسعود  ، آیا هنوز چنین شعاری را در زادگاه آن راد مرد  آزادی و  پایداری مطرح می کنند ؟  اگر در سومین سالروز شهادت احمد شاه مسعود فردی یا جمعی از مجاهدان و یاران او آرمان مسعود را تحقق نایافته دیدند و برای سوداگران آرمان او رو سیاهی طلب کردند ، آیا در نهمین سالروز شهادت وی  آرمان او تحقق یافته است ؟
صالح محمد ریگستانی از همسنگران  احمد شاه مسعود در کتاب " مسعود و آزادی " می نویسد که : « مسعود سی سال عمر خود را وقف این چهار آرمان کرد :
اسلام ،
افغانستان ،
مردم ، 
و آزادی ! »
هر چند تذکر این چهار آرمان به عنوان آرمان سی سال مبارزه ی احمد شاه مسعود  کلی  گویی است و هر کسی می تواند آن  را توجیه و تفسیر مختلف و متفاوت کند ، اما اگر  از اسلام  به عنوان آرمان مسعود ، تحقق ارزش های اسلامی چون : عدالت اجتماعی ، تقوی  سیاسی ، امتناع و اجتناب از  نواهی  و  پایبندی  به اوامر دینی باشد ،  آنرا به خصوص در میان شماری  از یاران و همسنگران  وارث جهاد و مقاومت او کمتر میتوان مشاهده کرد . از همین جهت است که  سه سال پس از شهادت وی  در زادگاه و مرکز جهاد و مقاومتش  به سودا گران  آرمان  او نفرین روسیاهی  می شود .
اگر احمد شاه مسعود سی سال عمر خود را برای افغانستان  مستقل و آزاد  صرف کرد که  مردمش  در این کشور آزاد  و آرام   باشند ،  در امن و رفاه به سر برند و در سایه ی  یک نظام  عادلانه و سالم سیاسی  زیست نمایند ، هنوز 9  سال پس از شهادت او  افغانستان  و مردمش از  این آرمان  فاصله دارند .
سی سال مبارزه و پایداری احمد شاه مسعود  توام با سختی ها و دشواری های طاقت فرسا بود ؛  برغم آنکه او در این مبارزه ی طولانی و دشوار اشتباهات زیادی داشت .
 سختی های احمد شاه مسعود  در دوران مقاومت علیه طالبان و القاعده بیشتر از سالهای دیگر بود . امروز در افغانستان یش از چهل کشور دنیا نیروی نظامی دارند و در حمایت از دولت افغانستان به رهبری حامد کرزی  علیه همان نیروهای می جنگند که 9 سال قبل احمد شاه مسعود به تنهایی می جنگید . مسعود در آن سالها تن  به تمام سختی های مبارزه داد تا روزی دنیا حقانیت او را درک کنند و بپذیرند . او امید وار بود تا در چنین فرصت و روزگاری به آنچی دست یابد که آرمانش را می ساخت .  اما وقتی آن فرصت رسید دیگر مسعود زنده نبود . و در نبود او وارثان و  مدعیان راه  و مقاومتش به آرمان وی پشت کردند .
احمد شاه مسعود  در سالهای مقاومت علیه طالبان تلاش کرد تا  جبهه ی مقاومت را در عرصه ی داخلی و خارجی گسترش دهد و به نحوی  اشتباهات  دوران  حکومت مجاهدین را در کابل  که گرفتار  خصومت و درگیری های تنظیمی و قومی شده بود ، جبران کند .  او در این امر با موفقیت گام برداشت .  رهبران  و فرماندهان  مختلف قومی و حزبی  از  محمد کریم خلیلی و  حاجی محمد محقق هزاره تا عبد الرشید دوستم  و جنرال ملک ازبک ، عبد رب الرسول سیاف ، حاجی عبد القدیر ، عارف نورزایی و حتی  حامد کرزی  پشتون را  جمع کرد تا علیه طالبان – القاعده  و تجاوز پاکستان  جبهه ی مقاومت را افغانستان شمول بسازد .  اما پس از شهادت او که  اوضاع دگر گون شد و  حکومت در کابل  از طالبان به جبهه ی مقاومت  انتقال یافت ،  وارثان جهاد و مقاومت او با انحصار  و تصاحب کوتاه مدت چند وزارت خانه  تلاش های وی  را نقش بر آب کردند .
آنچی  را که وارثان و مدعیان جهاد و مقاومت  احمد شاه مسعود  گام به گام در سالهای  پس از سقوط  طالبان  و در درون حکومت کرزی انجام دادند  تلخ تر و بد تر  از نحستین اشتباه آنها در جهت تحقق آرمان  مسعود بود .  بد ترین و تلخ ترین خبط  سیاسی  آنها  در زمان شکل گیری قانون اساسی جدید  بود که  تهداب  نظام سیاسی  افغانستان پس از سه دهه جنگ  با حضور و حمایت  وسیع  جهان گذاشته شد .  بسیاری از آنها  در این زمان و سالهای پسین  و تا اکنون   هر کدام به تنهایی با  تشتت و تفرق  و از راه معامله  و مجامله   در صدد  کسب منافع  خود بر آمدند و از نام  و خون  احمد شاه مسعود  در دسترسی به این منافع استفاده کردند . این منافع  تنها به کسب ثروت  افزون تر  و کرسی   دولتی  برای خود شان  و بیشتر از آن برای نزدیک ترین اعضای خانواده  و اقارب نزدیک  شان  محدود می شد .
اکنون در پیامد این وضعییت  و 9 سال پس از شهادت احمد شاه مسعود در حالی که   آرمان  او در جهاد و مقاومت  تحقق نیافت و  زحمات او در جهت شکل گیری  جبهه ی مقاومت برای  آزادی و عدالت اجتماعی در افغانستان متلاشی گردید ، طالبان و القاعده دو باره در پشت  خانه ها و سنگر های مقاومت   مسعود   برای  یک قتل  عام  وحشتناک اتراق کرده اند .
 
16 سنبله 1389 (7 سپتمبر 2010)